Jean-Baptiste Say
Wie was Jean-Baptiste zeggen?
Jean-Baptiste Say (1767-1832) was een Franse klassieke, liberale econoom en geleerde. Say werd in 1767 in Lyon geboren en had een indrukwekkende carrière. Hij was lid van een financiële commissie van de regering onder Napoleon, doceerde politieke economie in Frankrijk aan het Athénée, het Conservatoire National des Arts et Metiers, en later aan het College de France, waar hij werd benoemd tot voorzitter van de politieke economie.
De wet van de markten van Say is een klassieke economische theorie die zegt dat productie de bron van vraag is. Volgens de wet van Say wordt het vermogen om iets te eisen gefinancierd door een ander goed te leveren.
Belangrijkste leerpunten
- Jean-Baptiste Say was een Franse klassiek liberale politieke econoom die een grote invloed had op het neoklassieke economische denken.
- Hij pleitte sterk voor concurrentie, vrijhandel en het opheffen van bedrijfsrestricties.
- De wet van Say suggereert dat alle markten duidelijk zullen zijn, omdat er altijd vraag naar iets zal zijn als het wordt geleverd, gegeven de juiste prijs.
Jean-Baptiste Say begrijpen
Jean-Baptiste Say staat bekend om zijn bijdrage aan Say’s Law of Markets, ook wel zijn Theory of Markets genoemd, en voor zijn werk getiteld “A Treatise On Political Economy”, dat in 1803 werd gepubliceerd. zijn andere gepubliceerde werken waren de tweedelige “Cours Complet d’Economie Politique Pratique” (in 1852) en een verzameling van zijn correspondentie met collega-econoom Thomas Malthus getiteld “Letters to Mr. economische groei.
Terwijl “de wet van Say” was dat de economie zelfregulerend is, zodat de productie uiteindelijk de bron van de vraag is, werd het verkeerd geïnterpreteerd en vaak opgevat dat “het aanbod zijn eigen vraag creëert”. Hedendaagse economen John Maynard Keynes en Thomas Malthus hadden kritiek op de wet van Say, en later wijzen economen op Keynes als gedeeltelijk of voornamelijk verantwoordelijk voor de verwarring. Say werd echter sterk beïnvloed door Adam Smith en de economische theorieën die hij uiteenzette in zijn ‘Wealth of Nations’ uit 1776. Hij was een groot voorstander van Smiths vrije markttheorieën, promootte zijn laissez-faire-filosofieën en hielp ze in Frankrijk populair te maken door zijn academische werk en onderwijs. De wet van Say leeft nog steeds voort in moderne neoklassieke economische modellen die ervan uitgaan dat alle markten helder zijn.
Onder andere van zijn leringen, sprak Say ook de overtuiging uit dat deflatie een positieve gebeurtenis zou kunnen zijn, als het het resultaat was van productiviteitswinst. Hij schreef ook over geld en bankieren, deelde zijn opvattingen over belastingheffing als belastend, en wordt door Robert L. Formaini in de publicatie Economic Insights van de Federal Reserve Bank of Dallas genoemd als een van de eerste economen die het ondernemerschap en noties van nut bespraken, waarbij hij ondernemers beschrijft als behulpzaam bij het vervullen van “menselijke wensen”. Andere tijdgenoten van economen waren James Mill, Jeremy Bentham en David Ricardo.
Jean-Baptiste Say en US Founding Fathers
De werken van Say, die in Engelse vertaling verschenen, vonden een bewonderend publiek in de grondleggers Thomas Jefferson en James Madison, met wie hij een actieve correspondentie had. Madison’s brief waarin Say wordt bedankt voor het sturen van een exemplaar van zijn verhandeling luidt gedeeltelijk: “Ik bid u, mijnheer, dat u verzekerd bent van de grote waarde die ik hecht aan uw achting…”