Wet van afnemende marginale productiviteit
Wat is de wet van het verminderen van de marginale productiviteit?
De wet van afnemende marginale productiviteit is een economisch principe dat gewoonlijk door managers in productiviteitsbeheer wordt overwogen . In het algemeen stelt het dat voordelen die worden behaald door een lichte verbetering aan de invoerzijde van de productievergelijking slechts marginaal per eenheid zullen toenemen en na een specifiek punt kunnen afvlakken of zelfs afnemen.
Belangrijkste leerpunten
- Afnemende marginale productiviteit treedt meestal op wanneer voordelige wijzigingen worden aangebracht in invoervariabelen die de totale productiviteit beïnvloeden.
- De wet van afnemende marginale productiviteit stelt dat wanneer een voordeel wordt behaald in een productiefactor, de productiviteit die wordt behaald met elke volgende geproduceerde eenheid slechts marginaal zal toenemen van de ene eenheid naar de andere.
- Productiemanagers houden rekening met de wet van afnemende marginale productiviteit bij het verbeteren van variabele inputs voor hogere productie en winstgevendheid.
Inzicht in de wet van afnemende marginale productiviteit
De wet van afnemende marginale productiviteit houdt marginale stijgingen van het productierendement per geproduceerde eenheid in. Het kan ook bekend staan als de wet van afnemend marginaal product of de wet van afnemend marginaal rendement. Over het algemeen komt het overeen met de meeste economische theorieën met behulp van marginale analyse. Marginale stijgingen worden vaak aangetroffen in de economie, met een afnemend percentage van tevredenheid of winst uit extra consumptie- of productie-eenheden.
De wet van de afnemende marginale productiviteit suggereert dat managers een marginaal afnemend productierendement per geproduceerde eenheid vinden nadat ze voordelige aanpassingen hebben gemaakt aan de inputs die de productie aansturen. Wanneer dit wiskundig wordt weergegeven, ontstaat er een concave grafiek die het totale productierendement weergeeft dat is verkregen door de productie van de totale eenheid die geleidelijk toeneemt totdat deze afvlakt en mogelijk begint te dalen.
Anders dan bij sommige andere economische wetten, houdt de wet van de afnemende marginale productiviteit in dat marginale productberekeningen worden gemaakt die doorgaans relatief eenvoudig te kwantificeren zijn. Bedrijven kunnen er om verschillende redenen voor kiezen om verschillende inputs in de productiefactoren te wijzigen , waarvan er vele op kosten zijn gericht. In sommige situaties kan het kostenefficiënter zijn om de invoer van een variabele te wijzigen terwijl andere constant worden gehouden. In de praktijk vereisen alle wijzigingen in invoervariabelen echter een nauwkeurige analyse. De wet van afnemende marginale productiviteit zegt dat deze veranderingen in inputs een marginaal positief effect zullen hebben op de output. Elke extra geproduceerde eenheid zal dus een iets kleiner productierendement rapporteren dan de eenheid ervoor naarmate de productie vordert.
De wet van afnemende marginale productiviteit wordt ook wel de wet van afnemende marginale opbrengsten genoemd.
Marginale productiviteit of marginaal product verwijst naar de extra output, het rendement of de winst die per eenheid wordt behaald door voordelen uit productie-inputs. Inputs kunnen zaken als arbeid en grondstoffen omvatten. De wet van afnemende marginale opbrengsten stelt dat wanneer een voordeel wordt behaald in een productiefactor, de marginale productiviteit doorgaans zal afnemen naarmate de productie toeneemt. Dit betekent dat het kostenvoordeel meestal afneemt voor elke extra geproduceerde outputeenheid.
Voorbeelden uit de echte wereld
In de meest vereenvoudigde vorm wordt een afnemende marginale productiviteit typisch geïdentificeerd wanneer een enkele invoervariabele een verlaging van de invoerkosten vertoont. Een verlaging van de arbeidskosten die gemoeid zijn met het vervaardigen van bijvoorbeeld een auto, zou bijvoorbeeld leiden tot marginale verbeteringen in de winstgevendheid per auto. De wet van afnemende marginale productiviteit suggereert echter dat managers voor elke productie-eenheid een afnemende productiviteitsverbetering zullen ervaren. Dit vertaalt zich meestal in een afnemende winstgevendheid per auto.
Afnemende marginale productiviteit kan ook leiden tot overschrijding van een uitkeringsdrempel. Denk bijvoorbeeld aan een boer die kunstmest gebruikt als input in het proces voor het verbouwen van maïs. Elke eenheid toegevoegde kunstmest zal het productierendement slechts marginaal verhogen tot een drempelwaarde. Op het drempelniveau verbetert de toegevoegde mest de productie niet en kan deze de productie schaden.
Overweeg in een ander scenario een bedrijf met veel klantenverkeer gedurende bepaalde uren. Het bedrijf zou het aantal beschikbare werknemers kunnen vergroten om klanten te helpen, maar bij een bepaalde drempel zal de toevoeging van werknemers de totale verkoop niet verbeteren en kan het zelfs een daling van de verkoop veroorzaken.
Overwegingen voor schaalvoordelen
Schaalvoordelen kunnen worden bestudeerd in samenhang met de wet van afnemende marginale productiviteit. Schaalvoordelen tonen aan dat een bedrijf gewoonlijk zijn winst per productie-eenheid kan verhogen als het goederen in grote hoeveelheden produceert. Bij massaproductie zijn verschillende belangrijke productiefactoren betrokken, zoals arbeid, elektriciteit, apparatuurgebruik en meer. Wanneer deze factoren worden aangepast, stellen schaalvoordelen een bedrijf nog steeds in staat om goederen te produceren tegen een lagere relatieve kostprijs per eenheid. Het voordelig aanpassen van de productie-inputs zal echter meestal resulteren in een afnemende marginale productiviteit, omdat elke voordelige aanpassing slechts zo veel voordelen kan bieden. De economische theorie suggereert dat het verkregen voordeel niet constant is per extra geproduceerde eenheid, maar eerder afneemt.
Afnemende marginale productiviteit kan ook worden geassocieerd met schaalnadelen. Een afnemende marginale productiviteit kan mogelijk leiden tot winstderving na het overschrijden van een drempel. Als er schaalnadelen optreden, zien bedrijven helemaal geen kostenverbetering per eenheid bij productiestijgingen. In plaats daarvan wordt er geen rendement behaald voor geproduceerde eenheden en kunnen verliezen toenemen naarmate er meer eenheden worden geproduceerd.