Geaccrediteerde investeerder
Wat is een erkende belegger?
Een geaccrediteerde belegger is een natuurlijke persoon of een zakelijke entiteit die effecten mag verhandelen die mogelijk niet bij financiële autoriteiten zijn geregistreerd. Ze hebben recht op deze bevoorrechte toegang door te voldoen aan ten minste één vereiste met betrekking tot hun inkomen, nettowaarde, vermogensomvang, bestuursstatus of beroepservaring.
In de VS wordt de term geaccrediteerde investeerder gebruikt door de Securities and Exchange Commission (SEC) onder Regulation D om te verwijzen naar investeerders die financieel geavanceerd zijn en een verminderde behoefte hebben aan de bescherming die wordt geboden door wettelijke openbaarmakingsaanvragen. Geaccrediteerde beleggers zijn onder meer natuurlijke vermogende particulieren (HNWI), banken, verzekeringsmaatschappijen, makelaars en trusts.
Belangrijkste leerpunten
- Verkopers van niet-geregistreerde effecten mogen alleen verkopen aan geaccrediteerde beleggers, die financieel geavanceerd genoeg worden geacht om de risico’s te dragen.
- Geaccrediteerde beleggers mogen niet-geregistreerde effecten kopen en erin beleggen, zolang ze voldoen aan een (of meer) vereisten met betrekking tot inkomen, nettowaarde, vermogensomvang, bestuursstatus of beroepservaring.
- Niet-geregistreerde effecten worden als inherent riskanter beschouwd omdat ze de normale openbaarmakingen missen die bij SEC-registratie horen.
Inzicht in geaccrediteerde beleggers
Geaccrediteerde beleggers zijn wettelijk gemachtigd om effecten te kopen die niet zijn geregistreerd bij regelgevende instanties zoals de SEC. Veel bedrijven besluiten rechtstreeks effecten aan deze klasse van geaccrediteerde beleggers aan te bieden. Omdat deze beslissing bedrijven vrijstelling geeft van het registreren van effecten bij de SEC, kan het hen veel geld besparen. Dit type aandelenaanbod wordt een onderhandse plaatsing genoemd. Het heeft de potentie om deze geaccrediteerde investeerders een groot risico met zich mee te brengen. Daarom moeten autoriteiten ervoor zorgen dat ze financieel stabiel, ervaren en goed geïnformeerd zijn over hun risicovolle ondernemingen.
Wanneer bedrijven besluiten hun aandelen aan te bieden aan geaccrediteerde beleggers, is de rol van regelgevende instanties beperkt tot het verifiëren of aanbieden van de nodige richtlijnen voor het vaststellen van benchmarks om te bepalen wie in aanmerking komt als geaccrediteerde belegger. Regelgevende autoriteiten helpen bepalen of de aanvrager over de nodige financiële middelen en kennis beschikt om de risico’s te nemen die gepaard gaan met beleggen in niet-geregistreerde effecten. Geaccrediteerde investeerders hebben ook bevoorrechte toegang tot risicokapitaal, hedgefondsen, angel-investeringen en deals met complexe en risicovollere investeringen en instrumenten.
Vereisten voor geaccrediteerde beleggers
De regelgeving voor geaccrediteerde beleggers varieert van rechtsgebied tot rechtsgebied en wordt vaak bepaald door een lokale marktregulator of een bevoegde autoriteit. In de VS wordt de definitie van een geaccrediteerde belegger uiteengezet door SEC in Rule 501 van Regulation D.
Om een erkende belegger te zijn, moet een persoon de afgelopen twee jaar een jaarinkomen hebben van meer dan $ 200.000 ($ 300.000 voor gezamenlijk inkomen) met de verwachting hetzelfde of een hoger inkomen te verdienen in het lopende jaar. Een persoon moet de afgelopen twee jaar alleen of samen met een echtgenoot een inkomen hebben verdiend boven de drempels. Aan de inkomenstoets kan niet worden voldaan door één jaar van iemands inkomen en de volgende twee jaren van gezamenlijk inkomen met een echtgenoot te laten zien.
Een persoon wordt ook als een geaccrediteerde belegger beschouwd als hij een nettowaarde heeft van meer dan $ 1 miljoen, hetzij individueel, hetzij samen met zijn echtgenoot. De SEC beschouwt een persoon ook als een geaccrediteerde belegger als deze een algemene partner, een uitvoerend functionaris of een directeur is van het bedrijf dat de niet-geregistreerde effecten uitgeeft.
Een entiteit wordt als een geaccrediteerde investeerder beschouwd als het een particuliere onderneming is voor de ontwikkeling van bedrijven of een organisatie met activa van meer dan $ 5 miljoen. Ook als een entiteit bestaat uit aandeelhouders die geaccrediteerde investeerders zijn, is de entiteit zelf een geaccrediteerde investeerder. Een organisatie kan echter niet worden opgericht met als enig doel het kopen van specifieke effecten. Als een persoon kan aantonen dat hij voldoende opleiding of werkervaring heeft en zijn professionele kennis van niet-geregistreerde effecten aantoont, kan hij ook in aanmerking komen om als een erkende belegger te worden beschouwd.
In 2016 heeft het Amerikaanse Congres de definitie van een geaccrediteerde belegger gewijzigd om geregistreerde makelaars en beleggingsadviseurs op te nemen.
Op 26 augustus 2020 heeft de Amerikaanse Securities and Exchange Commission de definitie van een geaccrediteerde belegger gewijzigd. Volgens het persbericht van de SEC, “stellen de wijzigingen beleggers in staat zich te kwalificeren als geaccrediteerde beleggers op basis van gedefinieerde maatstaven van professionele kennis, ervaring of certificeringen naast de bestaande tests voor inkomen of vermogen. De wijzigingen breiden ook de lijst uit van entiteiten die mogelijk kwalificeren als geaccrediteerde investeerders, onder meer door elke entiteit die aan een investeringstoets voldoet, in aanmerking te laten komen. ” Naast andere categorieën, definieert de SEC nu geaccrediteerde investeerders om het volgende te omvatten: personen met bepaalde professionele certificeringen, benamingen of referenties; personen die “deskundige werknemers” zijn van een particulier fonds; en SEC- en door de staat geregistreerde beleggingsadviseurs.
Doel van de vereisten voor erkende beleggers
Elke regelgevende autoriteit van een markt is belast met zowel het bevorderen van investeringen als het beschermen van investeerders. Aan de ene kant hebben regelgevende instanties een gevestigd belang bij het bevorderen van investeringen in risicovolle ondernemingen en ondernemersactiviteiten, omdat ze in de toekomst kunnen uitgroeien tot multi-baggers. Dergelijke initiatieven zijn riskant, kunnen gericht zijn op concept-only onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten zonder enig verhandelbaar product, en hebben een grote kans op mislukking. Als deze ondernemingen succesvol zijn, bieden ze een groot rendement aan hun investeerders. Ze hebben echter ook een grote faalkans.
Aan de andere kant moeten toezichthouders minder goed geïnformeerde, individuele beleggers beschermen die mogelijk niet over de financiële buffer beschikken om grote verliezen op te vangen of de risico’s die aan hun beleggingen verbonden zijn, te begrijpen. Daarom biedt het verstrekken van geaccrediteerde investeerders toegang voor zowel investeerders die financieel goed uitgerust zijn, als investeerders die deskundig en ervaren zijn.
Er is geen formeel proces om een geaccrediteerde belegger te worden. Het is veeleer aan de verkopers van dergelijke effecten om een aantal verschillende stappen te ondernemen om de status te verifiëren van entiteiten of individuen die behandeld willen worden als geaccrediteerde investeerders.
Personen of partijen die geaccrediteerde beleggers willen worden, kunnen contact opnemen met de uitgever van de niet-geregistreerde effecten. De uitgevende instelling kan de aanvrager vragen om een vragenlijst te beantwoorden om te bepalen of de aanvrager kwalificeert als een geaccrediteerde belegger. De vragenlijst kan verschillende bijlagen vereisen: rekeninginformatie, financiële overzichten en balans om de kwalificatie te verifiëren. De lijst met bijlagen kan zich uitstrekken tot belastingaangiften, W-2 formulieren, salarisstroken, en zelfs brieven van beoordelingen door accountants, fiscalisten, investering makelaars of adviseurs. Bovendien kunnen de emittenten ook het kredietrapport van een persoon evalueren voor een aanvullende beoordeling.
Voorbeeld van een erkende belegger
Stel dat er een persoon is met een inkomen van $ 150.000 voor de afgelopen drie jaar. Ze rapporteerden een hoofdverblijfswaarde van $ 1 miljoen (met een hypotheek van $ 200.000), een auto ter waarde van $ 100.000 (met een uitstaande lening van $ 50.000), een 401 (k) -rekening met $ 500.000 en een spaarrekening met $ 450.000. Hoewel deze persoon de inkomenstest niet doorstaat, zijn ze een geaccrediteerde belegger volgens de test op het vermogen, die de waarde van de hoofdverblijfplaats van een persoon niet kan omvatten. Het nettovermogen wordt berekend als activa minus verplichtingen.
Het nettowaarde van deze persoon is precies $ 1 miljoen. Dit omvat een berekening van hun vermogen (anders dan hun hoofdverblijfplaats) van $ 1.050.000 ($ 100.000 + $ 500.000 + $ 450.000) minus een autolening van $ 50.000. Omdat ze voldoen aan de vermogensvereiste, komen ze in aanmerking om een geaccrediteerde belegger te zijn.
Veel Gestelde Vragen
Wie komt in aanmerking om een geaccrediteerde belegger te zijn?
De SEC definieert een geaccrediteerde investeerder als:
- een persoon met een bruto-inkomen van meer dan $ 200.000 in elk van de twee meest recente jaren of een gezamenlijk inkomen met een echtgenoot of partner van meer dan $ 300.000 USD voor die jaren en een redelijke verwachting van hetzelfde inkomensniveau in het lopende jaar.
- een persoon wiens individuele nettowaarde, of gezamenlijke nettowaarde met de echtgenoot of partner van die persoon, hoger is dan $ 1.000.000, exclusief de hoofdverblijfplaats van de persoon.
Zijn er andere manieren om een geaccrediteerde belegger te worden?
Onder bepaalde omstandigheden kan een aanwijzing als geaccrediteerde belegger worden toegekend aan de directeuren, uitvoerende functionarissen of algemene partners van een bedrijf als dat bedrijf de uitgever is van de effecten die worden aangeboden of verkocht. In sommige gevallen kan een financiële professional die een FINRA Series 7, 62 of 65 bezit, ook optreden als een geaccrediteerde belegger. Er zijn een paar aanvullende methoden die minder relevant zijn, zoals iemand die een trust beheert met meer dan $ 5 miljoen aan activa.
Welke privileges krijgen geaccrediteerde investeerders die anderen niet krijgen?
Volgens federale effectenwetten mogen alleen geaccrediteerde beleggers deelnemen aan bepaalde effectenaanbiedingen. Dit kunnen onder meer aandelen in onderhandse plaatsingen, gestructureerde producten en private equity- of hedgefondsen zijn.
Waarom moet u geaccrediteerd zijn om in deze producten te investeren?
Een van de redenen waarom deze aanbiedingen beperkt zijn tot geaccrediteerde beleggers, is om ervoor te zorgen dat alle deelnemende beleggers financieel voldoende gesofisticeerd zijn en in staat zijn voor zichzelf te zorgen of periodes van volatiliteit of het risico van grote verliezen te ondersteunen, waardoor de wettelijke bescherming die van een geregistreerde aanbieden.