Hoe de ijzerertsmarkt werkt

IJzererts is een essentieel onderdeel voor de wereldwijde ijzer- en staalindustrie. Bijna 98% van het gewonnen ijzererts wordt gebruikt bij de staalproductie. Ongeveer 50 landen ontginnen ijzererts, waarbij Australië en Brazilië het marktaandeel voor de exportdomineren.

Mijnen in Michigan en Minnesota zijn goed voor het grootste deel van de ijzerertsproductie in de Verenigde Staten. In 2019 produceerden Amerikaanse mijnen 48 miljoen ton ijzererts. Australië leidde de productie met 930 miljoen ton, gevolgd door Brazilië met 480 miljoen ton. In 2019 bedroegen de wereldwijde prijzen voor ijzererts gemiddeld $ 112,15 per ton, een stijging van 21% ten opzichte van $ 93 per ton in 2018.  Prijzen bedroegen $ 88 per ton vanaf maart 2020.

Wat is ijzererts?

IJzererts is het derde meest voorkomende element van de aarde. De belangrijkste componenten van ijzererts zijn hematiet en magnetiet. Taconiet is een laagwaardig ijzererts. IJzererts is niet sterk genoeg voor constructie en andere doeleinden, daarom wordt ruw ijzer gelegeerd met andere elementen zoals wolfraam, mangaan, nikkel, vanadium en chroom. Het staal gemaakt van ijzererts wordt gebruikt in de bouw, automobielproductie en andere industriële toepassingen.

De VS bevatten naar schatting 110 miljard ton ijzererts, wat neerkomt op 27 miljard ton ijzer. Het meeste hiervan is taconiet in het Lake Superior-district van Michigan.

Prijsdaling

De prijs van ijzererts schommelde het afgelopen decennium enorm. De prijzen bereikten in februari 2011 een piek van $ 187 per ton, en daalden vervolgens tot ongeveer $ 41 per ton in december 2015. Vanaf maart 2020 bedroegen de prijzen ongeveer $ 88 per ton.

De ineenstorting van de prijs werd grotendeels toegeschreven aan een daling van de vraag naar staal uit China. Het land koopt bijna tweederde van de ijzerertsvoorraad over zee, waarmee de activiteiten van grote producenten zoals BHP Billiton ( schaalvoordelen. Toen ze de productie opvoerden, raakte de markt in een overaanbod, waardoor dure ijzerertsmijnen de productie moesten terugschroeven of vouwen.

De kostprijs is de sleutel

De bedrijfskosten van de beste ijzerertsproducenten behoren tot de laagste ter wereld. Een volledig commerciële ijzerertsmijn vereist zware  kapitaalinvesteringen  in infrastructuur zoals spoorlijnen en zware machines. Andere factoren die van invloed zijn op de kosten, zijn onder meer het type metallisch ijzer dat economisch terug te winnen is op de mijnsite, de afstand tot de markt,  overheidsvoorschriften en brandstofkosten.

In het laatste kwartaal van 2019 leidde Fortescue Mining Group ( contante kosten van $ 12,50 per ton.  Dit in vergelijking met de door Vale gerapporteerde contante kosten van $ 14,50 per ton.  Rio Tinto had een contante kostprijs van $ 14- $ 15 per ton,  terwijl het cijfer $ 13 per ton was voor BHP Billiton.

Grote spelers domineren

Een paar hoofdrolspelers domineren de vraag en het aanbod van ijzererts. De topproducenten zijn hieronder opgesomd:

Bron: US Geological Survey.

Hoewel China de nr. 3 ijzerertsproducent was, was het ook de grootste importeur en kocht 63% van de wereldhandel op. Japan was de op een na grootste importeur met 8,3% van de wereldhandel, gevolgd door Zuid-Korea met 5,1%.

De belangrijkste exporterende landen waren Australië, dat 52% van de wereldhandel verkocht, Brazilië met een aandeel van 22% en Zuid-Afrika met een aandeel van 4,3%.

IJzerertsmijnen van BHP Billiton, Rio Tinto en Fortescue Metals Group bevinden zich in Australië, terwijl Vale activiteiten heeft in Brazilië.121314

Het komt neer op

Grote schaalvoordelen komen ten goede aan de grootste producenten, die het zich kunnen veroorloven om de schommelingen van de ijzerertsprijzen te doorstaan. Hierdoor kunnen ze marktaandeel nemen van kleinere spelers die hogere kosten hebben. De mondiale vraag naar staal zal naar verwachting gezond blijven en in 2020 met 1,7% stijgen tot 1,8 miljard ton.

De langetermijninvesteringsplannen van de drie grootste ijzerertsproducenten laten zien dat ze van plan zijn de kosten verder te verlagen en de productie agressief te verhogen. Op de lange termijn kunnen de goedkope ijzermijnen mogelijk het gat opvullen dat ontstaat als kleinere bedrijven ten onder gaan. De winst in marktaandeel zou waarschijnlijk de  marges, de bedrijfskasstroom en de winst ten goede komen. De dreiging dat een nieuwkomer de dynamiek op de ijzerertsmarkt verandert, zoals die nu is, is laag.