Hoe kan ik de delta-gecorrigeerde nominale waarde berekenen?

De voor delta gecorrigeerde nominale waarde wordt gebruikt om de waarde van een optie weer te geven. Dit verschilt van de meeste andere derivaten, die een bruto nominale waarde gebruiken of, in het geval van rentederivaten, een equivalente waarde van een obligatie met een looptijd van 10 jaar. Beleggers kunnen de voor delta gecorrigeerde nominale waarde van een portefeuille berekenen door de gewogen delta’s van de opties bij elkaar op te tellen.

De voor delta gecorrigeerde nominale waarde kwantificeert veranderingen in de waarde van een portefeuille als deze zou bestaan ​​uit onderliggende  aandelenposities in plaats van optiecontracten. Een aandeel wordt bijvoorbeeld verhandeld tegen $ 70 en de delta van de gerelateerde  calloptie is 0,8. In dit geval is de waarde van de gewogen delta voor de optie $ 56 ($ 70 x 0,80).

Delta uitleggen

In de terminologie van de derivatenhandel verwijst “delta” naar de gevoeligheid van de derivatenprijs voor veranderingen in de prijs van de onderliggende activa. Een belegger koopt bijvoorbeeld 20 calloptiecontracten op een aandeel. Als de voorraad met 100% stijgt maar de waarde van de contracten slechts met 75% stijgt, is de delta voor de opties 0,75.

Calloptiedelta’s zijn positief, terwijl putoptiedelta ’s negatief zijn.

Delta meet de wijziging in optiepremie die wordt gegenereerd door een wijziging in de onderliggende waarde. De waarde van Delta varieert van -100 tot 0 voor putten en 0 tot 100 voor oproepen (vermenigvuldigd met 100 om de komma te verplaatsen). Puts genereren een negatieve delta omdat ze een negatieve relatie hebben met de onderliggende waarde, dwz putprijzen dalen wanneer de onderliggende waarde stijgt en vice versa.

Aan de andere kant genereren call-opties een positieve relatie met de prijs van het onderliggende effect. Dus als de onderliggende waarde hoger wordt, geldt dat ook voor de call-premie, zolang andere variabelen die de impliciete volatiliteit en de resterende tijd tot de vervaldatum omvatten, constant blijven. Omgekeerd, als de onderliggende prijs daalt, zal de call-premie ook dalen, zolang andere variabelen constant blijven.

Een  at-the-money  optie genereert een delta van ongeveer 50, wat betekent dat de optiepremie met een half punt zal stijgen of dalen als reactie op een stijging of daling van één punt in de onderliggende waarde. Een ‘at-the-money’-calloptie voor tarwe heeft bijvoorbeeld een delta van 0,5 en tarwe komt 10 cent bijeen. De premie wordt verhoogd met ongeveer 5 cent (0,5 x 10 = 5), of $ 250 (elke cent aan premie is $ 50 waard).

Uitleg van notionele waarde en delta-gecorrigeerde belichting

De nominale waarde is het totale bedrag van de onderliggende waarde van een optiecontract tegen de  contante prijs. Deze term maakt onderscheid tussen het bedrag dat is geïnvesteerd en het bedrag dat aan de hele transactie is gekoppeld.

De nominale waarde wordt berekend door de eenheden in één contract te vermenigvuldigen met de spotprijs. Dit is eenvoudig aan te tonen met een geïndexeerd futurescontract. Een belegger of handelaar wil bijvoorbeeld één goudfuturescontract kopen. Het contract kost de koper 100  troy ounce  goud. Als het goudfuturescontract wordt verhandeld tegen $ 1.300, heeft het een nominale waarde van $ 130.000 (1.300 x 100).

Opties hebben een delta-afhankelijke gevoeligheid, dus hun nominale waarde is niet zo eenvoudig als een geïndexeerd futurescontract. In plaats daarvan moet de nominale waarde van de optie worden aangepast op basis van de som van de blootstellingen binnen de portefeuille. De eenvoudigste manier om deze voor delta gecorrigeerde nominale waarde te berekenen, is door de delta voor elke individuele optie te berekenen en ze bij elkaar op te tellen.

De nominale waarde is nuttig bij het bepalen van de blootstellingsniveaus in renteswaps,  total return swaps,  aandelenopties, deviezenderivaten en exchange traded funds (ETF’s). delta-gecorrigeerde belichting