Verblijfskosten

Wat zijn verblijfskosten?

Verblijfkosten zijn de kosten voor een overnachting, meestal in een hotel, die kunnen worden beschouwd als aftrekpost voor de federale inkomstenbelasting als aan de criteria van de Internal Revenue Service wordt voldaan. Het indienen van de kosten zijn meestal een bedrijf kosten die zich voordoen als iemand weg moet afleggen vanuit hun fiscale huis om zaken te doen. De IRS stelt geen standaardbedrag vast dat kan worden afgetrokken voor huisvestingskosten, maar er moet aan verschillende criteria worden voldaan om de uitgave fiscaal aftrekbaar te maken.


Inzicht in verblijfskosten

De IRS stelt individuen ook in staat om verblijfkosten van hun inkomen af ​​te trekken wanneer de verblijfskosten worden gemaakt als verhuiskosten. De IRS zegt dat de kosten redelijk moeten zijn gezien de omstandigheden van de verhuizing. Alle huisvestingskosten die niet op de kortste route liggen van het oude huis van de belastingbetaler naar zijn nieuwe huis – bijvoorbeeld omdat hij besloot een omweg te maken voor sightseeing – zouden niet fiscaal aftrekbaar zijn omdat dit niet echt verhuiskosten zijn.

Vanwege de Tax Cuts and Jobs Act van 2017 zijn verhuiskosten alleen aftrekbaar voor actieve leden van de Amerikaanse strijdkrachten die verhuizen vanwege een permanente verandering van station. Verblijfkosten voor andere Amerikanen zijn niet aftrekbaar voor de belastingjaren 2018 tot en met 2025.

Wat kwalificeert als verblijfkosten

Om ervoor te zorgen dat de kosten van huisvesting voldoen aan de IRS-vereisten voor aftrek, moet de persoon zelfstandig zijn en voor zijn beroep of bedrijf wegreizen van zijn woonplaats. Er moet een noodzaak zijn voor de overnachting en de kosten van lokaal logeren kunnen alleen worden afgetrokken als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Een van de criteria onder de veiligehavenregels voor lokale accommodatie, is dat de accommodatie noodzakelijk moet zijn voor de bedrijfseigenaar om deel te nemen aan een vergadering, conferentie of andere zakelijke activiteit. De locatieselectie voor lokale accommodatie kan ook de status ervan als een aftrek beïnvloeden;de kamer of huisvesting is misschien niet overdadig en biedt het individu geen recreatief voordeel.

Een andere set criteria, de zogenaamde feiten- en omstandigheden-test, kan worden toegepast in plaats van de veiligehavenregels voor lokale accommodatie. Om ervoor te zorgen dat de uitgave voor de test slaagt, moet een werkgever van een werknemer eisen dat hij als onderdeel van zijn baan een overnachting neemt. Het onderdak is echter misschien niet extravagant, of geeft het individu in de eerste plaats een soort voordeel.

Als een werkgever bijvoorbeeld van zijn werknemers verlangt dat ze in een hotel in de buurt van hun bedrijf verblijven om een ​​trainingsprogramma te leiden, zouden de kosten van lokale accommodatie voldoen aan de aftrekvereisten.