Rentegevoelige verplichtingen

Wat zijn rentegevoelige verplichtingen?

Rentegevoelige verplichtingen zijn soorten kortlopende deposito’s met variabele rentetarieven die een bank voor klanten aanhoudt. Rentegevoelige verplichtingen vormen een aanzienlijk deel van de activa van de meeste banken, waaronder geldmarktcertificaten, spaarrekeningen en de Super NOW-rekening.

Inzicht in rentegevoelige verplichtingen

Er zijn twee belangrijke soorten rentetarieven: vaste rente en variabele rente. Een vast rentepercentage is bijvoorbeeld een rentepercentage op een verplichting, zoals een lening of hypotheek, dat gedurende de gehele looptijd of een bepaald deel van de looptijd gelijk blijft. Variabele rentetarieven op een lening of effect zullen in de loop van de tijd fluctueren, op basis van een onderliggende referentierente of index, die periodiek verandert. Variabele rentetarieven worden ook wel variabele rentetarieven genoemd.

Voor consumenten zijn de voordelen van vaste rentetarieven onder meer stabiele betalingen in de loop van de tijd, aangezien de rentetarieven op vastrentende leningen hetzelfde blijven, waardoor het gemakkelijker wordt om voor de toekomst te budgetteren. Nadelen kunnen zijn dat u lagere initiële rentetarieven misloopt bij variabele leningen. Variabele rentetarieven op hypotheken (vaak hypotheken met aanpasbare rente of ARM’s genoemd) beginnen laag en worden vast gedurende de eerste paar jaar van de lening en worden na deze periode aangepast.

Zoals hierboven opgemerkt, zijn rentegevoelige verplichtingen deposito’s met een variabele rente (dwz de deposito’s zijn gevoelig voor renteschommelingen). Dit betekent dat hun waarde met de tijd verandert. Het doel van banken is om klantendeposito’s zo lang mogelijk aan te houden, omdat ze op die manier geld lenen aan andere klanten en rente op die leningen verdienen, wat zich vertaalt in winst. Rente op deposito’s verdienen is aantrekkelijk voor klanten, omdat het een rendement op hun geld oplevert, als investering, in plaats van alleen maar werkeloos op een rekening te zitten.

Algemeen rentegevoelige aansprakelijkheidsproducten

Voorbeelden van rentegevoelige verplichtingen zijn geldmarktcertificaten, spaarrekeningen en de Super NOW-rekening.

Geldmarktcertificaten hebben een hoge liquiditeit en zeer korte looptijden, variërend in looptijd van ’s nachts tot iets minder dan een jaar. Gangbare geldmarktinstrumenten zijn onder meer eurodollardeposito’s, verhandelbare depositocertificaten (CD’s), bankaccepten, Amerikaanse schatkistpapier, handelspapier, gemeentelijke bankbiljetten, federale fondsen en terugkoopovereenkomsten (repo’s).

Spaarrekeningen zijn eenvoudigere producten. In tegenstelling tot betaalrekeningen brengen spaarrekeningen wel wat rente op (een bescheiden tarief). Banken of financiële instellingen kunnen het aantal opnames van een spaarrekening per maand beperken en kunnen kosten in rekening brengen, tenzij de rekening een bepaald gemiddeld maandelijks saldo aanhoudt (bijvoorbeeld $ 100).

Super NOW-accounts, gemaakt in 1982, bieden hogere rentetarieven dan Negotiable Order of Withdrawal (NOW) -rekeningen, maar bieden nog steeds een lager tarief dan een geldmarktrekening.

Rentegevoelige verplichtingen en regulering Q

Bij Regulation Q van de Monetary Act van 1980 begon de geleidelijke afschaffing van de renteplafonds in 1986. Deze geleidelijke afschaffing, gecombineerd met de afschaffing van de meeste boetes voor vervroegde opname, verhoogde de volatiliteit van de aangehouden deposito’s op klantenrekeningen. Direct opvraagbare deposito’s zijn essentieel voor een bank om leningen te verstrekken en rente (winst) op die leningen te verdienen. Deze veranderingen hebben ertoe geleid dat banken de beheersing van hun renterisico’s hebben moeten aanpassen.