De risico’s en voordelen van investeren in startups
Wat zijn de risico’s en voordelen van investeren in startups?
Investeren in startende bedrijven is een zeer risicovolle onderneming, maar het kan zeer lonend zijn als en wanneer de investeringen loont. De meeste nieuwe bedrijven of producten halen het simpelweg niet, dus het risico om de volledige investering te verliezen is een reële mogelijkheid. Degenen die het wel halen, kunnen echter een zeer hoog investeringsrendement opleveren.
Investeren in startups is niet voor bangeriken. geld van oprichters, vrienden en familie (FF&F) kan gemakkelijk verloren gaan met weinig te tonen. Investeren in durfkapitaalfondsen diversifieert een deel van het risico, maar dwingt investeerders ook om de harde realiteit onder ogen te zien dat 90% van de gefinancierde bedrijven de beursintroductie (IPO) niet zullen halen. Voor degenen die wel naar de beurs gaan, kan het rendement in de duizenden procenten liggen, waardoor vroege investeerders inderdaad erg rijk worden.
Inzicht in de risico’s en beloningen van investeren in startups
Stadia van startups
Startende bedrijven zijn bedrijven die zich nog maar in de ideefase bevinden. Ze hebben nog geen werkend product, klantenbestand of inkomstenstroom. Deze nieuwe bedrijven kunnen zichzelf financieren met behulp van spaargeld oprichters, door het verkrijgen van bankleningen, of door uitgifte van eigen aandelen.
Belangrijkste leerpunten
- Startende bedrijven bevinden zich in de ideefase en hebben nog geen werkend product, klantenbestand of inkomstenstroom.
- Ongeveer 90% van de gefinancierde startende bedrijven zullen de beursintroductie (IPO) niet halen.
- Investeren in startende bedrijven is een zeer risicovolle onderneming, maar het kan zeer lonend zijn als de investeringen lonend zijn.
Het overhandigen van startgeld in ruil voor een aandelenbelang is wat de meeste mensen te binnen schieten als ze nadenken over wat het betekent om in startups te investeren.
Naar schatting worden er wereldwijd jaarlijks meer dan een miljoen nieuwe bedrijven opgericht. Het eerste geld dat door deze bedrijven wordt verkregen, is meestal dat van oprichters, vrienden en familie (FF&F), ook wel startkapitaal of startkapitaal genoemd.
Deze bedragen zijn over het algemeen klein en stellen een ondernemer in staat te bewijzen dat zijn idee een goede kans van slagen heeft. Tijdens de seed-fase kunnen de eerste werknemers worden aangenomen en prototypes worden ontwikkeld om het idee van het bedrijf aan potentiële klanten of latere investeerders te pitchen. Het geïnvesteerde geld wordt gebruikt voor activiteiten zoals het uitvoeren van marktonderzoek.
Zodra een nieuw bedrijf zijn activiteiten begint en begint met het verzamelen van initiële inkomsten, is het geëvolueerd van seed tot bonafide startup. Op dit punt kunnen de oprichters van het bedrijf hun idee pitchen aan angel-investeerders. Een engelinvesteerder is meestal een privépersoon met enige opgebouwde rijkdom die gespecialiseerd is in het investeren in beginnende bedrijven.
Angel-investeerders zijn doorgaans de eerste financieringsbron buiten het geld van FF&F. Angel-investeringen zijn doorgaans klein van omvang, maar angel-investeerders hebben ook veel te winnen, omdat de toekomstperspectieven van het bedrijf op dit moment het meest risicovol zijn. Engelengeld wordt gebruikt om de eerste marketinginspanningen te ondersteunen en prototypes in productie te nemen.
Als het bedrijf op dit punt begint te groeien en veelbelovend is, kan het op zoek gaan naar risicokapitaalfinanciering (VC). De oprichters zullen een solide businessplan hebben ontwikkeld dat de bedrijfsstrategie en toekomstige projecties dicteert. Hoewel het bedrijf nog geen momentum en herinvesteert het alle inkomsten in het bedrijf voor groei.
Durfkapitaal kan verwijzen naar een individueel, particulier partnerschap of gepoold investeringsfonds dat wil investeren en een actieve rol wil spelen in veelbelovende nieuwe bedrijven die de zaad- en engelstadia zijn gepasseerd. Durfkapitalisten nemen vaak de rol van adviseur op zich en vinden een zetel in de raad van bestuur van het bedrijf.
In aanvullende rondes kan naar risicokapitaal worden gezocht, aangezien het bedrijf door blijft gaan met cash om de exponentiële groei te realiseren die wordt verwacht door risicokapitaalinvesteerders.
Investeren in startups
Tenzij je toevallig een oprichter, familielid of goede vriend van een oprichter bent, is de kans groot dat je niet aan het begin van een opwindende nieuwe startup kunt instappen. En tenzij u toevallig een rijke, geaccrediteerde investeerder bent, kunt u waarschijnlijk niet deelnemen als investeerder in engelen.
Vandaag de dag kunnen particulieren deelnemen tot op zekere hoogte in de venture capital fase door te beleggen in private equity fondsen die zijn gespecialiseerd in risicokapitaal kapitaaldekking, waardoor indirecte belegging in startups.
Private equity-fondsen investeren in een groot aantal veelbelovende startups om hun risicoblootstelling aan één bedrijf te diversifiëren. Volgens recent onderzoek is het percentage mislukkingen voor een portefeuille van durfkapitaalfondsen 40% tot 50% in een bepaald jaar, en 90% van alle bedrijven waarin wordt geïnvesteerd, zal de grens van 10 jaar niet halen.
Het idee dat slechts een op de 10-venture investeringen zal slagen is de industrie verwachting. De 10% bedrijven die het wel maken, kunnen vele duizenden procent aan investeerders opleveren.
Typische venture-deals zijn gestructureerd over een periode van 10 jaar tot de exit. De ideale exit-strategie is voor het bedrijf om publiek te gaan via een initial public offering (IPO), die de out-sized rendement verwachten van het nemen van een dergelijk risico kan genereren. Andere exitstrategieën die minder wenselijk zijn, zijn onder meer het worden overgenomen door een ander bedrijf of blijven als een particuliere, winstgevende onderneming.
Een goed voorbeeld is Google ( GOOG ), dat in 1997 als startup werd gelanceerd met $ 1 miljoen aan startgeld van FF&F. In 1999 groeide het bedrijf snel en trok het $ 25 miljoen aan durfkapitaalfinanciering aan, waarbij twee VC-firma’s elk ongeveer 10% van het bedrijf verwierven. In augustus 2004 bracht de beursintroductie van Google meer dan 1,2 miljard dollar op voor het bedrijf en bijna een half miljard dollar voor die oorspronkelijke investeerders, een rendement van bijna 1700%.
Zowel risico als beloning
Dit grote rendementspotentieel is het resultaat van een ongelooflijke hoeveelheid risico die inherent is aan nieuwe bedrijven. Niet alleen zal 90% van de risicokapitaalinvesteringen mislukken, maar er zijn een hele reeks unieke risicofactoren die moeten worden aangepakt bij het overwegen van een nieuwe investering in een startup.
De eerste stap bij het uitvoeren van due diligence voor een startup is het kritisch evalueren van het businessplan en het model voor het genereren van winst en groei in de toekomst. De economie van het idee moet zich vertalen in reële opbrengsten. Veel nieuwe ideeën zijn zo geavanceerd dat ze het risico lopen niet door de markt geaccepteerd te worden. Sterke concurrenten of grote toetredingsdrempels zijn ook belangrijke overwegingen. Juridische, regelgevende en nalevingskwesties zijn ook belangrijk om te overwegen voor gloednieuwe ideeën.
Veel angel- en VC-investeerders geven aan dat de persoonlijkheid en drive van de oprichters van het bedrijf net zo of zelfs belangrijker is dan het bedrijfsidee zelf. Oprichters moeten de vaardigheid, kennis en passie hebben om hen door perioden van groeipijnen en ontmoediging te leiden. Ze moeten ook openstaan voor advies en constructieve feedback van binnen en buiten het kantoor. Zij moeten wendbaar en wendbaar genoeg om te draaien het bedrijf richting gegeven onverwachte economische gebeurtenissen of technologische veranderingen.
Andere vragen die gesteld moeten worden zijn: als het bedrijf succesvol is, is er dan een timingrisico? Zullen de financiële markten over vijf of tien jaar vriendelijk zijn voor een beursgang? Zal het bedrijf voldoende zijn gegroeid om een succesvolle IPO te kunnen realiseren en een solide investeringsrendement te bieden?