25 juni 2021 3:17

Variabele rentevoet

Wat is een variabele rentevoet?

Een variabele rentevoet (soms een ‘aanpasbaar’ of ‘variabel’ rentepercentage genoemd) is een rentetarief op een lening of effect dat in de loop van de tijd fluctueert omdat het is gebaseerd op een onderliggende referentierente of index die periodiek verandert.

Het voor de hand liggende voordeel van een variabele rente is dat als de onderliggende rente of index daalt, de rentebetalingen van de lener ook dalen. Omgekeerd, als de onderliggende index stijgt, stijgen de rentebetalingen. In tegenstelling tot variabele rentetarieven fluctueren vaste rentetarieven niet.

Belangrijkste leerpunten

  • Een variabele rente fluctueert in de tijd omdat deze is gebaseerd op een onderliggende referentierente of index die periodiek met de markt verandert.
  • De onderliggende referentierente of index voor een variabele rentevoet hangt af van het type lening of effect, maar is vaak gekoppeld aan de LIBOR of de Federal Funds-rente.
  • Variabele rentetarieven zijn te vinden in hypotheken, creditcards, bedrijfsobligaties, derivaten en andere effecten of leningen.

Inzicht in variabele rentetarieven

Een variabele rente is een tarief dat op en neer beweegt met de rest van de markt of samen met een index. De onderliggende referentierente of index voor een variabele rentevoet London Inter-Bank Offered Rate (LIBOR) of de Federal Funds-rente.

Variabele rentetarieven voor hypotheken, auto’s en hoogste tarief in een land. Banken en financiële instellingen brengen consumenten een spread boven dit referentietarief in rekening, waarbij de spread afhangt van verschillende factoren, zoals het soort activa en de kredietwaardigheid van de consument. Zo kan een variabele rente zichzelf factureren als “de LIBOR plus 200 basispunten” (plus 2%).

Zo kunnen woninghypotheken worden verkregen met vaste rentetarieven, die statisch zijn en niet kunnen wijzigen gedurende de looptijd van de hypotheekovereenkomst, of met een variabele of variabele rentevoet, die variabel is en periodiek met de markt verandert. Variabele rentetarieven zijn ook te vinden in creditcards, uitgiften van bedrijfsobligaties, swapcontracten en andere effecten.



Vanwege recente schandalen en vragen over de geldigheid ervan als benchmarkpercentage, wordt LIBOR afgebouwd. Volgens de Federal Reserve en toezichthouders in het VK wordt LIBOR tegen 30 juni 2023 afgebouwd en vervangen door deSecured Overnight Financing Rate (SOFR). Als onderdeel van deze uitfasering worden de LIBOR-tarieven voor een week en voor twee maanden in USD LIBOR na 31 december 2021 niet langer gepubliceerd. 

Creditcards met variabele rente

Creditcards met variabele rente hebben een jaarlijks percentage (JKP) dat is gekoppeld aan een bepaalde index, zoals de prime rate. De prime rate verandert meestal wanneer de Federal Reserve de Federal Funds-rente aanpast, wat resulteert in een wijziging in de rente van de bijbehorende creditcard. De tarieven op creditcards met variabele rente kunnen zonder voorafgaande kennisgeving aan de kaarthouder worden gewijzigd.



Creditcards met variabele rente kunnen de tarieven wijzigen zonder hun klanten hiervan op de hoogte te stellen.

Binnen het document ‘algemene voorwaarden’ dat aan de creditcard is gekoppeld, wordt het rentetarief meestal uitgedrukt als het hoofdtarief plus een bepaald percentage, waarbij het vermelde percentage is gekoppeld aan de kredietwaardigheid van de kaarthouder.  Een voorbeeld van het formaat is de prime rate plus 11,9%.

Leningen en hypotheken met variabele rente

Leningen met variabele rente werken op dezelfde manier als creditcards, met uitzondering van het betalingsschema. Hoewel een creditcard wordt beschouwd als een doorlopende kredietlijn, zijn de meeste leningen leningen op afbetaling, waarbij een bepaald aantal betalingen ertoe leidt dat de lening op een bepaalde datum wordt afbetaald. Aangezien de rentetarieven variëren, zal de vereiste betaling omhoog of omlaag gaan, afhankelijk van de verandering in het tarief en het aantal resterende betalingen voordat deze is voltooid.

Wanneer een hypotheek heeft een variabele rente, wordt meer in het algemeen aangeduid als een online calculator gebruiken om een ​​schatting te krijgen van de huidige rentetarieven voor hypotheken met variabele rente.

In de meeste gevallen hebben ARM’s tarieven die worden aangepast op basis van een vooraf ingestelde marge en een belangrijke hypotheekindex, zoals de LIBOR, de 11th District Cost of Funds Index (COFI) of de Monthly Treasury Average Index (MTA Index). Als iemand bijvoorbeeld een ARM afsluit met een marge van 2% op basis van de LIBOR, en de LIBOR is 3% wanneer de rente van de hypotheek wordt aangepast, dan wordt de rente teruggezet op 5% (de marge plus de index).

Obligaties en effecten met variabele rente

Voor obligaties met variabele rente kan de referentierente de LIBOR zijn.  Sommige obligaties met variabele rente ook gebruik maken van de vijf-jaar, 10-jaar, of 30-jarige US Treasury obligatie yield als de benchmark rente, het aanbieden van een coupon die is ingesteld op een zekere spreiding boven het rendement op Amerikaanse staatsobligaties.

Op vastrentende derivaten kunnen ook variabele rentetarieven worden toegepast. Een renteswap is bijvoorbeeld een termijncontract waarbij de ene stroom toekomstige rentebetalingen wordt uitgewisseld voor een andere op basis van een bepaalde hoofdsom. Renteswaps omvatten gewoonlijk de ruil van een vaste rente voor een variabele rente, of vice versa, om de blootstelling aan renteschommelingen te verkleinen of te vergroten – of om een ​​marginaal lagere rente te verkrijgen dan mogelijk zou zijn geweest zonder de swap.  Een swap kan ook betrekking hebben op de uitwisseling van het ene type variabele rente voor een ander, een zogenaamde basisswap.

Voors en tegens van variabele rentetarieven

Voordelen

  • Variabele rentetarieven zijn over het algemeen lager dan vaste rentetarieven.

  • Als de rentetarieven dalen, profiteert de lener ervan.

  • Als de rente stijgt, profiteert de geldverstrekker ervan.

Nadelen

  • Variabele rentetarieven kunnen oplopen tot het punt waarop de lener moeite heeft om de lening te betalen.

  • De onvoorspelbaarheid van variabele rentetarieven maakt het voor een lener moeilijker om te budgetteren.

  • Het maakt het ook moeilijker voor een geldverstrekker om toekomstige kasstromen te voorspellen.