Gharar

Wat is Gharar?

Gharar is een Arabisch woord dat wordt geassocieerd met onzekerheid, bedrog en risico. Het is beschreven als “de verkoop van wat nog niet aanwezig is”, zoals gewassen die nog niet zijn geoogst of vissen die nog niet zijn gesaldeerd.

Gharar is een belangrijk concept in islamitisch financieren en wordt gebruikt om de legitimiteit van een risicovolle investering te meten met betrekking tot baissetransacties, gokken, de verkoop van goederen of activa van onzekere kwaliteit, of een contract dat niet in duidelijke bewoordingen is opgesteld.

Gharar begrijpen

Het woord gharar is in het moderne lexicon een beetje een algemene term geworden. Verkoop- of financiële transacties die als gharar worden beschouwd, worden beoordeeld op basis van het niveau van misverstanden dat tussen de partijen kan bestaan ​​en de mate van onzekerheid dat de goederen of betaling kunnen worden geleverd. Gharar is over het algemeen verboden onder de islam omdat er een aantal strikte regels zijn in islamitisch financieren tegen transacties die hoogst onzeker zijn of die onrechtvaardigheid of bedrog tegen een van de partijen kunnen veroorzaken.

De rechtvaardiging en begeleiding voor het verbieden van contracten of transacties die als gharar worden beschouwd, komt van de hadith, een gerespecteerd boek in de islam. Het bevat de uitspraken van de profeet Mohammed, die zich uitsprak tegen de verkoop van vogels in de lucht, de vissen in het water of het ongeboren kalf in de baarmoeder van de moeder, zeggende: “Verkoop niet wat niet bij je is.” Daarom rijzen er vragen over gharar wanneer een eigendomsaanspraak onduidelijk of verdacht is.

Duidelijkheid van de bedoelde betekenis van gharar komt ook in de Koran, waar staat: “En eet uw eigendommen niet op voor ijdelheden”, wat wordt geïnterpreteerd als het verbod op roofzuchtige handelspraktijken, omdat dergelijke praktijken niet de hele wereld ten goede komen. maatschappij.

Voorbeelden van Gharar

In de financiële sector wordt gharar waargenomen binnen derivatentransacties, zoals termijncontracten, futures en opties, maar ook bij baissetransacties en andere vormen van speculatie. Bij islamitisch financieren zijn de meeste derivatencontracten verboden en worden ze als ongeldig beschouwd vanwege de onzekerheid die gepaard gaat met de toekomstige levering van de onderliggende activa.

Geleerden maken onderscheid tussen kleine en substantiële gharar, en hoewel de meeste afgeleide producten verboden zijn vanwege buitensporige onzekerheid, zijn andere praktijken die als gharar worden beschouwd, zoals commerciële verzekeringen, essentiële onderdelen van het economische leven. Het is ook toegestaan ​​voor een verkoper om fungibele artikelen, zoals tarwe en andere grondstoffen, short te verkopen die op een later tijdstip aan een koper moeten worden geleverd.

Ondertussen wordt de verkoop zonder fysiek bezit niet per se veroordeeld, maar de belofte van levering door een van de partijen zonder geloofwaardigheid is een overtreding. Transacties en contracten worden ook als gharar beschouwd wanneer buitensporige risico’s of onzekerheid worden gecombineerd met de ene partij die profiteert van het eigendom van de andere, of de ene partij alleen profiteert van het verlies van de andere partij. Om die reden verbiedt islamitische financiën ook ten strengste het verstrekken van leningen met rente, die zij als woeker beschouwen.