Harde stop

Wat is een harde stop?

Een harde stop is meer een concept dan een echt ordertype. Een harde stop veronderstelt een prijsniveau dat, indien bereikt, een order zal triggeren om een ​​onderliggende waarde te verkopen. Harde stops worden meestal geïmplementeerd als een stoporder op een open positie in een markt. De bestelling is waarschijnlijk goed totdat deze wordt geannuleerd of vervuld, afhankelijk van wat het eerst komt. Wanneer het aangegeven prijsniveau wordt verhandeld, wordt de order omgezet in een marktorder en wordt de eerstvolgende beschikbare marktprijs als de transactie genomen. Het concept achter de harde stop is alleen dat de regel compromisloos is en moet worden gevolgd.

Een harde stop begrijpen

Een harde stop wordt geplaatst voorafgaand aan een ongunstige beweging en blijft actief totdat de prijs van de onderliggende waarde het stopniveau overschrijdt. Een harde stop is er een die inflexibel is, in tegenstelling tot een mentale stop, waarbij een handelaar een prijs in gedachten heeft, maar echt geen actie onderneemt totdat hij zijn stopkoers ziet verhandeld – op welk moment hij al dan niet zijn verwachte regel om te verkopen.

Handelaren zetten een mentale stop om in een harde stop door simpelweg een doorlopende opdracht te creëren en deze in het systeem te plaatsen met de status ‘good-till-geannuleerd’. Dit neemt de noodzaak weg om gedisciplineerd te zijn over het opvolgen van een exit-order. Dit soort order biedt geen bescherming tegen prijsverschillen, maar heeft wel het voordeel dat het uitkomt tegen de eerst mogelijke prijs wanneer de handel wordt hervat nadat het onder het oorspronkelijke stopprijsniveau is gelopen.

Veel handelaren zullen ervoor kiezen om een ​​harde stop in te stellen zodra de prijs van hun investering winstgevend wordt en zullen de order actief laten totdat het koersdoel bereikt is. Een technische handelaar kan bijvoorbeeld een aandeel kopen na een ontsnapping uit een oplopende driehoek en een harde stop plaatsen net onder de bovenste trendlijnondersteuning met plannen om ofwel winst te nemen wanneer het koersdoel is bereikt, of de positie te verlaten als de uitbraak mislukt.

Harde stops worden vaak gebruikt in combinatie met technische analyse om de kans op succes te maximaliseren. Door deze orders net onder het ondersteuningsniveau te plaatsen, kunnen traders voorkomen dat ze  voortijdig worden  gestopt als de markt een zweepslag ervaart. Om deze redenen zijn fondsmanagers met grote posities terughoudend om harde stops te gebruiken als onderdeel van hun beleggings- of handelsstrategieën.

Trailing stop loss-orders zijn een veelgebruikt alternatief voor hard-stop-orders, waarbij het stop loss-prijspunt regelmatig wordt bijgesteld om rekening te houden met een stijging van de onderliggende aandelenkoers. Het idee is om constant een buffer aan te houden zonder de voorraad te ver te laten dalen alvorens winst te nemen.

Voorbeeld van een harde stop

Stel dat een belegger 100 aandelen van Acme Co. koopt voor $ 10,00 per aandeel.

De belegger kan besluiten om een ​​harde stop te plaatsen van $ 10,00 per aandeel, zodra het aandeel aanzienlijk hoger is gestegen, om ervoor te zorgen dat ze geen verlies lijden. Omdat het aanzienlijk hoger is dan de huidige prijs, is er geen risico dat de hard stop-order wordt uitgevoerd door een korte zweepzaag. Het doel is om ervoor te zorgen dat de positie nooit onder water is na de plaatsing van de harde stopopdracht.

Als alternatief kan de belegger wachten tot het aandeel $ 20,00 per aandeel bereikt, aangezien hij $ 1.000 aan winst heeft verdiend. Ze kunnen een harde stop instellen op $ 20,00 per aandeel voor 50 aandelen, waardoor hun kostenbasis effectief uit de positie zou worden gehaald. De overige 50 aandelen zouden worden behandeld als huisgeld in die zin dat er geen nettoverlies is op de totale 100 aandelenpositie als ze naar nul zouden gaan. Dit staat bekend als geld van de tafel halen.