Landherstel
Wat is landherstel?
Landherstel is een proces van herstel om een stuk land terug te brengen naar zijn natuurlijke staat nadat het is beschadigd of gedegradeerd, waardoor het veilig wordt voor dieren in het wild en flora en ook voor mensen. Landherstel wordt vaak uitgevoerd als reactie op door de mens veroorzaakte (dwz agrarische of industriële) aantasting van land.
Landherstel onderscheidt zich van landaanwinning, wat verwijst naar het veranderen van bestaande ecosystemen om plaats te maken voor teelt of constructie, vaak door nieuw land te creëren van rivierbeddingen, meerbeddingen en oceanen.
Belangrijkste leerpunten
- Landherstel omvat het verbeteren van land van slechte kwaliteit en het terugbrengen in de oorspronkelijke staat, zodat het geschikt is voor dieren en planten en voor menselijke activiteit.
- Dit proces wordt vaak gebruikt om land nieuw leven in te blazen nadat het intensief is gebruikt in de landbouw of industrie, of in de nasleep van een natuurramp of door de mens veroorzaakte ramp.
- Verscheidene zwaar vervuilde of giftige locaties zijn met succes hersteld door middel van diverse inspanningen op het gebied van vermindering en herstel, hoewel het proces vrij duur en arbeidsintensief kan zijn.
Inzicht in landherstel
Hoewel landherstel meestal wordt gebruikt om problemen op te lossen die worden veroorzaakt door door de mens veroorzaakte processen zoals mijnbouw, boren, constructie, landbouw en bosbouw, wordt het ook gebruikt om schade te herstellen die is veroorzaakt door vervuiling, ontbossing, verzilting en natuurrampen zoals aardbevingen, branden en overstromingen. Klimaatverandering draagt ook bij tot bezorgdheid over landherstel.
Landhersteltechnieken kunnen worden gebruikt om de hoeveelheid tijd die nodig is om de locatie terug te brengen naar de oorspronkelijke staat, te versnellen. Rehabilitatiepraktijken omvatten het verwijderen van door de mens gemaakte structuren, gifstoffen en andere gevaarlijke stoffen, het verbeteren van de bodemgesteldheid en het toevoegen van nieuwe flora.
De vraag naar sanering en herstel is de afgelopen decennia toegenomen doordat hulpbronnenbedrijven steeds milieubewuster worden en er nieuwe wetten op het gebied van milieubescherming worden ingevoerd. Rehabilitatie kan echter een zeer kostbaar proces zijn, vooral als er sprake is van een giftige opruiming.
Inspanningen voor landherstel zijn afhankelijk van de inspanningen van ingenieurs, geologen, toxicologen, volksgezondheidswetenschappers en technisch ondersteunend personeel die toezicht houden op en het uitvoeren van onderzoek, beoordeling, strategie en implementatie van deze locaties. Een vermindering kosten is een uitgave van bedrijven of overheden gedragen wanneer ze zijn verplicht tot bodemsanering, dat is een notoir dure en tijdrovende onderneming uit te voeren.
Succesverhalen van landherstel
Maatstaven voor het succes van de inspanningen voor landherstel lopen sterk uiteen, variërend van inspanningen voor het opruimen van olievlekken en herstel van leefgebieden van wilde dieren tot kustlijn en herstel in kustregio’s.
Het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken brengt talrijke federale rehabilitatie-inspanningen in kaart, waaronder:
- Rivierherstelprojecten in Connecticut, waarbij nederzettingen op twee Superfund-locaties het ministerie van Binnenlandse Zaken in staat stelden meerdere projecten te starten die leidden tot verbeteringen in vishabitats, beekhabitats en openbare toegang.
- Lopende restauratie-inspanningen na delekkage van deLone Mountain-steenkoolmest in 1996in Lee County,Virginia, brachten de waterscheiding van de regio in gevaar. Door middel van partnerschappen op federaal en staatsniveau heeft het Virginia Natural Area Preserve System percelen land verworven in het getroffen gebied en heeft het permanent landbehoud geïmplementeerd, verbeteringen aan de oeverbuffer en stroomoeverstabilisatie binnen het stroomgebied van de Powell River zijn van cruciaal belang om in stand te houden. waterkwaliteit en zorgen voor het succes van het herstelde aquatische ecosysteem.
- Herstel van de westelijke tak van de rivier de Grand Calumet in Indiana. Gedurende een periode van enkele decennia hadden een aantal productiefaciliteiten en raffinaderijen de rivier de Grand Calumet vervuild, wat leidde tot bijna $ 70 miljoen aan schaderegelingen voor hulpbronnen. Een project van $ 33 miljoen, beheerd door de Environmental Protection Agency, werd in 2010 gelanceerd om zwaar vervuild sediment langs een stuk van de rivier te verwijderen en af te dekken, en om de rivieroever te herstellen met inheemse grassen, bloemen, bomen en struiken, waardoor de waterkwaliteit werd verbeterd en leefgebied voor wilde dieren en trekvogels.
- Een internationaal groot landherstelproject, het Kubuqi Ecological Restoration Project, was bedoeld om woestijnvorming in de Kubuqi-woestijn in China, ten zuiden van de Gobi-woestijn, tegen te gaan. Dit project, dat eind jaren zeventig werd gelanceerd, had tot doel de woestijn te stabiliseren en te beginnen met bebossing. In 2000 bestond de Duolun-regio in China voor 87 procent uit woestijn. Vanaf 2017 is bijna 200.000 hectare van deze woestijnregio nu beplant met dennenbossen, waarbij Duolun claimt dat 31 procent van het land bebost is en zorgt voor een aanzienlijke economische ontwikkeling voor de regio.