Karl Marx

Wie was Karl Marx?

Karl Marx (1818-1883) was filosoof, auteur, sociaal theoreticus en econoom. Hij staat bekend om zijn theorieën over kapitalisme en communisme. Marx, samen met Friedrich Engels, gepubliceerd Het Communistisch manifest  in 1848; later in zijn leven schreef hij Das Kapital  (het eerste deel werd in 1867 in Berlijn gepubliceerd; het tweede en het derde deel werden postuum gepubliceerd in respectievelijk 1885 en 1894), waarin de arbeidswaardetheorie werd besproken.

Marx ‘inspiratie

Marx werd geïnspireerd door klassieke politieke economen zoals Adam Smith en David Ricardo, terwijl zijn eigen tak van economie, de marxistische economie, niet de voorkeur geniet van het moderne gangbare denken. Niettemin hebben Marx ‘ideeën een enorme impact gehad op samenlevingen, vooral in communistische projecten zoals die in de USSR, China en Cuba. Onder moderne denkers is Marx nog steeds zeer invloedrijk op het gebied van sociologie, politieke economie en vormen van heterodoxe economie.

Marx ‘sociaal-economische systemen

Hoewel velen Karl Marx gelijkstellen aan socialisme, blijft zijn werk om het kapitalisme te begrijpen als een sociaal en economisch systeem een ​​geldige kritiek in de moderne tijd. In Das Kapital  ( Capital  in English) stelt Marx dat de samenleving uit twee hoofdklassen bestaat: kapitalisten zijn de bedrijfseigenaren die het productieproces organiseren en die de productiemiddelen bezitten, zoals fabrieken, gereedschappen en grondstoffen, en die hebben ook recht op alle winsten.

De andere, veel grotere klasse is samengesteld uit arbeid (die Marx het “proletariaat” noemde). Arbeiders bezitten of hebben geen aanspraak op de productiemiddelen, de afgewerkte producten waaraan ze werken, of enige winst die wordt gegenereerd door de verkoop van die producten. Arbeid werkt eerder alleen in ruil voor een geldloon. Marx voerde aan dat kapitalisten door deze ongelijke regeling arbeiders uitbuiten.

Marx ‘historisch materialisme

Een andere belangrijke theorie die door Marx is ontwikkeld, staat bekend als historisch materialisme. Deze theorie stelt dat de samenleving op een bepaald moment in de tijd wordt geordend door het type technologie dat in het productieproces wordt gebruikt. Onder het industriële kapitalisme is de samenleving geordend met kapitalisten die arbeid organiseren in fabrieken of kantoren waar ze tegen loon werken. Vóór het kapitalisme suggereerde Marx dat het feodalisme bestond als een specifieke set van sociale relaties tussen heren en boerenklassen die verband hielden met de met de hand of door dieren aangedreven productiemiddelen die in die tijd gangbaar waren.

Marx als stichting gebruiken

Marx ‘werk legde de basis voor toekomstige communistische leiders zoals Vladimir Lenin en Josef Stalin. Vanuit het uitgangspunt dat het kapitalisme de zaden van zijn eigen vernietiging bevatte, vormden zijn ideeën de basis van het marxisme en dienden als een theoretische basis voor het communisme. Bijna alles wat Marx schreef, werd door de lens van de gewone arbeider bekeken. Van Marx komt het idee dat kapitalistische winsten mogelijk zijn omdat de waarde wordt “gestolen” van de arbeiders en overgedragen aan werkgevers. Hij was zonder twijfel een van de belangrijkste en meest revolutionaire denkers van zijn tijd.

Zijn vroege leven

Marx, geboren in Trier, Pruisen (nu Duitsland), op 5 mei 1818, was de zoon van een succesvolle joodse advocaat die zich vóór de geboorte van Marx tot het lutheranisme bekeerde. Marx studeerde rechten in Bonn en Berlijn, en maakte in Berlijn kennis met de filosofie van GWF Hegel. Hij raakte op jonge leeftijd betrokken bij radicalisme via de Young Hegelians, een groep studenten die kritiek had op de politieke en religieuze instellingen van die tijd. Marx behaalde zijn doctoraat aan de Universiteit van Jena in 1841. Zijn radicale overtuigingen verhinderden hem een ​​onderwijspositie te verwerven, dus in plaats daarvan nam hij een baan als journalist en werd later redacteur van Rheinische Zeitung, een liberale krant in Keulen.

Priveleven

Na in Pruisen te hebben gewoond, woonde Marx enige tijd in Frankrijk, en daar ontmoette hij zijn levenslange vriend Friedrich Engels. Hij werd uit Frankrijk verdreven en woonde daarna een korte periode in België voordat hij naar Londen verhuisde, waar hij de rest van zijn leven met zijn vrouw doorbracht. Marx stierf op 14 maart 1883 in Londen aan bronchitis en pleuritis. Hij werd begraven op Highgate Cemetery in Londen. Zijn oorspronkelijke graf was onopvallend, maar in 1954 onthulde de Communistische Partij van Groot-Brittannië een grote grafsteen, inclusief een buste van Marx en de inscriptie “Workers of all Lands Unite”, een verengelste interpretatie van de beroemde zin in The Communist Manifesto : ” Proletariërs van alle landen, verenigt u! “

Beroemde werken

Het Communistisch Manifest vat de theorieën van Marx en Engels over de aard van de samenleving en de politiek samen en is een poging om de doelstellingen van het marxisme en later het socialisme uit te leggen. Bij het schrijven van The Communist Manifesto legden Marx en Engels uit hoe ze dachten dat het kapitalisme onhoudbaar was en hoe de kapitalistische samenleving die bestond op het moment van schrijven uiteindelijk zou worden vervangen door een socialistische.

Das Kapital  (volledige titel:Capital: A Critique of Political Economy ) was een kritiek op het kapitalisme. Verreweg het meer academische werk, het bevat Marx ‘theorieën over waren, arbeidsmarkten, de arbeidsdeling en een basiskennis van het rendement voor eigenaars van kapitaal. De exacte oorsprong van de term “kapitalisme” in het Engels is onduidelijk, het lijkt erop dat Karl Marx niet de eerste was die het woord “kapitalisme” in het Engels gebruikte, hoewel hij zeker heeft bijgedragen aan de opkomst van het gebruik ervan.

Volgens de Oxford English Dictionary werd het Engelse woord voor het eerst gebruikt door auteur William Thackeray in 1854, in zijn roman The Newcomes, die het bedoeld had als een gevoel van bezorgdheid over persoonlijke bezittingen en geld in het algemeen. Hoewel het onduidelijk is of Thackeray of Marx op de hoogte waren van het werk van de ander, meenden beide mannen dat het woord een pejoratieve klank had.

Eigentijdse invloed

Marxistische ideeën in hun pure vorm hebben in de huidige tijd maar heel weinig directe aanhangers; inderdaad, zeer weinig westerse denkers omarmden het marxisme na 1898, toen Karl Marx and the Close of His System van econoom Eugen von Böhm-Bawerk voor het  eerst in het Engels werd vertaald. In zijn vernietigende berisping toonde Böhm-Bawerk aan dat Marx er niet in slaagde kapitaalmarkten of subjectieve waarden in zijn analyse op te nemen, waardoor de meeste van zijn meer uitgesproken conclusies teniet werden gedaan. Toch zijn er enkele lessen die zelfs moderne economische denkers van Marx kunnen leren.

Hoewel hij de scherpste criticus van het kapitalistische systeem was, begreep Marx dat het veel productiever was dan eerdere of alternatieve economische systemen. InDas Kapital schreef hij over ‘kapitalistische productie’ die ‘verschillende processen samenvoegde tot een sociaal geheel’, waaronder de ontwikkeling van nieuwe technologieën.

Hij was van mening dat alle landen kapitalistisch moesten worden en dat productievermogen moesten ontwikkelen, en dan zouden arbeiders vanzelfsprekend in opstand komen tegen het communisme. Maar, zoals Adam Smith en David Ricardo voor hem, voorspelde Marx dat als gevolg van het meedogenloze streven van het kapitalisme naar winst door middel van concurrentie en technologische vooruitgang om de productiekosten te verlagen, de winstvoet in een economie altijd zou dalen met de tijd.

The Labour Theory of Value

Net als de andere klassieke economen geloofde Karl Marx in de arbeidswaardetheorie om relatieve verschillen in marktprijzen te verklaren. Deze theorie stelde dat de waarde van een geproduceerd economisch goed objectief kan worden gemeten aan de hand van het gemiddelde aantal arbeidsuren dat nodig is om het te produceren. Met andere woorden, als het maken van een tafel twee keer zo lang duurt om te maken als een stoel, dan moet de tafel als twee keer zo waardevol worden beschouwd.

Marx begreep de arbeidstheorie beter dan zijn voorgangers (zelfs Adam Smith) en tijdgenoten, en presenteerde een verwoestende intellectuele uitdaging aan laissez-faire economen inDas Kapital : als goederen en diensten de neiging hebben om te worden verkocht tegen hun werkelijke objectieve arbeidswaarden, gemeten in arbeid uur, hoe genieten kapitalisten van winsten? Het moet betekenen, concludeerde Marx, dat kapitalisten onderbetaalde of overwerkt, en daardoor arbeiders uitbuitten om de productiekosten te drukken.

Hoewel Marx ‘antwoord uiteindelijk onjuist bleek te zijn en latere economen de subjectieve waardetheorie overnamen, was zijn simpele bewering voldoende om de zwakte van de logica en aannames van de arbeidstheorie aan te tonen; Marx hielp onbedoeld een revolutie in het economisch denken aan te wakkeren.

Economische verandering naar sociale transformatie

Dr. James Bradford “Brad” DeLong, hoogleraar economie aan UC-Berkeley, schreef in 2011 dat Marx ” primaire bijdrage ‘aan de economische wetenschap eigenlijk kwam in een stuk van 10 alinea’s van The Communist Manifesto, waarin hij beschrijft hoe economische groei veroorzaakt verschuivingen tussen sociale klassen, wat vaak leidt tot een strijd om politieke macht.

Dit ligt ten grondslag aan een vaak niet gewaardeerd aspect van de economie: de emoties en politieke activiteit van de betrokken actoren. Een uitvloeisel van dit argument werd later gemaakt door de Franse econoom Thomas Piketty, die stelde dat hoewel er niets mis was met inkomensongelijkheid in economische zin, het een terugslag zou kunnen veroorzaken tegen het kapitalisme onder de mensen. Er is dus een morele en antropologische overweging van elk economisch systeem. Het idee dat maatschappelijke structuur en transformaties van de ene orde naar de andere het resultaat kunnen zijn van technologische verandering in de manier waarop dingen in een economie worden geproduceerd, staat bekend als historisch materialisme.