Jurisdictie Risico-definitie
Wat is het risico van jurisdictie?
Jurisdictierisico verwijst naar het risico dat ontstaat bij het opereren in een buitenlandse jurisdictie. Dit risico kan ontstaan door simpelweg zaken te doen of door geld te lenen in een ander land. In de afgelopen tijd is het jurisdictierisico in toenemende mate gericht op banken en financiële instellingen die zijn blootgesteld aan de volatiliteit dat sommige van de landen waarin zij actief zijn, risicovolle gebieden zijn voor het witwassen van geld en terrorismefinanciering.
Belangrijkste leerpunten
- Jurisdictierisico ontstaat wanneer u op een buitenlandse locatie werkt.
- Dit type risico richtte zich de laatste tijd steeds meer op banken en financiële instellingen.
- Jurisdictierisico kan ook worden toegepast op momenten waarop een belegger wordt blootgesteld aan onverwachte wetswijzigingen.
- De FATF brengt elk kwartaal twee rapporten uit die rechtsgebieden identificeren met zwakke maatregelen om het witwassen van geld en terrorismefinanciering te bestrijden.
Hoe Jurisdictierisico werkt
Jurisdictierisico is elk bijkomend risico dat voortvloeit uit het opnemen en verstrekken van leningen of het zakendoen in het buitenland. Dit risico kan ook verwijzen naar momenten waarop wetten onverwachts veranderen in een gebied waarin een belegger blootstelling heeft. Dit type jurisdictierisico kan vaak leiden tot volatiliteit. Als gevolg hiervan betekent het extra risico van volatiliteit dat beleggers een hoger rendement zullen eisen om het hogere risiconiveau te compenseren.
Extra risico door volatiliteit betekent dat beleggers een hoger rendement zullen eisen om het hogere risiconiveau te compenseren.
Enkele van de risico’s die samenhangen met het jurisdictierisico waarmee banken, investeerders en bedrijven kunnen worden geconfronteerd, zijn onder meer juridische complicaties, wisselkoersrisico ’s en zelfs geopolitieke risico’s.
Zoals hierboven vermeld, is het jurisdictierisico onlangs synoniem geworden met landen waar het witwassen van geld en terroristische activiteiten hoog zijn. Over het algemeen wordt aangenomen dat deze activiteiten veel voorkomen in landen die door de Financial Action Task Force (FATF) zijn aangemerkt als niet-coöperatief of door het Amerikaanse ministerie van Financiën worden aangemerkt als speciale maatregelen vanwege bezorgdheid over het witwassen van geld of corruptie. Vanwege de bestraffende boetes en straffen die kunnen worden opgelegd aan een financiële instelling die – zelfs onbedoeld – betrokken is bij het witwassen van geld of het financieren van terrorisme, hebben de meeste organisaties specifieke procedures om het jurisdictierisico te beoordelen en te verkleinen.
Speciale overwegingen
De FATF publiceert drie keer per jaar twee documenten voor het publiek en doet dit sinds 2000. In deze rapporten worden gebieden van de wereld geïdentificeerd waarvan de FATF verklaart dat ze zwakke inspanningen leveren om zowel het witwassen van geld als de financiering van terrorisme te bestrijden. Deze landen worden niet-coöperatieve landen of gebieden (NCCT’s) genoemd.
Vanaf augustus 2019 heeft de FATF de volgende 12 landen als gecontroleerde rechtsgebieden vermeld: Bahama’s, Botswana, Cambodja, Ethiopië, Ghana, Pakistan, Servië, Sri Lanka, Syrië, Trinidad en Tobago, Tunesië, Jemen. Deze NCCT’s vertonen tekortkomingen als het gaat om het opstellen van antiwitwasbeleid en het erkennen en bestrijden van terrorismefinanciering. Maar ze hebben allemaal toegezegd om met de FATF samen te werken om de tekortkomingen aan te pakken.
De FATF plaatste zowel Noord-Korea als Iran op haar call-to-action-lijst. Volgens de FATF vormt Noord-Korea nog steeds een groot risico voor de internationale financiën vanwege het gebrek aan inzet en tekortkomingen op de genoemde gebieden. De FATF gaf ook uiting aan haar bezorgdheid over de verspreiding van massavernietigingswapens in het land. De organisatie merkte op dat Iran zijn toewijding aan de FATF uiteenzette, maar zijn plan niet heeft uitgevoerd. Als zodanig blijft het land op de call-to-action-lijst staan en heeft het tot oktober 2019 de tijd om de Verdragen van Palermo en terrorismefinanciering in te voeren.
Voorbeelden van jurisdictierisico’s
Beleggers kunnen jurisdictierisico’s lopen in de vorm van wisselkoersrisico’s. Een internationale financiële transactie kan dus onderhevig zijn aan schommelingen in de wisselkoers. Dit kan leiden tot een daling van de waarde van een investering. Valutarisico’s kunnen worden beperkt door gebruik te maken van afdekkingsstrategieën, waaronder opties en termijncontracten.