Hoe kiest Warren Buffett zijn aandelen?
Beleggers hebben het vermogen van Warren Buffett om te kiezen in welke aandelen ze willen investeren al lang geprezen. Buffett wordt geprezen om het consequent volgen van de principes van waardebeleggen en heeft volgens Forbes een nettowaarde van $ 80,8 miljard per oktober 2019. Hij heeft de verleidingen weerstaan die gepaard gaan met investeren in het ‘volgende grote ding’, en heeft zijn immense rijkdom ook ten goede gebruikt door bij te dragen aan goede doelen. Met zijn griezelige vermogen om winstgevende langetermijninvesteringen aan het licht te brengen, is het begrijpelijk dat de meeste beleggers precies willen weten waarnaar Buffett op zoek is in een aandeel. Die vraag beantwoorden we in dit artikel.
Belangrijkste leerpunten
- De strategie van Warren Buffett voor het kiezen van winnende aandelen begint met het evalueren van een bedrijf op basis van zijn filosofie van waardebeleggen.
- Buffett zoekt naar bedrijven die gedurende vele jaren een goed rendement op eigen vermogen opleveren, vooral in vergelijking met concurrerende bedrijven in dezelfde branche.
- Bij het zoeken naar een geweldig bedrijf om in te investeren, beoordeelt Buffett ook de winstmarges van een bedrijf om er zeker van te zijn dat ze gezond zijn en groeien.
- Buffett richt zich op bedrijven die een uniek product of dienst leveren die hen een concurrentievoordeel geeft; hij richt zich ook op bedrijven die ondergewaardeerd zijn en die hij met een flinke korting kan inkopen.
Waardebeleggen voor het kiezen van aandelen
Begrijpen hoe Warren Buffett winnende aandelen selecteert, begint met het analyseren van de beleggingsfilosofie van het bedrijf waarmee hij het nauwst verbonden is, Berkshire Hathaway. Berkshire heeft een lang gekoesterde en openbare strategie als het gaat om het verwerven van aandelen. Het bedrijf moet een consistent verdienvermogen, een goed rendement op het eigen vermogen (ROE), bekwaam management en een redelijke prijs hebben.
Buffett behoort tot de waardebeleggingsschool, gepopulariseerd door Benjamin Graham. Waardebeleggen kijkt naar de intrinsieke waarde van een aandeel in plaats van zich te concentreren op technische indicatoren, zoals voortschrijdende gemiddelden, volume- of momentumindicatoren. Het bepalen van de intrinsieke waarde is een oefening om de financiële gegevens van een bedrijf te begrijpen, met name officiële documenten zoals inkomsten en resultatenrekeningen.
Er zijn verschillende dingen die het vermelden waard zijn over de waardebeleggingsstrategie van Buffett. Om hem te begeleiden bij zijn beslissingen, gebruikt Buffett verschillende belangrijke overwegingen om de aantrekkelijkheid van een mogelijke investering te beoordelen.
Hoe heeft het bedrijf gepresteerd?
Bedrijven die al jaren een positief en acceptabel rendement op het eigen vermogen (ROE) bieden, zijn wenselijker dan bedrijven die slechts een korte periode van solide rendementen hebben behaald. Hoe langer het aantal jaren goede ROE, hoe beter. Om de historische prestaties nauwkeurig te kunnen meten, moet een belegger ten minste vijf tot tien jaar ROE van een bedrijf beoordelen.
Als we kijken naar het historische rendement op eigen vermogen (ROE) van een bedrijf, is het ook essentieel om dit te vergelijken met de ROE van de belangrijkste concurrenten van het bedrijf in dezelfde branche.
Hoeveel schulden heeft het bedrijf?
Het hebben van een grote verhouding tussen vreemd vermogen en eigen vermogen zou een rode vlag moeten oproepen omdat meer van de inkomsten van een bedrijf zullen gaan naar het aflossen van schulden, vooral als de groei alleen voortkomt uit het toevoegen van meer schulden.
In plaats daarvan geeft Buffett er de voorkeur aan dat de winstgroei afkomstig is van het eigen vermogen (SE). Een bedrijf met een positief eigen vermogen betekent dat het bedrijf genoeg cashflow genereert om zijn verplichtingen te dekken en dat het niet afhankelijk is van schulden om het hoofd boven water te houden. Voor Buffett zijn lage schulden en een sterk eigen vermogen twee belangrijke componenten voor een succesvolle aandelenselectie.
Hoe zijn de winstmarges?
Buffett zoekt naar bedrijven met een goede winstmarge, vooral als de winstmarges groeien. Net als bij ROE onderzoekt hij de winstmarge over meerdere jaren om kortetermijntrends te verdisconteren. Om op de radar van Buffett te blijven, moet het management van een bedrijf bedreven zijn in het verhogen van de winstmarges op jaarbasis, een teken dat het management ook goed is in het beheersen van de bedrijfskosten.
Hoe uniek zijn de producten van het bedrijf?
Buffett beschouwt bedrijven die producten produceren die gemakkelijk kunnen worden vervangen als risicovoller dan bedrijven die meer unieke aanbiedingen bieden. Het product van een oliemaatschappij – olie – is bijvoorbeeld niet zo uniek omdat klanten olie kunnen kopen bij een groot aantal andere concurrenten.
Als het bedrijf echter toegang heeft tot een meer wenselijke soort olie – een die gemakkelijk kan worden geraffineerd – dan is dat misschien een investering die het bekijken waard is. In dit geval zou de gewenste oliekwaliteit van het bedrijf een concurrentievoordeel kunnen zijn dat het helpt winst te maken door grotere verkopen en marges.
Tegen hoeveel korting worden aandelen verhandeld?
Dit is de crux van waardebeleggen: bedrijven vinden die goede fundamentals hebben, maar die lager handelen dan waar ze zouden moeten zijn – hoe groter de korting, hoe meer ruimte voor winstgevendheid.
Het doel voor waardebeleggers zoals Buffett is om bedrijven te ontdekken die ondergewaardeerd zijn in vergelijking met hun intrinsieke waarde. Er is een mogelijkheid om met korting te kopen wanneer de huidige marktwaarde van een bedrijf goedkoper is dan de intrinsieke waarde. Hoewel er geen exacte formule is om de intrinsieke waarde te berekenen, zullen beleggers naar verschillende factoren kijken – zoals corporate governance en toekomstig winstpotentieel – om de intrinsieke waarde te schatten.
Het komt neer op
Naast zijn waardegeoriënteerde stijl, staat Buffett ook bekend als een buy-and-hold-investeerder. Hij is niet geïnteresseerd in de verkoop van aandelen op korte termijn om meerwaarden te realiseren; hij kiest eerder aandelen die volgens hem goede vooruitzichten bieden voor groei op lange termijn. Dit leidt ertoe dat hij de focus verplaatst van wat anderen aan het doen zijn. In plaats daarvan kijkt hij of een bedrijf in een solide positie verkeert om vooruit te komen en of zijn aandelen redelijk geprijsd zijn.