Rentetariefpariteit (IRP)

Wat is rentepariteit (IRP)?

Rentepariteit (IRP) is een theorie volgens welke het renteverschil tussen twee landen gelijk is aan het verschil tussen de termijnkoers en de contante wisselkoers.

Inzicht in rentepariteit (IRP)

Rentepariteit (IRP) speelt een essentiële rol op valutamarkten die rentetarieven, contante wisselkoersen en wisselkoersen met elkaar verbinden.

IRP is de fundamentele vergelijking die de relatie tussen rentetarieven en valutakoersen regelt. Het uitgangspunt van IRP is dat het afgedekte rendement van beleggingen in verschillende valuta’s hetzelfde moet zijn, ongeacht hun rentetarieven.

IRP is het concept van geen arbitrage op de valutamarkten (de gelijktijdige aan- en verkoop van activa om te profiteren van een verschil in prijs). Beleggers kunnen de huidige wisselkoers in de ene valuta niet tegen een lagere prijs vastleggen en vervolgens een andere valuta kopen in een land met een hogere rente.

De formule voor IRP is:

Termijnwisselkoersen voor valuta’s zijn wisselkoersen op een toekomstig tijdstip, in tegenstelling tot contante wisselkoersen, die actuele koersen zijn. Inzicht in forward rentes is fundamenteel voor IRP, vooral als het gaat om arbitrage.

Termijnkoersen zijn verkrijgbaar bij banken en valutahandelaren voor perioden variërend van minder dan een week tot wel vijf jaar en langer. Net als bij noteringen in contante valuta, worden forwards genoteerd met een bid-ask spread.

Het verschil tussen de termijnkoers en de contante koers staat bekend als swappunten.  Als dit verschil (termijnrente minus spotrente) positief is, staat dit bekend als een  termijnpremie;  een negatief verschil wordt een  termijnkorting genoemd.

Een valuta met lagere rentetarieven wordt verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van een valuta met een hogere rentevoet. De Amerikaanse dollar wordt bijvoorbeeld doorgaans verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van de Canadese dollar. Omgekeerd wordt de Canadese dollar verhandeld met een korting op termijn ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

Overdekte Vs. Ongedekte rentepariteit (IRP)

Het IRP zou gedekt zijn wanneer aan de voorwaarde van geen arbitrage zou kunnen worden voldaan door het gebruik van termijncontracten in een poging om zich in te dekken tegen wisselkoersrisico’s. Omgekeerd wordt het IRP ongedekt wanneer aan de voorwaarde van geen arbitrage zou kunnen worden voldaan zonder het gebruik van termijncontracten om zich in te dekken tegen wisselkoersrisico’s.

De relatie komt tot uiting in de twee methoden die een belegger kan toepassen om vreemde valuta in Amerikaanse dollars om te rekenen.

Een optie die een belegger kan nemen, is om de vreemde valuta gedurende een bepaalde periode lokaal te beleggen tegen de buitenlandse risicovrije koers. De belegger zou dan tegelijkertijd een termijnovereenkomst aangaan om de opbrengst van de investering om te zetten in Amerikaanse dollars aan de hand van een termijnwisselkoers aan het einde van de investeringsperiode.

De tweede optie zou zijn om de vreemde valuta om te rekenen naar Amerikaanse dollars tegen de contante wisselkoers en de dollars vervolgens gedurende dezelfde tijd te investeren als in optie A tegen de lokale (Amerikaanse) risicovrije koers. Als er geen arbitragemogelijkheden zijn, zijn de kasstromen van beide opties gelijk.

IRP is bekritiseerd op basis van de veronderstellingen die ermee gepaard gaan. Het gedekte IRP-model gaat er bijvoorbeeld van uit dat er oneindig veel middelen beschikbaar zijn voor valutaarbitrage, wat uiteraard niet realistisch is. Wanneer futures of termijncontracten niet beschikbaar zijn om af te dekken, heeft ongedekte IRP de neiging om niet vast te houden in de echte wereld.

Voorbeeld van Covered Interest Rate Parity (IRP)

Stel bijvoorbeeld dat Australische schatkistpapier een jaarlijkse rente van 1,75% biedt, terwijl Amerikaanse schatkistpapier een jaarlijkse rente van 0,5% biedt. Als een investeerder in de Verenigde Staten wil profiteren van de Australische rentetarieven, moet de investeerder Amerikaanse dollars in Australische dollars omwisselen om de schatkist te kopen.

Daarna zou de belegger een termijncontract voor een jaar op de Australische dollar moeten verkopen. Onder de gedekte IRP zou de transactie echter slechts een rendement van 0,5% hebben; anders zou de niet-arbitragevoorwaarde worden geschonden.

Veel Gestelde Vragen