25 juni 2021 0:11

Korte termijn

Wat is de korte termijn?

De korte termijn is een concept dat stelt dat binnen een bepaalde periode in de toekomst ten minste één invoer vast is en andere variabel. In de economie drukt het het idee uit dat een economie zich anders gedraagt, afhankelijk van de tijd die het heeft om op bepaalde stimuli te reageren. De korte termijn verwijst niet naar een specifieke tijdsduur, maar is eerder uniek voor het bedrijf, de bedrijfstak of de economische variabele die wordt bestudeerd.

Een sleutelprincipe dat het concept van de korte en de lange termijn stuurt, is dat bedrijven op korte termijn met zowel variabele als vaste kosten worden geconfronteerd, wat betekent dat productie, lonen en prijzen niet de volledige vrijheid hebben om een ​​nieuw evenwicht te bereiken. Evenwicht verwijst naar een punt waarop tegengestelde krachten in evenwicht zijn.

Inzicht in de korte termijn

De korte termijn als beperking verschilt van de lange termijn. Op korte termijn beperken leaseovereenkomsten, contracten en loonovereenkomsten het vermogen van een bedrijf om de productie of lonen aan te passen om een ​​winstvoet te behouden. Op de lange termijn zijn er geen vaste kosten; kosten vinden evenwicht wanneer de combinatie van outputs die een bedrijf naar voren brengt, resulteert in de gewilde hoeveelheid goederen tegen de laagst mogelijke prijs.

Als een ziekenhuis een lager dan verwachte vraag ervaart in een bepaald jaar, maar het volledige personeelsbestand van artsen, verpleegkundigen en technici staat onder contract voor het jaar, dan heeft het ziekenhuis geen andere keuze dan een korting in zijn winst te slikken. Op de lange termijn hebben bedrijven in kapitaalintensieve industrieën, zoals olie en mijnbouw, tijd om hun activiteiten in fabrieken of investeringen uit te breiden of in te krimpen in overeenstemming met de veranderende vraag. Maar op korte termijn kunnen ze niet met dezelfde mate van flexibiliteit inspelen op veranderingen in de vraag.

[Belangrijk: de korte termijn verwijst niet naar een specifieke periode en is in plaats daarvan specifiek voor het bedrijf, de industrie of de economische factor die wordt bestudeerd.]

Voorbeelden van kosten op korte termijn

Er zijn een aantal manieren om de uitdagingen te begrijpen waarmee bedrijven en industrieën op korte of lange termijn worden geconfronteerd. Hier zijn een paar voorbeelden.

Mijnbouw- en energiegiganten werden bijzonder hard getroffen door de daling van de prijzen voor ijzererts, kolen, koper en andere grondstoffen, wat hun hoge vaste kosten op korte termijn onderstreepte. Glencore verloor $ 5 miljard in 2015, terwijl Vale $ 12 miljard verloor en Rio Tinto $ 866 miljoen verloor.

Ondanks lagere prijzen blijven deze bedrijven hun productie opvoeren dankzij nieuwe investeringen, met name in gebieden als Brazilië en Australië, toen de grondstofprijzen rond 2011 aanzienlijk hoger waren. Zo kocht Glencore Xstrata in 2013 voor $ 30 miljard in een deal in waarvoor het de meeste van zijn mijnbouwactiva heeft verworven, die aanzienlijk zijn afgeschreven.

Bij de analyse van kosten op korte termijn versus kosten op lange termijn is het belangrijk om het gedrag van de bedrijven te begrijpen. In bepaalde situaties kan het de voorkeur hebben om op korte termijn een onrendabel bedrijf te blijven runnen als dit helpt om de gedeeltelijk gefixeerde kosten te compenseren. Op de lange termijn zal een duur bedrijf echter in staat zijn om zijn huurcontracten en loonovereenkomsten op te zeggen en de activiteiten stop te zetten.

Belangrijkste leerpunten

  • De korte termijn, zoals die van toepassing is op het bedrijfsleven, stelt dat op een bepaald moment in de toekomst een of meer inputs vast zullen zijn, terwijl andere variabel zijn.
  • Wanneer het op economie betrekking heeft, spreekt de korte termijn het idee aan dat het gedrag van een economie zal variëren op basis van hoeveel tijd het heeft om stimuli te absorberen en erop te reageren.
  • De tegenhanger van de korte termijn is de lange termijn, die geen vaste kosten met zich meebrengt. In plaats daarvan balanceren de kosten met het gewenste aantal beschikbare kosten tegen de laagst mogelijke prijs.