Junior schuld

Wat is een ondergeschikte schuld?

Ondergeschikte schuld verwijst naar obligaties of andere vormen van schuld die zijn uitgegeven met een lagere prioriteit voor terugbetaling dan andere, hogere schuldvorderingen in geval van wanbetaling. Hierdoor is junior schuld doorgaans risicovoller voor investeerders, en draagt ​​dus hogere rentetarieven dan senior schuld van dezelfde emittent.

Ondergeschikte schuld is synoniem met achtergestelde schuld en kan meer in het algemeen verwijzen naar een tweede niveau van schulden die onmiddellijk na de terugbetaling van de niet- achtergestelde schuld worden betaald. Ondergeschikte schulden hebben een iets kleinere kans om bij wanbetaling te worden terugbetaald, aangezien alle hogere schulden voorrang zullen krijgen.

Inzicht in ondergeschikte schulden

Over het algemeen is de markt voor bedrijfsschulden minder gereguleerd dan de aandelenmarkt. Bedrijven hebben dus meer flexibiliteit om kapitaal te verkrijgen door middel van schulden. Een bedrijf kan met een bank samenwerken om een ​​lening te krijgen. Ze kunnen ook samenwerken met een underwriter die een leningsyndicaat leidt met meerdere investeerders die in een leningovereenkomst investeren. Een bedrijf kan ook obligaties uitgeven met verschillende terugbetalingsvoorwaarden.

“Junior schuld” is een classificatie die belangrijk is voor vastrentende beleggers om inzicht te krijgen in de verschillende obligatie-uitgiftes van een bedrijf. Aflossingsprioriteiten voor een bedrijf maken deel uit van de kapitaalstructurering van het bedrijf, en dit onderscheid is van belang als een emittent een kredietgebeurtenis meemaakt, zoals een wanbetaling. Bedrijven kunnen een breed scala aan effecten uitgeven om kapitaal van investeerders aan te trekken, en de structurering van deze producten wordt doorgaans gedaan door een underwriter. De prioriteit van terugbetaling zal over het algemeen de volgorde volgen van senior debiteuren, gevolgd door junior debiteuren, preferente aandeelhouders en tenslotte gewone aandeelhouders.

Anders dan eigen vermogen, wordt institutionele schuld doorgaans uitgegeven op de primaire markt met directe interactie tussen bedrijven en investeerders. Na uitgifte op de primaire markt kunnen leningen en obligaties vervolgens worden verhandeld op secundaire markten, waarbij transacties worden gefaciliteerd via verschillende handelsgroepen. Op de secundaire markt blijft senior schuld minder risico met zich meebrengen dan achtergestelde schulden.

Betalingsvoorwaarden

Een belangrijke aflossingstermijn voor alle soorten kredieten is hun anciënniteit bij aflossing. Leningen en obligaties kunnen worden uitgegeven als senior schuld of achtergestelde schuld. Niet-achtergestelde schuld wordt eerst terugbetaald als de lener in gebreke blijft of wordt geliquideerd. Het is meestal een gedekte schuld met onderpand; het kan echter ook ongedekt zijn met specifieke bepalingen voor anciënniteit bij terugbetaling. Achtergestelde schuld volgt senior schuld en heeft zijn eigen terugbetalingsvoorwaarden.

Over het algemeen vereist senior schuld lagere rentebetalingen en obligatiecoupons omdat het een lager risico inhoudt. Bij achtergestelde schulden zijn beleggers bereid het hogere risico van lagere senioriteitsbetalingen bij wanbetaling op zich te nemen door gecompenseerd te worden met hogere rentetarieven. Over het algemeen zijn ondergeschikte schulden en achtergestelde schulden ongedekte schulden die niet worden gedekt door onderpand.

Achtergestelde schuld in tranches

In sommige situaties kunnen bedrijven junior schuldobligaties uitgeven. Junior schuld kan ook gebruikelijk in zijn tranches als onderdeel van de obligatie-uitgifte. Aflossingsvoorwaarden zijn vaak een sleutelfactor die de couponrente op een obligatie kan beïnvloeden. De aflossingsprocedures voor de junior schuld in geval van wanbetaling zullen door de onderschrijver duidelijk worden afgebakend in de voorwaarden die de investeringsdetails van een obligatiebelegging onthullen, zodat beleggers een duidelijk inzicht hebben in de prioriteit die de obligaties krijgen in geval van wanbetaling.

In veel gestructureerde producten is de z-tranche bijvoorbeeld het deel van de zekerheid dat pas wordt terugbetaald nadat alle andere tranches volledig zijn terugbetaald.