Rapportage laatste verkoop
Wat is rapportage over de laatste verkoop?
De term laatste-verkooprapportage verwijst naar een Nasdaq vereiste die stelt dat dealers binnen 90 seconden na een voltooide transactie details aan de aandelenmarkt moeten verstrekken. De Nasdaq vereist dat dealers de naam van de aandelen, het aantal aandelen en de door de koper betaalde prijs opgeven. De laatste verkooprapportage zorgt ervoor dat alle handelaren en transacties voldoen aan de nalevingsregels die zijn opgesteld door de Securities and Exchange Commission (SEC).
Belangrijkste leerpunten
- Rapportage over de laatste verkoop verwijst naar een Nasdaq-vereiste voor alle transacties die via de beurs worden gedaan.
- De Nasdaq vereist de naam van het aandeel, het aantal aandelen en de prijs per aandeel binnen 90 seconden na elke voltooide transactie.
- Dit zorgt ervoor dat handelaren en transacties voldoen aan de SEC-voorschriften.
- Er is een rapportage over de laatste verkoop ingevoerd vanwege het gebrek aan actieve externe facilitators – partijen die aanwezig zijn en die transacties op een fysieke handelsvloer kunnen afhandelen.
Hoe rapportage over de laatste verkoop werkt
Rapportage over de laatste verkoop kwam voort uit de noodzaak om ervoor te zorgen dat het geautomatiseerde handelssysteem van Nasdaq voldeed aan de voorschriften van de SEC. Om de transparantie en de efficiëntie van markten te verbeteren, eisen regelgevers dat marktmakers gebruikmaken van realtime handelsrapportage om een openbaar register van voorraden te verstrekken. Aangezien de transacties van Nasdaq elektronisch plaatsvinden via een netwerk in plaats van op de handelsvloer, zijn marktmakers verantwoordelijk voor het rechtstreeks aanleveren van handelsgegevens aan de beurs.
Volgens de vereisten moeten dealers de belangrijkste details van elke transactie die ze uitvoeren, rapporteren. Deze details omvatten het aandeel in kwestie, het totale aantal verhandelde aandelen en de prijs per aandeel. De informatie moet binnen 90 seconden na de transactie bij de Nasdaq worden ingediend. Het door Nasdaq vereiste venster van 90 seconden voor handelsrapportage voldoet aan de wettelijke verplichting van de beurs voor realtime handelsrapportage.
Dit betekent dat een handelaar die de verkoop van 100 aandelen van bedrijf X voor $ 75 per aandeel uitvoert, alle relevante details binnen 90 seconden na voltooiing aan de Nasdaq moet doorgeven om aan de vereiste te voldoen.
Speciale overwegingen
Om de transparantie op de markt te behouden en concurrerende prijzen onder marktmakers te stimuleren, moet elke beurs actuele informatie over verkopen beschikbaar stellen aan alle marktdeelnemers. Terwijl de New York Stock Exchange (NYSE) deze informatie krijgt van de specialisten die transacties op de beursvloer faciliteren, hebben transacties op de Nasdaq geen derde partij om de gegevens bij te houden. Daarom vereist Nasdaq dat dealers handelsgegevens rechtstreeks aan de beurs verstrekken, ook wel bekend als de laatste verkooprapportage.
De New York Stock Exchange vereist geen rapportage over de laatste verkoop, aangezien de beurs informatie kan krijgen van handelaren en dealers die daadwerkelijk op de handelsvloer werken.
In 2006 maakte de Nasdaq de overstap van een aandelenmarkt naar een effectenbeurs – de grootste ter wereld. In die tijd vertrouwden de belangrijkste handelsplatforms op specialisten om transacties te vergemakkelijken met behulp van een op veilingen gebaseerd systeem. Dit is waar kopers en verkopers rechtstreeks met elkaar concurreren om deals te sluiten.
De NYSE biedt werk aan specifieke bedrijven als market makers op de vloer van het werk uitwisseling, melding van alle bied- en prijzen in een tijdige wijze, het instellen van de opening prijzen, en werkt als een katalysator voor transacties. Specialisten – die optreden als facilitators van derden – koppelen kopers aan verkopers om de handelsstroom over de markt op peil te houden.
De Nasdaq daarentegen maakt gebruik van honderden marktmakers, die geen van allen daadwerkelijk op een vaste, fysieke beurs opereren. Ze gaan echter allemaal rechtstreeks transacties aan. Beleggingsmaatschappijen die optreden als Nasdaq-marktmakers, treden ook op als effectenhandelaren via het netwerk van de beurs. Deze bedrijven kopen aandelen in aandelen om een inventaris op te bouwen die als basis kan dienen voor de verkoop van aandelen aan anderen op het netwerk, hetzij aan investeerders, hetzij aan andere marktmakers. Dealers kopen ook aandelen van investeerders of andere dealers en voegen die aandelen weer toe aan hun inventaris.