Flexibiliteit van de arbeidsmarkt
Wat is arbeidsmarktflexibiliteit?
Arbeidsmarktflexibiliteit is een belangrijk aspect van de arbeidsmarkt. Het stelt bedrijven in staat om bepaalde beslissingen te nemen over het veranderen van hun beroepsbevolking als reactie op schommelingen in de markt en om de productie te helpen stimuleren.
Organisaties kunnen hun arbeidspool wijzigen op basis van factoren zoals het aannemen en ontslaan van werknemers, compensatie en secundaire arbeidsvoorwaarden, en werkuren en omstandigheden. Bedrijven hebben echter geen carte blanche om een flexibele arbeidsmarkt in te voeren vanwege wetten en beleid die werknemers en de arbeidsmarkt beschermen.
Belangrijkste leerpunten
- Flexibiliteit op de arbeidsmarkt stelt bedrijven in staat beslissingen te nemen over hun beroepsbevolking in reactie op marktveranderingen en om de productie te helpen stimuleren.
- Flexibele arbeidsmarkten stellen bedrijven in staat veranderingen door te voeren, zoals het aannemen en ontslaan van werknemers, compensatie en secundaire arbeidsvoorwaarden, werktijden en voorwaarden.
- Wet- en regelgeving verhinderen dat werkgevers naar believen wijzigingen aanbrengen.
- Andere factoren die van invloed zijn op de flexibiliteit van de arbeidsmarkt zijn onder meer vakbonden, vaardigheden en opleiding, minimumloonbeperkingen en baaninformatie.
Hoe arbeidsmarktflexibiliteit werkt
Arbeidsmarktflexibiliteit verwijst naar hoe snel een bedrijf reageert op veranderende omstandigheden op de markt door wijzigingen aan te brengen in het personeelsbestand. Een flexibele arbeidsmarkt stelt werkgevers in staat veranderingen door te voeren in reactie op vraag- en aanbodvraagstukken, de economische cyclus en andere marktomstandigheden.
Maar een echt flexibele arbeidsmarkt bestaat alleen als er weinig arbeidsreglementering is. Wanneer dit het geval is, kunnen werkgevers lonen vaststellen, werknemers ontslaan en de werkuren van werknemers naar believen wijzigen. En de veranderingen kunnen beide kanten op. In moeilijke economische tijden kan een werkgever met een hoge flexibiliteit bijvoorbeeld de lonen verlagen en het aantal uren dat werknemers naar verwachting werken verhogen om de productiviteit te verhogen. Omgekeerd, wanneer de economie sterk is, kan dezelfde werkgever besluiten om werknemers een kleine loonsverhoging te geven en hun uren te verminderen.
Minder flexibele arbeidsmarkten zijn onderworpen aan meer regels en voorschriften, waaronder minimumlonen, ontslagbeperkingen en andere wetten met betrekking tot arbeidsovereenkomsten. Vakbonden hebben vaak een aanzienlijke macht op deze markten.
Enkele van de andere factoren die van invloed zijn op de flexibiliteit van de arbeidsmarkt zijn vaardigheden en opleiding van werknemers, beroepsmobiliteit, minimumloon, deeltijdwerk en tijdelijk werk, en werkgerelateerde informatie die werkgevers ter beschikking stellen van hun werknemers.
Vakbonden kunnen de flexibiliteit van de arbeidsmarkt beperken door met werkgevers te onderhandelen over hogere lonen, uitkeringen en betere arbeidsomstandigheden.
Voor- en nadelen van arbeidsmarktflexibiliteit
Voorstanders van grotere flexibiliteit op de arbeidsmarkt voeren aan dat dit leidt tot lagere werkloosheidscijfers en eenhoger bruto binnenlands product (bbp) als gevolg van de onbedoelde gevolgen van krappe arbeidsmarktbeperkingen. Een bedrijf kan bijvoorbeeld overwegen een fulltime werknemer in dienst te nemen, maar maakt zich zorgen dat de werknemer buitengewoon moeilijk te ontslaan zou zijn (mocht dat nodig blijken) en een kostbare schadevergoeding van de werknemer zou kunnen eisen of een rechtszaak zou kunnen aanspannen op basis van vermeende oneerlijke behandeling. In plaats daarvan kan het bedrijf ervoor kiezen om tijdelijke contractmedewerkers aan te nemen.
Een dergelijk systeem komt het relatief kleine aantal fulltime werknemers met bijzonder veilige posities ten goede, maar schaadt degenen van buitenaf – degenen die zich moeten verplaatsen tussen onzekere, kortdurende optredens.
Voorstanders van strenge arbeidsmarktregels beweren daarentegen dat flexibiliteit alle macht in handen van de werkgever legt, wat resulteert in onzekere arbeidskrachten. De arbeidersbeweging begon in de 19e eeuw in de VS en Europa als reactie op gevaarlijke en vuile werkomstandigheden, extreem lange diensten, uitbuitingspraktijken door management en eigenaren – loonbeslag, bedreigingen en ander misbruik – en willekeurige ontslagen.
Werkgevers hadden weinig prikkels om ervoor te zorgen dat verwondingen en sterfgevallen op de werkplek zeldzaam waren, aangezien ze geen gevolgen ondervonden van het creëren van gevaarlijke omstandigheden, en werknemers die niet langer konden werken, gemakkelijk te vervangen waren.
Factoren die van invloed zijn op de flexibiliteit van de arbeidsmarkt
Zoals eerder vermeld, kunnen vakbonden, vaardigheden en opleiding van werknemers, minimumloonregelingen en werkgerelateerde informatie allemaal een impact hebben op de flexibiliteit op de arbeidsmarkt.
Vakbonden
Deze organisaties, ook wel vakbonden genoemd, vertegenwoordigen de collectieve belangen van een groep arbeiders. Werknemers kunnen via hun vakbond samenwerken om onderhandelingen te beginnen over betere lonen, arbeidsomstandigheden, secundaire arbeidsvoorwaarden en werktijden, waardoor de markt minder flexibel wordt.
Vaardigheden en training van medewerkers
Wanneer werknemers bekwaam zijn en gemakkelijk toegang hebben tot opleidingen om hun vaardigheden te verbeteren of aan te vullen, kunnen ze beter reageren op veranderingen in de markt. Een medewerker van de klantenservice die bijvoorbeeld weer naar school gaat om een opleiding in de informatietechnologie (IT) -sector te volgen, kan bij hetontstaan van vacaturesinspelen op de groeiende vraag naarIT-technici.
Minimumloon
Staats- en federale voorschriften beperken hoe laag werkgevers het basissalaris per uur voor werknemers kunnen instellen. Deze minima zijn gebaseerd op veranderingen in de kosten van levensonderhoud en inflatie. Sommige werkgevers zijn van mening dathogere minimumlonen zowel in hun productiviteit als in hun bedrijfsresultaten worden verlaagd.
Werkgerelateerde informatie
Mensen vertrouwen op de informatie van werkgevers over de banen die op de markt beschikbaar zijn. Hoe beter geïnformeerde werkzoekenden zijn over openstaande vacatures, hoe gemakkelijker het voor werknemers is om te reageren op fluctuerende omstandigheden binnen het personeelsbestand van een bedrijf en in de markt, waardoor het veel flexibeler wordt.