De Gini-index: het meten van inkomensverdeling

Stel je een klein land voor, niet groter dan jouw buurt, met $ 100 miljard aan activa. Alleen al op basis van deze informatie klinkt het als een geweldige plek om te wonen. Als je hoort dat er maar vier mensen wonen, klinkt het nog beter – totdat je ontdekt dat drie van hen elk een nettowaarde van $ 0 hebben. Inkomensverdeling was de ontbrekende factor bij de eerste evaluatie. De Gini-coëfficiënt is specifiek ontworpen om deze factor te meten, die gevolgen heeft voor de economische gezondheid en het nationale beleid van een natie. In dit artikel wordt uitgelegd hoe u de Gini-index interpreteert en toepast.

De Gini interpreteren

De index is gebaseerd op de Gini-coëfficiënt, een statistische spreidingsmeting die de inkomensverdeling rangschikt op een schaal tussen 0 en 1. De maatstaf is in gebruik sinds de ontwikkeling door de Italiaanse statisticus Corrado Gini in 1921.  Hij kan worden gebruikt om te meten de ongelijkheid van elke verdeling, maar wordt vaak geassocieerd met rijkdom.

In het bovenstaande voorbeeld zou de Gini-index een lezing van 1 registreren, wat duidt op perfecte ongelijkheid. Als iedereen precies hetzelfde bedrag had, zou de index een waarde van 0 registreren. Het aantal kan worden vermenigvuldigd met 100 om het uit te drukken als een percentage.

De Gini-coëfficiënt voor een land wordt vaak visueel weergegeven met behulp van een grafiek die de Lorenz-curve wordt genoemd, zoals hieronder weergegeven. Op de x-as wordt het percentage van de bevolking weergegeven dat welk totaal percentage van het inkomen verdient (de y-as).

Gini in de echte wereld

Statistieken voorThe World Factbook geproduceerd door de Amerikaanse Central Intelligence Agency noemen een bereik van ongeveer.22 tot.63. Europa boekt over het algemeen relatief lage cijfers. Het Verenigd Koninkrijk kwam uit op ongeveer 0,32 (2012), de Verenigde Staten op 0,45 (2007).

Hoewel lage cijfers meer gelijkheid vertegenwoordigen, zijn lage cijfers niet altijd een perfecte indicator van de economische gezondheid. Naties zoals Zweden, Frankrijk en IJsland clusteren allemaal in de.20s, net als een groot aantal voormalige Sovjetnaties.  In de voormalige landen liggen de cijfers dichtbij omdat de inwoners over het algemeen een hoge levensstandaard hebben, terwijl in de laatste de dichte cijfers wijzen op een relatief gelijke verdeling van armoede.

(Voor meer informatie over hoe kwaliteit van leven wordt gekwantificeerd, lees Genuine Progress Indicator: An Alternative Measure of Progress.)

Zelfs in welvarende landen meet de Gini-index het netto-inkomen, niet het nettowaarde, dus het grootste deel van de rijkdom van een land kan nog steeds worden geconcentreerd in de handen van een klein aantal mensen, zelfs als de inkomensverdeling relatief gelijk is. Bedenk dat bijvoorbeeld aanzienlijke belangen in niet- dividendbetalende aandelen een individu een laag inkomen maar een hoog nettovermogen kunnen opleveren.

Trends bijhouden

Het zien van een enkel nummer geeft een beeld van de verdeling op een bepaald tijdstip, terwijl het volgen van de trends een beeld geeft van de richting waarin een natie zich beweegt. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, stijgt het aantal, en dat gebeurt al sinds eind jaren zestig, volgens het US Census Bureau. De rijken worden echt rijker. Deze trend wordt weerspiegeld in het fenomeen van de verdwijnende middenklasse, aangezien de inkomensverdeling aan de bovenkant van de schaal toeneemt, waardoor de middenklasse naar de onderkant van de schaal wordt gedwongen.  Volgens een artikel van maart 2007 inThe New York Times, op basis van IRS gegevens vrijgegeven in 2007, de inkomensongelijkheid in 2005 aanzienlijk toegenomen in de VS In feite is de top 10% van het inkomen bereikte een niveau van het aandeel inkomen dat niet had geregistreerd sinds vóór de Grote Depressie.

(Bekijk zeker Losing The Middle Class, die extra inzicht geeft in deze trend.)

Implicaties voor nationaal beleid

De Gini-index kan landen helpen bij het traceren van armoedeniveaus. Als we opmerken dat de inkomensverdeling in een land ongelijker wordt, kunnen overheidsfunctionarissen zich verdiepen in de kwestie en de oorzaken ervan bepalen. Bovendien kan de Gini-index worden vergeleken met cijfers van het bruto binnenlands product (bbp). Als het BBP toeneemt, denken sommigen dat dit betekent dat het met de mensen in een land beter gaat. Als de Gini-index echter ook stijgt, suggereert dit dat de meerderheid van de bevolking mogelijk geen verhoogd inkomen heeft. In het geval van inkomensongelijkheid zullen regeringen soms rijkdom herverdelen via sociale programma’s en belastingbeleid.

(Zie voor gerelateerde informatie Wat is het bbp en waarom is het zo belangrijk? )

Het komt neer op

Hoewel de Gini-index op het eerste gezicht een indicator lijkt te zijn van een vrij abstract concept, heeft het netto-inkomen in veel gevallen een direct effect op de kwaliteit van leven. Een blik op enkele van ’s werelds armste gebieden biedt een glimp van sloppenwijken en armoede die weinigen van ons uit de eerste hand willen ervaren, en biedt een opvallend contrast met de levensomstandigheden van de rijken.

Als de kloof tussen arm en rijk blijft toenemen, wordt de evaluatie van deze inkomenskloof waarschijnlijk belangrijker. Het kennen van de Gini-indexcijfers is geen wondermiddel, maar deze maat biedt wel een manier om de richting waarin een samenleving beweegt te kwantificeren en te volgen, wat de deur kan openen voor dialoog en mogelijke oplossingen.