LIBOR Flat
Wat is LIBOR Flat?
LIBOR flat is een rentebenchmark die is gebaseerd op de London Interbank Offered Rate (LIBOR). Het verwijst naar het LIBOR-tarief zonder toegevoegde spread. Om te corrigeren voor kredietrisico en andere factoren, voegen banken en andere instellingen een spread toe aan (of trekken ze af) van de LIBOR flat benchmark bij het berekenen van de tarieven die verschillende leners in rekening brengen of de tarieven die zij betalen aan deposanten. LIBOR flat betekent simpelweg de basis benchmark interbancaire rente zonder deze aanpassingen.
Belangrijkste leerpunten
- LIBOR flat is de niet-aangepaste benchmark London Interbank Offered Rate (LIBOR) voordat een spread wordt toegevoegd (of afgetrokken) om een tarief voor een bepaalde transactie vast te stellen.
- Banken en andere financiële instellingen gebruiken LIBOR als referentie om rentetarieven vast te stellen voor leners, spaarders en andere financiële transacties.
- Sommige transacties, zoals renteswaps, kunnen LIBOR flat gebruiken als een basiscontracttarief of een tarief dat onder bepaalde voorwaarden moet worden betaald.
Inzicht in LIBOR Flat
LIBOR flat wordt vaak gebruikt bij interbancaire leningen en renteswapcontracten. LIBOR flat vertegenwoordigt een van de beste wereldwijde rentetarieven die beschikbaar zijn voor kortlopende leningen in de huidige markt. Als universele beleningsrente wordt LIBOR ook door banken gebruikt als basisrente waarvoor een door risico gegenereerde spread wordt toegevoegd voor niet-interbancaire leningen. Dit omvat zakelijke leningen, woninghypotheken of betaalde rente op spaarrekeningen. Op basis van de kredietwaardigheid van kredietnemers en andere factoren stellen banken rentetarieven vast die zij in rekening brengen (of betalen) op basis van een referentierente (zoals LIBOR) plus of min eventuele aanpassingen.
De Intercontinental Exchange (ICE), de autoriteit die verantwoordelijk is voor LIBOR, stopt met het publiceren van USD LIBOR voor één week en twee maanden na 31 december 2021. Alle andere LIBOR’s worden stopgezet na 30 juni 2023.
LIBOR
LIBOR staat voor London Interbank Offered Rate. LIBOR is een belangrijk rentetarief dat wordt gevolgd in de financiële dienstverlening. Het is over het algemeen een maatstaf voor de korte rente. Wereldwijde banken gebruiken LIBOR voornamelijk bij hun interbancaire kredietverlening als centrale rentereferentie. De eenjarige LIBOR kan ook worden gebruikt als proxy voor spaarrekeningen die jaarlijkse rente betalen.
LIBOR biedt zeven verschillende looptijden: overnight, één week en één, twee, drie, zes en 12 maanden. De vorming van de rentecurve zal dus variëren van een langere rentecurve, zoals de rentecurve van schatkistpapier, die zich uitstrekt van korte termijn tot meer dan 20 jaar.
Net als de rente op Amerikaanse staatsobligaties, verandert de LIBOR-rente dagelijks op basis van de huidige marktomgeving. Wereldwijde banken zullen ook vaak LIBOR gebruiken met een extra spread als basisrente voor commerciële en consumentenleningen.
Vanwege de LIBOR-schandalen heeft de Intercontinental Exchange (ICE) plannen opgesteld om de publicatie van LIBOR te stoppen. ICE heeft als voorlopige datum 31 december 2021 opgesteld om de publicatie van een week en twee maanden USD LIBOR te stoppen, en 30 juni 2023 voor alle andere LIBOR. De Britse Financial Conduct Authority (FCA) en andere toezichthouders hebben eindgebruikers geadviseerd om tegen 2022 af te stappen van LIBOR-gebruik.
LIBOR en swaps
LIBOR en LIBOR flat worden ook vaak gebruikt op de renteswapmarkt, die veel wordt gebruikt door bankinstellingen. Renteswaps worden afgesloten met een vaste en variabele rentecomponent. Tegenpartijen bij een renteswap zullen een positie met een vaste of een variabele rente innemen op basis van hun balanspositie en vooruitzichten voor rentestanden.
LIBOR-flat bestaat uit een aangewezen LIBOR-tarief zonder extra spread. In een eenvoudig voorbeeld van een renteswap kan LIBOR flat dienen als basisrentetarief. De betaler van het vaste tarief kan een contract afsluiten om rente te betalen tegen het LIBOR-tarief dat wordt vermeld op het moment dat de transactie begint. Hierdoor zou de tegenpartij met een vaste rente gedurende het hele contract een vast LIBOR-tarief kunnen betalen.
De tegenpartij met variabele rente kan overeenkomen LIBOR vast te betalen gedurende de looptijd van het contract. Dit zou betekenen dat de tegenpartij met variabele rente de LIBOR-rente van de markt betaalt bij elke vereiste tussentijdse betaling, zonder extra opslag. In dit scenario zou de tegenpartij met variabele rente profiteren als de LIBOR daalde, terwijl de tegenpartij met vaste rente zou profiteren als de LIBOR zou stijgen.