Hoe kredietbureaus geld verdienen
Kredietbureaus treden op als informatiemakelaars voor de kredietgeschiedenis van individuele consumenten. Ze verkopen hun diensten aan banken, hypotheekverstrekkers, creditcardmaatschappijen, winkeliers en andere kredietverstrekkers.
De agentschappen
Er zijn drie grote nationale kredietbureaus in de Verenigde Staten: Equifax, Experian en TransUnion.12 Alle drie verzamelen en verkopen informatie over de kredietwaardigheid van individuen, maar ze rapporteren dit op verschillende manieren.
Belangrijkste leerpunten
- Kredietbureaus stellen betalingsgeschiedenissen op van elke persoon die een lening of een creditcard krijgt.
- Ze bieden als extra service gedetailleerde analyses van hun bestedingspatroon.
- Marketing voor vooraf goedgekeurde klanten is gericht op lijsten die zijn samengesteld door de kredietagentschappen.
- De bureaus bieden nu rechtstreeks antifraudediensten aan consumenten.
Oppervlakkig gezien is de financiële regeling tussen kredietverstrekkers en kredietbureaus niet zo logisch: bedrijven die krediet verlenen, verstrekken de informatie gratis aan de bureaus en vervolgens betalen ze om kredietinformatie naar hen terug te sturen.
Het antwoord ligt in het feit dat de drie kredietbureaus een enorme hoeveelheid informatie verzamelen, samenvoegen, synthetiseren en analyseren die naar hen is gestuurd door alle bedrijven waarvan een persoon in de loop van de tijd krediet kan krijgen.
Hoe ze geld verdienen
Kredietbureaus verkopen vier dataproducten: kredietdiensten, analyse van beslissingen, marketing en diensten voor consumentenondersteuning. Het sentiment rond deze bedrijven is niet altijd hoog, aangezien velen van mening zijn dat de kredietbeoordelingsbureaus te veel invloed hebben op de langetermijnbeslissingen die het leven van mensen beïnvloeden. Maar de bedrijven verdienen geld op manieren die niet zo voor de hand liggend zijn.
Kredietdiensten
Dit is de bekendste rol van de kredietbureaus. Het kredietbureau ontvangt van een geldverstrekker een verzoek om het kredietrapport van een individuele consument en het bureau stuurt dit tegen een vergoeding naar de geldschieter.
Volgens de federale wet moeten de kredietbureaus elke consument één gratis rapport per jaar verstrekken.
De bureaus verkopen ook individuele exemplaren van hun eigen kredietrapporten. Volgens de federale wetgeving moeten ze nu elk jaar één exemplaar per jaar gratis verstrekken, maar sommigen verliezen hun kopieën of willen hun rapporten vaker volgen.
Beslissingsanalyse
Kredietbureaus kunnen kredietverstrekkers voorzien van een uitgebreid kredietrapport dat niet alleen een gedetailleerde transactiegeschiedenis bevat, maar ook analyses over de manieren waarop een persoon gewoonlijk met schulden omgaat. Kredietverstrekkers betalen meer voor deze rapporten.
Marketingondersteuning
Veel kredietverstrekkers sturen direct-marketingmateriaal dat gericht is op klanten die vooraf zijn goedgekeurd voor krediet. Het kredietbureau bezorgt hen lijsten met waarschijnlijke kandidaten voor deze marketingcampagnes.
Klantenservice
Kredietbureaus bieden rechtstreeks diensten aan consumenten, waaronder kredietbewaking,bescherming tegen identiteitsdiefstal en fraudepreventie.56 Deze diensten zijn steeds populairder geworden naarmate het risico op identiteitsdiefstal toeneemt, wat verklaart waarom andere bedrijven, zoals de beste kredietbewakingsdiensten, ook hulpmiddelen voor identiteitsbescherming aanbieden.