Geef op

Wat is opgeven?

Opgeven is een procedure bij de handel in effecten of grondstoffen waarbij een uitvoerende makelaar een transactie plaatst namens een andere makelaar. Het wordt een “opgeven” genoemd omdat de makelaar die de transactie uitvoert, het krediet opgeeft voor de transactie in de recordboeken. Een opgeven gebeurt meestal omdat een makelaar geen transactie voor een klant kan plaatsen op basis van andere verplichtingen op de werkplek. Het opgeven kan ook gebeuren omdat de oorspronkelijke broker werkt namens een interdealer broker of prime broker.

Inzicht in Give-Up-transacties

Opgeven is niet langer een gangbare handelspraktijk op de financiële markten. Opgeven kwam vaker voor vóór de ontwikkeling van elektronische handel. In het tijdperk van de vloerhandel kan een makelaar misschien niet de vloer halen en zou een andere makelaar de transactie als een soort proxy plaatsen. Over het algemeen maakt het uitvoeren van een transactie in de naam van een andere makelaar over het algemeen deel uit van een vooraf overeengekomen opzegovereenkomst. Vooraf overeengekomen overeenkomsten bevatten doorgaans bepalingen voor de handelsprocedures voor stopzetten en compensatie. Give-up-transacties zijn geen standaardpraktijk, dus de betaling is niet duidelijk gedefinieerd zonder een vooraf afgesproken overeenkomst.

Geef op of geef toe

Acceptatie van een give-up-transactie wordt soms een give-in genoemd. Nadat een give-up-transactie daadwerkelijk is uitgevoerd, kan het een give-in worden genoemd. Het gebruik van de term “toegeven” komt echter veel minder vaak voor.

Partijen die betrokken zijn bij de handel

Er zijn drie hoofdpartijen die betrokken zijn bij een geefhandel. Deze partijen zijn onder meer de uitvoerende makelaar (partij A), de makelaar van de klant (partij B) en de makelaar die de andere kant van de transactie neemt (partij C). Bij een standaardtransactie zijn slechts twee partijen betrokken, de kopende makelaar en de verkopende makelaar. Een opgeven vereist ook één andere persoon die de transactie uitvoert (partij A).

In gevallen waarin zowel de oorspronkelijke aankoop- als verkopende makelaars anderszins verplicht zijn, kan een vierde partij betrokken raken bij een offertransactie. Als de kopende makelaar en de verkopende makelaar beide afzonderlijke handelaren vragen om namens hen op te treden, dan zou dit scenario resulteren in een opgeven aan de verkoopkant en de aankoopkant.

Er wordt een verzoek gedaan aan Partij A om de transactie namens Partij B te plaatsen om de tijdige uitvoering van een transactie te waarborgen. In de recordboeken, of handelslogboek, toont een geef-op-handel de informatie voor de makelaar van de klant (partij B). Partij A voert de transactie uit namens partij B en wordt niet formeel genoteerd in het handelsdossier.

Er worden doorgaans compensatieovereenkomsten gesloten om de voorzieningen voor stopzettingstransacties te beheren. De uitvoerende makelaar (Partij A) kan al dan niet de standaard handelspread ontvangen. Uitvoerende makelaars worden vaak betaald door de niet-vloermakelaars, hetzij op provisie, hetzij met een commissie per transactie. Deze uitgebreide betaling aan de uitvoerende makelaar kan al dan niet deel uitmaken van de commissie die Broker B zijn cliënt in rekening brengt.

Een voorbeeld

Broker B krijgt een kooporder van een klant om 100 aandelen van XYZ te kopen op de New York Stock Exchange ( NYSE ). Broker B werkt boven bij een grote beursvennootschap en moet de order naar de vloer van de NYSE krijgen. Om de transactie tijdig uit te voeren, vraagt ​​Broker B aan Floor Broker A om de bestelling te plaatsen. Floor Broker A koopt vervolgens de aandelen namens de opdrachtgever van Broker B.

Hoewel Floor Broker A de transactie plaatst, moet hij de transactie opgeven en deze registreren alsof Broker B de transactie heeft gedaan. De transactie wordt geregistreerd alsof Broker B de transactie heeft uitgevoerd, ook al heeft Floor Broker A de transactie uitgevoerd.