De Jones Act
Wat is de Jones Act?
De Jones Act is een federale wet die demaritieme handel in de Verenigde Statenreguleert. De Jones Act vereist dat goederen die tussen Amerikaanse havens worden vervoerd, worden vervoerd op schepen die zijn gebouwd, eigendom zijn van en worden geëxploiteerd door Amerikaanse staatsburgers of permanente ingezetenen. De Jones Act is artikel 27 van de Merchant Marine Act van 1920, die voorzag in het onderhoud van de Amerikaanse koopvaardij.1
Inzicht in de Jones Act
Beschouwd als protectionistische wetgeving, richt de Jones Act zich op kwesties die verband houden met maritieme handel, waaronder cabotage, het vervoer van mensen of goederen tussen havens in hetzelfde land. Het biedt zeilers ook aanvullende rechten, waaronder de mogelijkheid om in geval van letsel schadevergoeding te eisen van de bemanning, de kapitein of de scheepseigenaar. Misschien wel het meest blijvende effect is de eis dat goederen die tussenAmerikaanse havens worden vervoerd, worden vervoerd op schepen die zijn gebouwd, eigendom zijn van en worden geëxploiteerd door Amerikaanse staatsburgers of permanente ingezetenen.
De Jones Act verhoogt de kosten van verzending naar Hawaï, Alaska, Puerto Rico en andere niet-continentale Amerikaanse landen die afhankelijk zijn van invoer door het aantal schepen dat legaal goederen kan leveren te beperken. Het aanbod van in Amerika gebouwde en in eigendom zijnde en geëxploiteerde schepen is relatief klein in vergelijking met het wereldwijde aanbod van schepen, terwijl de vraag naar basisgoederen doorgaans constant blijft of groeit. Hierdoor ontstaat een scenario waarin rederijen hogere tarieven kunnen rekenen door gebrek aan concurrentie, waarbij de hogere kosten worden doorberekend aan de consument. Dit kan ertoe leiden dat consumenten meer schulden aangaan om aankopen te financieren, wat een negatief effect kan hebben op de overheidsfinanciën.
De Jones Act is een stukje protectionistische wetgeving die de kosten van het verzenden van goederen tussen twee Amerikaanse havens aanzienlijk verhoogt.
Geschiedenis van de Jones Act
De Jones Act werd uitgevaardigd door het Amerikaanse Congres om de scheepvaartindustrie in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog te stimuleren. De eis om vracht tussen Amerikaanse havens alleen op Amerikaanse schepen te vervoeren, kwam ten goede aan de kiezers van Wesley Jones, de Amerikaanse senator van de staat Washington die de handeling heeft geïntroduceerd. Washington had een grote scheepvaartindustrie en de wet was bedoeld om de staat een monopolie op de scheepvaart naar Alaska te geven. Hoewel de wet ten goede kwam aan de kiezers van Jones, verhoogde het de verzendkosten van andere staten en Amerikaanse territoria.
Bij verschillende gelegenheden heeft de Amerikaanse regering tijdelijke vrijstellingen verleend voor de vereisten van de Jones Act. Dit wordt meestal gedaan na een natuurramp, zoals een orkaan, om het aantal schepen dat legaal goederen aan een getroffen gebied kan leveren te vergroten.
Kritiek op de Jones Act
De wet is bekritiseerd vanwege het beperken van wie handel mag drijven met Puerto Rico, en wordt genoemd als een factor die leidt tot de economische en budgettaire problemen van het eiland. Uit een studie diein 2012door deNew York Federal Reserve werd gepubliceerd, bleek dat de kosten voor het vervoer van een zeecontainer naar Puerto Rico vanaf het vasteland twee keer zo hoog waren als voor het verzenden van dezelfde container vanuit een buitenlandse haven.
Een rapport uit 2019, opgesteld door het in New York City gevestigde economische adviesbureau John Dunham and Associates, ontdekte dat voor Puerto Rico de verschillen tussen onder Amerikaanse en buitenlandse vlag varende luchtvaartmaatschappijen variëren van ongeveer 41,0 procent tot wel 62,0 procent voor bulklading en tussen 29 procent en 89 procent voor vracht in containers. “Het berekende de extra kosten veroorzaakt door de wet voor de economie van het eiland te zijn bijna $ 1,2 miljard, wat neerkomt op ongeveer $ 374 per inwoner.
Tegenstanders van de wet willen dat deze wordt ingetrokken, in de hoop dat dit zal leiden tot lagere verzendkosten, lagere prijzen en minder druk op de overheidsbegrotingen. Voorstanders van de wet zijn onder meer staten met eigenaren van marinewerven, defensiebedrijven en scheepvaartindustrieën, evenals de havenarbeiders en ander personeel dat in havens werkt. Het schrappen van de wet zal waarschijnlijk het aantal maritieme banen in de VS verminderen en tegelijkertijd de verzendkosten verlagen.