Gig Economy
Wat is de gig-economie?
In een gig-economie zijn tijdelijke, flexibele banen alledaags en bedrijven hebben de neiging om onafhankelijke contractanten en freelancers in te huren in plaats van fulltime werknemers. Een kluseconomie ondermijnt de traditionele economie van fulltime werknemers die zich vaak richten op hun loopbaanontwikkeling.
Belangrijkste leerpunten
- De gig-economie is gebaseerd op flexibele, tijdelijke of freelancetaken, waarbij vaak contact wordt gelegd met klanten of klanten via een online platform.
- De kluseconomie kan werknemers, bedrijven en consumenten ten goede komen door het werk beter aan te passen aan de behoeften van het moment en de vraag naar flexibele levensstijlen.
- Tegelijkertijd kan de kluseconomie nadelen hebben als gevolg van de erosie van traditionele economische relaties tussen werknemers, bedrijven en klanten.
Inzicht in de gig-economie
In een kluseconomie werken grote aantallen mensen in deeltijd- of tijdelijke functies of als zelfstandige aannemer. Het resultaat van een gig-economie zijn goedkopere, efficiëntere diensten, zoals Uber of Airbnb, voor degenen die er gebruik van willen maken. Mensen die geen gebruik maken van technologische diensten zoals internet, kunnen achterblijven bij de voordelen van de gig-economie. Steden hebben over het algemeen de meest ontwikkelde diensten en zijn het meest verankerd in de kluseconomie.
Een grote verscheidenheid aan functies valt in de categorie van een optreden. Het werk kan variëren van autorijden voor Lyft of eten bezorgen tot het schrijven van code of freelance artikelen. Adjunct- en deeltijdhoogleraren zijn bijvoorbeeld gecontracteerde medewerkers in tegenstelling tot vaste of vaste hoogleraren. Hogescholen en universiteiten kunnen kosten besparen en professoren afstemmen op hun academische behoeften door meer adjunct- en deeltijdhoogleraren aan te nemen.
De factoren achter een gig-economie
Amerika is goed op weg om een gig-economie op te zetten, en schattingen laten zien dat maar liefst een derde van de beroepsbevolking al in een gig-capaciteit zit. Deskundigen verwachten dat dit aantal werkenden zal stijgen, aangezien dit soort functies zelfstandig aannemingswerk mogelijk maakt, waarbij veel van hen geen freelancer nodig hebben om op kantoor te komen. Gigwerkers zijn veel vaker deeltijdwerkers en werken vanuit huis.
Werkgevers hebben ook een breder scala aan sollicitanten om uit te kiezen, omdat ze niemand hoeven aan te nemen op basis van hun nabijheid. Bovendien hebben computers zich zo ontwikkeld dat ze ofwel de banen kunnen vervangen die mensen voorheen hadden, ofwel mensen in staat stellen om net zo efficiënt thuis te werken als ze persoonlijk zouden kunnen.
In de moderne digitale wereld wordt het steeds gebruikelijker dat mensen op afstand of vanuit huis werken. Deze trend is versneld tijdens de COVID-19-pandemie.
Economische redenen spelen ook een rol bij de ontwikkeling van een kluseconomie. Werkgevers die het zich niet kunnen veroorloven om fulltime werknemers in dienst te nemen om al het werk te doen dat moet worden gedaan, zullen vaak parttime of tijdelijke werknemers inhuren om drukkere tijden of specifieke projecten te regelen.
Aan de kant van de werknemer vinden mensen vaak dat ze moeten verhuizen of meerdere posities moeten innemen om de levensstijl te betalen die ze willen. Het is ook gebruikelijk om in je leven vaak van baan te veranderen, dus de gig-economie kan worden gezien als een weerspiegeling van dit op grote schaal.
Tijdens de coronavirus-pandemie van 2020 is de kluseconomie aanzienlijk gestegen, omdat klusarbeiders de benodigdheden hebben geleverd aan thuisgebonden consumenten, en degenen wier banen zijn geëlimineerd, zijn overgestapt op deeltijd- en contractwerk voor inkomen. Werkgevers zullen moeten plannen voor veranderingen in de arbeidswereld, inclusief de kluseconomie, wanneer de pandemie is geëindigd.
Kritiek op de gig-economie
Ondanks de voordelen zijn er enkele nadelen aan de gig-economie. Hoewel niet alle werkgevers geneigd zijn om gecontracteerde werknemers in dienst te nemen, kan de trend van de gig-economie het moeilijker maken voor fulltime werknemers om zich in hun loopbaan te ontwikkelen, aangezien tijdelijke werknemers vaak goedkoper in dienst zijn en flexibeler beschikbaar zijn. Werknemers die de voorkeur geven aan een traditioneel carrièrepad en de daarmee gepaard gaande stabiliteit en zekerheid, worden in sommige bedrijfstakken verdrongen.
Voor sommige werknemers kan de flexibiliteit van werkende optredens de balans tussen werk en privé, het slaappatroon en de dagelijkse activiteiten verstoren. Flexibiliteit in een gig-economie betekent vaak dat werknemers zich beschikbaar moeten stellen wanneer er optredens komen, ongeacht hun andere behoeften, en dat ze altijd op jacht moeten zijn naar het volgende optreden. De concurrentie voor optredens is ook tijdens de pandemie toegenomen. En een werkloosheidsverzekering dekt meestal geen klusarbeiders die geen werk kunnen vinden (de CARES-wet maakte een uitzondering tijdens de pandemie).
In feite lijken werknemers in een kluseconomie meer op ondernemers dan op traditionele werknemers. Hoewel dit een grotere keuzevrijheid voor de individuele werknemer kan betekenen, betekent het ook dat de zekerheid van een vaste baan met regelmatig loon, secundaire arbeidsvoorwaarden – inclusief een pensioenrekening – en een dagelijkse routine die al generaties lang kenmerkend is voor werk, snel een zaak van zichzelf worden. het verleden.
Ten slotte kunnen langetermijnrelaties tussen werknemers, werkgevers, klanten en verkopers, vanwege de vloeiende aard van transacties en relaties in de kluseconomie, eroderen. Dit kan de voordelen elimineren die voortvloeien uit het opbouwen van vertrouwen op de lange termijn, gebruikelijke praktijken en bekendheid met klanten en werkgevers. Het zou ook investeringen in relatiespecifieke activa kunnen ontmoedigen die anders winstgevend zouden zijn om na te streven, aangezien geen enkele partij een prikkel heeft om significant te investeren in een relatie die alleen duurt tot het volgende optreden.