Housing Choice Voucher-programma
Wat is het Housing Choice Voucher-programma?
Het Housing Choice Voucher-programma helpt gezinnen met een laag inkomen of mensen met een handicap bij het vinden van veilige en betaalbare huisvesting op de particuliere markt. Lokale Public Housing Agencies (PHA’s) geven vouchers voor huisvestingskeuze uit aan gekwalificeerde gezinnen. Het programma wordt gefinancierd door het Federaal Departement voor Stedelijke Ontwikkeling ( HUD ).
Dit wordt ook welsectie 8 huisvesting genoemd. PHA’s bepalen de geschiktheid van sectie 8 voor hun gebied op basis van inkomen en gezinsgrootte. Over het algemeen moet het inkomen van een gezin lager zijn dan het gemiddelde inkomen van 50% voor hun gebied om in aanmerking te komen voor sectie 8, maar dit kan per stad en staat verschillen.
Belangrijkste leerpunten
- Het Housing Choice Voucher-programma, ook bekend als sectie 8-huisvesting, helpt gezinnen met een laag inkomen of gehandicapte gezinnen aan betaalbare privéwoningen.
- Dit federale programma helpt huurders met een laag inkomen door vouchers te verstrekken die ongeveer 70% van hun maandelijkse huur en nutsvoorzieningen betalen.
- Geschiktheid voor het programma is gebaseerd op inkomen en gezinsgrootte.
- Verhuurders moeten strikte HUD-procedures volgen als het gaat om het uitzetten van huurders in het kader van het voucherprogramma voor huisvestingskeuzes.
Inzicht in het Housing Choice Voucher-programma
Met de Housing and Community Development Act van 1974 werd het Housing Choice Voucher-programma ingesteld, dat een wijziging was van sectie 8 van de Housing Act van 1937.
Het Housing Choice Voucher-programma werkt samen met het Agentschap voor Volkshuisvesting om huisvesting voor gezinnen te vinden. Gezinnen kunnen hun voucher gebruiken voor woningen variërend van eengezinswoningen tot appartementen. Deze vouchers zijn niet beperkt tot gesubsidieerde huisvestingsprojecten; een gezin kan elk eigendom kiezen.
Als ze eenmaal hebben gekozen, heeft een verhuurder de mogelijkheid om in te stemmen met deelname aan het programma of niet. Als de verhuurder akkoord gaat, ontvangt de verhuurder rechtstreeks een subsidie van de huisvestingsautoriteit die de voucher heeft uitgegeven en betalen de huurders het verschil.
Sommige verhuurders geven er misschien de voorkeur aan deel te nemen aan dit soort programma’s omdat ze gegarandeerd elke maand een deel van de huur ontvangen, ongeacht of de huurders financiële problemen hebben gehad en niet aan hun maandelijkse verplichting kunnen voldoen. De verhuurder moet voldoen aan minimale veiligheids- en sanitaire voorwaarden en alle overeengekomen diensten verlenen om de subsidie te blijven ontvangen. De huisvestingsautoriteit kan de subsidie op elk moment intrekken als de verhuurder weigert aan deze levensstandaard te voldoen.
Discriminatie op het gebied van hypotheekleningen is illegaal. Consumer Financial Protection Bureau of bij het Amerikaanse Department of Housing and Urban Development (HUD).
Speciale overwegingen
Om in aanmerking te komen, moet een gezin voldoen aan de vereisten voor inkomen en gezinsgrootte. Deze cijfers zijn gebaseerd op het mediane gezinsinkomen en de omvang van de regio. De wachttijd voor goedkeuring kan lang zijn, en de voorkeur zal worden gegeven aan gezinnen die momenteel dakloos zijn, in ondermaatse woonomstandigheden leven of hoge huurkosten betalen. Opgeblazen huurkosten worden over het algemeen beschouwd als meer dan 50 procent van het regionale gemiddelde.
Gezinnen kunnen van de ene wooneenheid naar de andere verhuizen als gevolg van veranderingen in inkomen of werkstatus, of de toevoeging van gezinsleden. Het voucherprogramma probeert dus mobiliteit te bieden zonder huurtoeslag te verliezen. Begunstigden met vouchers ondertekenen met dit programma huurovereenkomsten met eigenaren van onroerend goed. Met gesubsidieerde huisvesting ondertekenen bewoners huurovereenkomsten met vastgoedbeheerders die toezicht houden op projecten in federale handen.
Wat is volkshuisvesting?
Volkshuisvesting wordt ook wel huisvestingsprojecten genoemd, dit zijn door de overheid gefinancierde woonvoorzieningen voor gezinnen met een laag inkomen en ouderen. Hoewel ze mogelijk overlappen met gezinnen die in aanmerking komen voor het woonvoucherprogramma, is volkshuisvesting specifiek gericht op mensen die anders niet in aanmerking zouden komen voor huisvesting in de particuliere sector.
Ook de inkomenseisen zijn anders, waardoor deze voorzieningen geschikt zijn voor huurders van wie het inkomen wellicht te laag is om in aanmerking te komen voor een woonvoucher. Huurders komen in aanmerking om in sociale woningbouw te blijven zolang ze hun huurcontract hebben, en hun inkomen stijgt niet boven het standaardminimum, dat per regio verschilt.