Belangrijke financiële ratio’s om retailbanken te analyseren
Bancaire financiële ratio’s
Onder de belangrijkste financiële ratio’s die beleggers en marktanalisten specifiek gebruiken om bedrijven in de retailbanksector te evalueren, zijn de nettorentemarge, de loan-to-assets-ratio en de return-on-assets (ROA) -ratio. De analyse van banken en bankaandelen is altijd bijzonder uitdagend geweest vanwege het feit dat banken op zo’n fundamenteel andere manier opereren en winst genereren dan de meeste andere bedrijven. Terwijl andere industrieën producten voor de verkoop creëren of vervaardigen, is het primaire product dat een bank verkoopt geld.
De jaarrekeningen van banken zijn doorgaans veel gecompliceerder dan die van bedrijven die zich met vrijwel elk ander soort bedrijf bezighouden. Terwijl beleggers die bankaandelen overwegen, kijken naar traditionele maatstaven voor aandelenevaluatie zoals de koers-boekwaarde (P / B) of de koers-winstverhouding (P / E), onderzoeken ze ook branchespecifieke statistieken om de investering nauwkeuriger te evalueren. potentieel van individuele banken.
Belangrijkste leerpunten
- De analyse van banken en bankaandelen is bijzonder uitdagend omdat ze op een andere manier opereren en winst genereren dan de meeste andere bedrijven.
- De nettorentemarge is een belangrijke indicator bij het beoordelen van banken omdat het de nettowinst van een bank op rentedragende activa, zoals leningen of beleggingen in waardepapieren, laat zien.
- Banken met een hogere ratio leningen / activa halen meer inkomsten uit leningen en beleggingen.
- Banken met lagere niveaus van loan-to-asset-ratio’s halen een relatief groter deel van hun totale inkomen uit meer gediversifieerde, niet-rentedragende bronnen, zoals vermogensbeheer of handel.
- De return-on-assets-ratio is een belangrijke winstgevendheidsratio, die de winst per dollar aangeeft die een bedrijf op zijn activa verdient.
De retailbanksector
De retailbanksector omvat die banken die directe diensten verlenen, zoals het controleren van rekeningen, spaarrekeningen en Glass-Steagall Act banken wettelijk toestaat zowel commerciële bankdiensten als investeringsbankdiensten aan te bieden. Het retailbankbedrijf haalt, net als het bankwezen in het algemeen, inkomsten uit zijn leningen en diensten.
In de Verenigde Staten is de retailbanksector verdeeld in de belangrijkste geldcentrumbanken, met als grote vier Wells Fargo, JPMorgan Chase, Citigroup en Bank of America, en dan zijn er regionale banken en spaargelden. Bij het analyseren van retailbanken houden beleggers rekening met winstgevendheidsmaatregelen die prestatie-evaluaties opleveren die het meest van toepassing zijn op de banksector.
Netto rentemarge
De nettorentemarge is een bijzonder belangrijke indicator bij het beoordelen van banken, omdat deze de nettowinst van een bank op rentedragende activa, zoals leningen of beleggingen in waardepapieren, laat zien. Aangezien de rente die op dergelijke activa wordt verdiend, een primaire bron van inkomsten is voor een bank, is deze maatstaf een goede indicator voor de algehele winstgevendheid van een bank, en hogere marges duiden over het algemeen op een meer winstgevende bank. Een aantal factoren kan een aanzienlijke invloed hebben op de nettorentemarge, waaronder de rentetarieven die de bank in rekening brengt en de bron van de activa van de bank. De nettorentemarge wordt berekend als de som van rente- en beleggingsrendementen minus gerelateerde kosten; dit bedrag wordt vervolgens gedeeld door het gemiddelde totaal van verdienende activa.
De verhouding tussen leningen en activa
De loan-to-assets-ratio is een andere branchespecifieke maatstaf die beleggers kan helpen een volledige analyse van de activiteiten van een bank te verkrijgen. Banken met een relatief hogere loan-to-assets-ratio halen meer inkomsten uit leningen en beleggingen, terwijl banken met een lagere loan-to-assets-ratio een relatief groter deel van hun totale inkomen halen uit meer gediversifieerde, niet-rente- inkomstenbronnen, zoals vermogensbeheer of handel. Banken met lagere lening / activa-ratio’s kunnen het beter doen als de rentetarieven laag zijn of de kredietwaardigheid krap. Ze kunnen het ook beter doen tijdens economische neergang.
De Return-on-Assets Ratio
De return-on-assets (ROA) -ratio wordt vaak toegepast op banken omdat de cashflowanalyse moeilijker nauwkeurig te construeren is. De ratio wordt beschouwd als een belangrijke winstgevendheidsratio, die de winst per dollar aangeeft die een bedrijf op zijn activa verdient. Aangezien bankactiva grotendeels bestaan uit geld, zijn de bankleningen het rendement per dollar een belangrijke maatstaf voor het beheer van banken. De ROA-ratio is het netto-inkomen na belastingen van een bedrijf gedeeld door het totale vermogen. Een belangrijk punt om op te merken is dat, aangezien banken een hoge schuldenlast hebben, zelfs een relatief lage ROA van 1 tot 2% aanzienlijke inkomsten en winst voor een bank kan vertegenwoordigen.