Inactieve fondsen
Wat zijn inactieve fondsen?
Inactieve fondsen verwijzen naar geld dat niet is geïnvesteerd en dat daarom geen rente of beleggingsinkomsten oplevert. Inactieve fondsen zijn simpelweg fondsen die niet zijn gestort in een rentedragend of investeringsvolgmiddel, dat wil zeggen dat ze niet deelnemen aan de economische markten. Deze fondsen worden vaak gezien als “verspilde” fondsen omdat ze op geen enkele manier waarderen.
Belangrijkste leerpunten
- Inactieve fondsen zijn alle contanten die u niet op een rentedragende rekening of op de financiële markten hebt belegd.
- Wanneer de inflatie stijgt, verliezen de inactieve fondsen in feite waarde omdat ze niet eens groeien tegen het tempo van de stijgende kosten.
- Om deze tendens tegen te gaan, zou een persoon het geld kunnen storten op een geldmarktrekening of een kortlopende renterekening.
- Bedrijven kunnen inactief geld gebruiken om vaste activa te kopen die de productiviteit verbeteren, zoals machines of magazijnruimte.
- Bedrijven kunnen het geld ook gebruiken om schulden af te betalen, aandelen terug te kopen, dividenden te verhogen of andere acties te ondernemen die de aandeelhouders ten goede kunnen komen.
Inzicht in inactieve fondsen
In gevallen waarin er een positieve inflatie is in een binnenlands land, zullen inactieve fondsen feitelijk in waarde dalen vanuit een koopkrachtperspectief, omdat de fondsen het inflatiepercentage niet kunnen bijhouden. Een optie waarmee individuen inkomen uit fondsen moeten verdienen terwijl ze de liquiditeit van die fondsen behouden, is beleggen in geldmarkt- of kortetermijnrekeningen die de inlegger een korte rente zullen opleveren.
Hoe bedrijven inactief geld kunnen gebruiken
Een bedrijf wil misschien inactieve middelen gebruiken voor nieuwe machines, nieuwe fabrieken, een uitgebreide transportvloot of andere vaste activa die de productiecapaciteit kunnen vergroten. Als een bedrijf een handelaar is, kan het ervoor kiezen om te investeren in extra magazijnfaciliteiten of om bepaalde uitgaven vooruit te betalen, zoals huur en verzekering.
Met voldoende onbenutte fondsen kan een organisatie meer waarde krijgen door te winkelen voor andere bedrijven om te kopen.
Uitgaven op korte termijn van inactief geld kan op lange termijn kostenbesparingen opleveren. Inactieve fondsen kunnen ook worden gebruikt om beleggingseffecten te kopen, zoals aandelen en obligaties. De inkomsten en winsten uit deze investeringen zijn een secundaire bron van bedrijfswinsten.
Inactief geld vertegenwoordigt wat kan worden gezien als een gemiste kans, aangezien het verdienen van enige vorm van rente op uw geld beter is dan niets verdienen.
Voorbeeld van gebruik door het bedrijf van inactieve fondsen
Een bedrijf kan bijvoorbeeld inactieve middelen gebruiken om schulden af te betalen, rentelasten te verlagen en krediet te verbeteren. Een ander alternatief is het opzetten van een zinkfonds, een reserve om schulden in jaarlijkse termijnen af te lossen.
Als een bedrijf opvraagbare preferente aandelen heeft uitgegeven, kan het de inactieve fondsen gebruiken om de uitstaande aandelen terug te kopen en de dividenduitkeringen naar gewone aandelenbeleggers te kanaliseren. Een bedrijf kan ook overtollig geld gebruiken voor programma’s die het behoud kunnen verbeteren, zoals bonussen, aandelenopties, winstdeling en groepsgezondheidszorg.
Veel bedrijven en aandeelhouders geven de voorkeur aan het terugkopen van aandelen boven dividenden. Bij een terugkoop koopt het bedrijf aandelen op de secundaire markt. De aantrekkingskracht is dat de belastingaanslag voor vermogenswinst alleen gaat naar aandeelhouders die ervoor kiezen om te verkopen, terwijl een dividend een belastbaar inkomen creëert voor alle aandeelhouders. Terugkoop is ook flexibeler omdat de koper niet verplicht is het programma te volgen of voort te zetten als het geld plotseling opdroogt. Ondertussen kan het verminderen van uitstaande aandelen de aandelenkoersen verhogen, wat aandeelhouders over het algemeen tevreden stelt.