Internationale petroleumbeurs (IPE)

Wat is de International Petroleum Exchange (IPE)?

De International Petroleum Exchange (IPE), opgericht in 1980, was een in Londen gevestigde beurs voor futures en opties op verschillende energiegerelateerde grondstoffen. Het is een dochteronderneming van de Intercontinental Exchange  (ICE) sinds de aankoop in 2001 en staat nu bekend als ICE Futures.

Inzicht in de International Petroleum Exchange (IPE)

International Petroleum Exchange (IPE) was een van de belangrijkste markten voor de handel in energieopties en futures. Het werd bekend als de ICE Futures na de aankoop door de Intercontinental Exchange in 2001. Het nieuwe, ICE, heeft zijn portfolio van futures-aanbiedingen uitgebreid met verschillende energieproducten, waaronder aardgas en elektriciteit.

De primaire grondstof die via IPE werd verhandeld, was Brent-ruwe olie, destijds de wereldwijde maatstaf voor de olieprijzen. Andere transacties die op de beurs worden afgehandeld, zijn opties en futures op olie, aardgas, elektriciteit, steenkool en stookolie, evenals Europese koolstofemissiekredieten. Vandaag de dag blijven ICE-futures deze transacties afhandelen, evenals meer geavanceerde derivaten en exotische opties.

In 2005 is de beurs overgegaan van een open protestsysteem, waar de vloerhandelaren orders uitvoeren met een systeem van handsignalen, naar een elektronisch handelssysteem. De belangrijkste concurrenten zijn de New York Mercantile Exchange, of NYMEX, en de Chicago Mercantile Exchange.

De International Petroleum Exchange, opgericht in 1980 door een groep energie- en futureshandelaren, werd in 2001 gekocht door de Intercontinental Exchange (ICE). De petroleumindustrie leed in de jaren zeventig onder een ongekende volatiliteit als gevolg van politieke en militaire conflicten in het Midden-Oosten. De verstoring van de wereldwijde aardoliemarkten deed de benzineprijzen in de VS stijgen en de effecten ervan verspreidden zich naar andere uithoeken van de wereldeconomie.

Toekomstige contracten waren IPE’s Bread and Butter

Futurescontracten op onderliggende aardolievoorraden stellen producenten en consumenten in staat hun posities af te dekken en zichzelf te beschermen tegen toekomstige volatiliteit. Een futures-contract is een juridische overeenkomst tussen twee partijen om een ​​overeengekomen actief te ruilen voor een overeengekomen prijs op een datum in de toekomst. De verkoper van de toekomst heeft een korte of bearish kijk op de koersrichting van de onderliggende waarde. De koper daarentegen heeft een lang of optimistisch beeld. Termijncontracten worden genoteerd in Amerikaanse dollars en centen en uitgedrukt in partijen van 1000 vaten.

Een consument van ongeraffineerde ruwe olie die zich zorgen maakt over een toekomstige piek in de prijzen van ruwe olie, zou een (lang) contract kunnen kopen om ruwe olie tegen een lagere prijs te kopen. Een dergelijke overeenkomst moet een tegenpartij omvatten die een shortpositie inneemt. Naakte shortposities stellen handelaren bloot aan aanzienlijke risico’s als ze naar de markt moeten om olie te kopen om aan de houder van een lang contract te leveren.

Naast de olieproducenten en consumenten die actief zijn op termijnmarkten voor afdekkingsdoeleinden, hebben speculanten zich bij de markten gevoegd op zoek naar winst uit schommelingen in de olieprijzen. In plaats van zichzelf te beschermen tegen de onzekerheid van toekomstige prijzen, proberen deze handelaren te profiteren van hun voorspellingen van prijsbewegingen. Hoewel deze individuele transacties invloed hebben op de onderliggende grondstofprijzen, kunnen grote aantallen speculatieve transacties leiden tot prijsbewegingen. Veel onderzoekers denken dat oliespeculatie heeft bijgedragen aan de sterke stijging van de olie- en gasprijzen in 2006.