Late meerderheid
Wat is de late meerderheid?
De “late meerderheid” verwijst naar het voorlaatste segment van een bevolking dat innovatieve technologie toepast terwijl deze zich door een samenleving verspreidt. De acceptatie van baanbrekende producten kan worden onderverdeeld in vijf segmenten: innovators (die als eersten adopteren), early adopters, vroege meerderheid, late meerderheid en achterblijvers.
Deze groepen zijn uitgezet langs een belcurve om voor elk bevolkingssegment ruwe percentages te geven. De late meerderheid is de 34% van de bevolking die pas een nieuw product zal adopteren nadat de meerderheid het heeft gezien.
Belangrijkste leerpunten
- De verspreiding van technologie kan worden onderverdeeld in vijf segmenten: innovators die als eersten adopteren, early adopters, vroege meerderheid, late meerderheid en achterblijvers.
- De late meerderheid is de 34% van de bevolking en zal pas een nieuw product adopteren als de meerderheid dat doet.
- De late meerderheid is doorgaans ouder, minder welvarend en lager opgeleid dan de vroege segmenten in de levenscyclus van technologie-acceptatie.
Inzicht in de late meerderheid
De late meerderheid is doorgaans ouder, minder welvarend en lager opgeleid dan de vroege segmenten in de levenscyclus van technologie-acceptatie. De early adopters en de vroege meerderheid zijn jonger, meer vertrouwd met technologie in het algemeen en hechten er voldoende waarde aan om het geld in een vroeg stadium uit te geven.
In feite zijn de early adopters het gemakkelijkst voor bedrijven, zolang hun product innovatief genoeg is, maar zowel de vroege meerderheid als de late meerderheid hebben betere waardeproposities nodig. De vroege meerderheid is geneigd om wat risico te nemen met een nieuw product of nieuwe technologie, maar wil niet de kosten en risico’s dragen om als eerste te gaan.
Bedrijven evalueren hoe hun producten het zullen vergaan door rekening te houden met de tijd die meer dan 50% van de markt nodig heeft om een nieuw product te adopteren. Het kan lang duren voordat de meerderheid baanbrekende producten adopteert en het vereist vaak kortingen om toegang te krijgen tot de meer onwillige segmenten.
Gewoonlijk is het de late meerderheid die de grootste prijskorting krijgt om hen tot kopen te verleiden nadat de vroege meerderheid zich allemaal heeft gekocht. De late meerderheid zijn volgers of sceptici die er slechts één zullen kopen. Een nieuwe technologie is bewezen en algemeen aanvaard en zullen hun besluit om over te nemen kunnen baseren op bekende kosten en baten in plaats van op onzekerheden.
Na de late meerderheid hebben achterblijvers de neiging om stand te houden totdat er geen andere optie is om dezelfde functie te vervullen.
De geschiedenis achter het vroege en late meerderheidsmodel
De terminologie voor de verschillende stadia van adoptie is voortgekomen uit de academische studie van de verspreiding van innovatie in de landbouw. Deze opsplitsing van de bevolking langs een klokkromme met labels om de kenmerken van de groepen vast te leggen, kwam voort uit onderzoeken naar het gebruik van kunstmest, antibiotica voor vee en andere innovaties die nu standaard zijn in de landbouwsector.
De oorspronkelijke studies begonnen met alleen de categorieën “vroege meerderheid”, “meerderheid” en “niet-adoptanten”, maar dit evolueerde toen onderzoekers onderzochten hoe de complexiteit van een landbouwpraktijk ook een rol speelde bij de verspreiding en adoptie. Naarmate meer en meer studies naar deze kwesties keken, werd het model herzien met nauwkeurigere categorieën en toegepast op de belcurve.
Dit adoptiemodel wordt nu algemeen toegepast in de sectoren informatie- en communicatietechnologie. Interessant is dat veel van de waarnemingen standhouden, of je nu kijkt naar zaadselectie in de jaren vijftig of machine learning in de jaren 2020. Het is echter belangrijk op te merken dat de verdeling van de adoptie in de tijd niet noodzakelijk een normaal verdeelde belcurve volgt. De verspreidingssnelheid van een nieuwe technologie kan dikstaartig, asymmetrisch scheef of multimodaal zijn, wat betekent dat de tijd tot 50% (of 100%) acceptatie onvoorspelbaar kan variëren en in verschillende golven kan komen in plaats van een vloeiende curve van introductie tot volledige marktpenetratie.
Hoe complexer een technologie is, hoe langer het zal duren om door te dringen via de early adopters en naar de vroege en late meerderheden. Met technologie kan het innovatietempo echter zo hoog zijn dat de achterblijvers eigenlijk hele iteraties van technologie overslaan voordat ze eindigen met wat meestal een veel gepolijst, gebruiksvriendelijker product is dat hen wordt opgedrongen.