Jerome Kerviel

Wie is Jerome Kerviel?

Jerome Kerviel was een derivatenhandelaar op junior niveau voor de Franse effectenfirma Société Générale. Hij werd beschuldigd van het verlies van meer dan € 4,9 miljard aan bedrijfsactiva door het uitvoeren van een reeks ongeautoriseerde en valse transacties tussen 2006 en begin 2008. Toen bedrijfsmanagers ontdekten dat Kerviel voor tientallen miljarden euro’s aan ongeautoriseerde transacties had uitgevoerd, haastten ze zich om te sluiten de open posities (waarvan de meeste werden gespecialiseerde equity arbitrage trades ) en bevatten de omvang van de fraude. Verschillende transacties werden afgesloten met zware verliezen als gevolg van een dalende markt op het moment van verkoop.

Over Jerome Kerviel

Jerome Kerviel kwam in de zomer van 2000 op 23-jarige leeftijd bij Société Générale. Zijn eerste functie bij het bedrijf was op de compliance-afdeling, maar in 2005 stapte hij over naar een junior trader job die met derivaten werkte. De rol van Kerviel was om te profiteren van prijsverschillen tussen aandelenderivaten en de marktprijs van aandelen waarop de derivaten waren gebaseerd.

Inzicht in derivaten

Derivaten zijn beleggingsinstrumenten die hun waarde ontlenen aan een ander actief, zoals de prijs van maïs, een aandeel of een index. Er zijn veel verschillende soorten derivaten, zoals futures, opties en . Als een handelaar bijvoorbeeld futures op de aandelenmarkt op de euro zou kopen in de hoop dat de markt zou stijgen, zou deze weddenschap doorgaans worden gecompenseerd door short te gaan op Amerikaanse aandelenfutures om winst te maken als de markten dalen, aangezien Europese en Amerikaanse aandelen de neiging hebben om op dezelfde manier te bewegen. Kerviel begon slechts één kant van deze inzetten te plaatsen.

Kerviel en ongeautoriseerde transacties

Met meerdere jaren ervaring in de backoffice van Société Générale, was Kerviel goed thuis in het bedrijfsbeleid voor het goedkeuren en reguleren van handel tussen zijn makelaars. Hij profiteerde eind 2006 en begin 2008 van deze kennis om zijn eenzijdige weddenschappen te compenseren met de tegenovergestelde positie die niet echt bestond door neptransacties te creëren in de computers en logboeken van het systeem, zodat de transacties niet werden gemarkeerd door de oversightsystemen van de bank..

Aanvankelijk waren deze transacties winstgevend. Met zoveel vroeg succes vreesde Kerviel dat de bank de valse transacties zou ontdekken. Om de activiteit te verbergen, begon hij opzettelijk verliezende transacties te creëren om verliezen te genereren om zijn vroege winsten te compenseren. Het managementpersoneel van Société Générale ontdekte in januari 2008 ongeoorloofde handelsactiviteiten en nam maatregelen om de posities die door Kerviel waren gecreëerd, af te wikkelen. Toen het stof was neergedaald, werden de verliezen van Kerviel geschat op € 4,9 miljard.  Kerviel beweert dat zijn bazen op de hoogte waren van zijn frauduleuze transacties, maar opzettelijk de andere kant op keken terwijl hij winst maakte voor de bank. Een hof van beroep in Versailles koos in 2016 de kant van Kerviel en verklaarde in een vonnis dat het niet “incidentele nalatigheid” maar “bestuurlijke keuzes” waren die ervoor zorgden dat Kerviel weg kon komen met zijn criminele daden.

Er zijn tegenstrijdige verhalen over de talenten van Kerviel als handelaar en student. Van professoren aan zijn alma mater, de Universiteit van Lyon, wordt gezegd dat hij “een student was als ieder ander”. De voormalige gouverneur van Bank of France omschreef Kerviel als een “computergenie”, maar collega’s beweren dat hij geen sterhandelaar was binnen hun gelederen.

Met name wordt niet aangenomen dat Kerviel persoonlijk profijt heeft getrokken van zijn roekeloze handel, hoewel hij nu behoort tot de beruchte groep van malafide handelaars die hun werkgever gezamenlijk miljarden dollars hebben verloren door risicovolle en ongeoorloofde handelsactiviteiten.

Kerviel werd in 2010 door de Franse rechtbank veroordeeld wegens schending van vertrouwen en andere aanklachten. Hij werd veroordeeld tot ten minste drie jaar gevangenisstraf en veroordeeld tot het betalen van een restitutie van € 4,9 miljard.  Hij heeft in 2014 vijf maanden in de gevangenis gezeten voordat hij werd vrijgelaten.3 Ook  zijn boete is in 2016 verlaagd naar € 1 miljoen.