Hoe wordt durfkapitaal gereguleerd door de overheid?

Durfkapitalisten en hun private-equityfirma’s worden gereguleerd door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). Voor durfkapitaal gelden dezelfde basisregels als voor andere vormen van particuliere beleggingen in effecten. Durfkapitaal is een vorm van financiering via financiering, private equity genaamd, die wordt verstrekt door investeerders die willen investeren in het langetermijnpotentieel van een bedrijf.

Aangezien een groot deel van het risicokapitaal wordt verstrekt door banken en andere bewaarinstellingen, gelden de voorschriften waaraan banken moeten voldoen ook voor de durfkapitalisten.

Durfkapitalisten helpen bij het financieren van startende bedrijven met een hoger risico en andere kleine bedrijven die kans hebben op een hoog niveau van groei op de lange termijn. Durfkapitalisten investeren ook in snelgroeiende bedrijven die klaar lijken te staan ​​voor versnelde winstgroei in de komende jaren.

Durfkapitalisten halen hun rendement uit het bezit van grote aantallen bedrijfsaandelen. Private equity-firma’s verstrekken doorgaans risicokapitaal, hoewel er ook banken bij betrokken zijn. Aangezien veel van de investeringen start-ups of onbewezen bedrijven zijn, wordt durfkapitalisme als risicovoller beschouwd dan traditionele investeringen in aandelen.

Kapitaalinvesteringen van private-equityfirma’s worden doorgaans gedurende 10 jaar of langer aangehouden. Als gevolg hiervan spelen sommige private-equityfirma’s een actieve rol bij het bepalen van het management van het bedrijf en de richting van het bedrijf. Andere bedrijven nemen minderheidsbelangen in het onderliggende bedrijf.

Durfkapitaal en regelgevend toezicht

Private equity-firma’s moeten zich registreren bij de SEC en zijn onderworpen aan informatierapportagevereisten, tenzij hun fondsen als gekwalificeerd risicokapitaal worden beschouwd. Gekwalificeerde risicokapitaalmanagers zijn onder meer degenen die minder dan $ 150 miljoen aan activa beheren.

Bankregels zijn van toepassing op de financiële instellingen die risicokapitaal verstrekken, waarbij naast de SEC meerdere overheidsinstanties kunnen betrokken zijn. Risicokapitaal dat via een bank wordt verstrekt, moet voldoen aan de antiwitwasregelgeving als onderdeel van de Financial Crimes Enforcement Network (FinCEN) van het Amerikaanse ministerie van  Financiën. 

Ook voor durfkapitaal zijndiverse ken-uw-klant (KYC) -regels van toepassing. KYC omvat het identificeren van partijen die betrokken zijn bij private equity-transacties, zoals de verificatie van de identiteit van klanten en het verkrijgen van de juiste federale identificatienummers. Een goede KYC helpt het witwassen van geld te voorkomen en is een prominent onderdeel van de handhaving van financiële misdrijven, zoals bepaald in de USA Patriot Act.

De meest opvallende regelgeving die uniek is voor durfkapitalisten (in vergelijking met andere investeerders) is dat ze niet mogen adverteren of verzoeken mogen doen. Er zijn ook enkele effectenregelgeving die indirect van invloed is op durfkapitaal, waaronder die welke de kosten verhogen voor het bouwen van een infrastructuur voor wettelijke naleving.

De meeste voorschriften voor aandelenbeleggingen en beleggers zijn afhankelijk van technische definities die in de effectenwetgeving zijn opgenomen. Het Congres en de SEC hebben de definitie van durfkapitaal meerdere keren gewijzigd, wat gaandeweg heeft geleid tot verschillende financieringspraktijken met eigen vermogen. In het verleden waren bijvoorbeeld investeringen die als risicokapitaal kwalificeerden, alleen toegankelijk voor degenen die op dezelfde manier gekwalificeerd waren als professionele durfkapitaalverstrekkers.

Handel met voorkennis

Illegale handel met voorkennis is wanneer een bedrijf of lid van een beleggingsonderneming effecten koopt en verkoopt terwijl het in het bezit is van niet-openbare informatie of materiaal over het bedrijf of het effect. Illegale handel met voorkennis kan ook inhouden dat iemand een informatieve “tip” geeft terwijl hij in het bezit is van niet-openbare informatie en de persoon die de fooi ontvangt daarop handelt door een transactie aan te gaan.

Private equity-firma’s die risicokapitaal verstrekken, staan ​​open voor regelgevingsrisico’s voor handel met voorkennis, aangezien hun werknemers actief betrokken zijn bij de interne werking van het onderliggende bedrijf. Soms benoemen bedrijven een lid van de Raad van Bestuur, die toezicht houdt op het uitvoerend management van het bedrijf. Als het lid ook voor de private equity-firma werkt, kan dit leiden tot compliancekwesties.

Anita B. Bandy, de Associate Director van de SEC in de Division of Enforcement, gaf in mei 2020 commentaar op de unieke nalevingsrisico’s die verbonden zijn aan private-equityfirma’s.

“Beleggingsadviseurs en private-equityfirma’s die werknemers in de raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven plaatsen, lopen een groter risico dat zij niet-openbare materiële informatie zullen verkrijgen via hun vertegenwoordiger die een dubbele rol vervult. Het is van cruciaal belang voor bedrijven…de juiste beleidslijnen en procedures hebben om deze risico’s aan te pakken en misbruik van informatie die onder deze speciale omstandigheden is verkregen, te voorkomen. “