Hoe brengt u aanpassingen aan het werkkapitaal in verrekenprijzen door?
Verrekenprijzen verwijzen naar prijzen die een multinational of groep in rekening brengt aan een tweede partij die in een andere belastingjurisdictie actief is voor goederen, diensten en immateriële activa. Bij verrekenprijzen wordt geprobeerd een van de twee partijen, ook wel de testpartij genoemd, toe te wijzen met arm’s length-rendementen die worden bepaald door een groep vergelijkbare derde partijen. Hoewel vergelijkende gegevens van derden kunnen worden gevonden die op de geteste partij lijken, en daarom verrekenprijzen nauwkeurig kunnen worden geschat, moeten aanpassingen worden aangebracht om beide partijen meer op elkaar te laten lijken.
Als er voor werkkapitaalcorrecties verschillen zijn tussen de debiteuren, inventaris, crediteuren- of andere vlottende activa en passiva van de testpartij en de vergelijkbare groep van derde-bedrijven, moeten correcties worden aangebracht. Deze werkkapitaalaanpassingen maken de twee partijen beter vergelijkbaar, zodat de zakelijke standaard kan worden beoordeeld en de toepasselijke transfer pricing kan worden bepaald.
The Arm’s Length Standard en Transfer Pricing
Volgens de zakelijke standaard worden verrekenprijzen als correct beschouwd als ze binnen een prijsbereik vallen dat zou worden gerealiseerd door onafhankelijke partijen die goederen, diensten of immateriële activa op zakelijke afstand verhandelen. Het is echter moeilijk om een zakelijke norm voor verrekenprijzen toe te passen, omdat geen twee partijen of transacties hetzelfde zijn. Goederen, verkoopvoorwaarden, marktomstandigheden en bedrijfsprofielen zijn altijd uniek voor de situatie.
Aanpassingen moeten worden gemaakt om de zakelijke standaard te gebruiken om passende prijzen te vinden. In de Verenigde Staten moeten aanpassingen worden gemaakt voor alle verschillen tussen items met verbonden partijen die van invloed kunnen zijn op de onderzochte situatie.
Sommige bedrijven nemen bijvoorbeeld tewerkstellingsverplichtingen zoals vakantiegeld of ziektedagen op in hun kortlopende verplichtingen. Als de testpartij deze verplichtingen wel opneemt, maar de vergelijkbare groep niet, dan moeten de verplichtingen uit de werkkapitaalberekeningen van de testpartij worden gehaald om verrekenprijzen beter vergelijkbaar te maken.