Verliesportefeuilleoverdracht (LPT)
Wat is een verliesportefeuilleoverdracht (LPT)?
Een verliesportefeuilleoverdracht (LPT) is een herverzekeringscontract of -overeenkomst waarbij een verzekeraar polissen, vaak polissen die al verliezen hebben geleden, overdraagt aan een herverzekeraar. Bij een verliesportefeuilleoverdracht neemt een herverzekeraar de bestaande openstaande en toekomstige claimverplichtingen van een verzekeraar over en accepteert deze via de overdracht van de verliesreserves van de verzekeraar. Het is een soort alternatieve risicofinanciering.
belangrijkste leerpunten
- Een verliesportefeuilleoverdracht (LPT) is een herverzekeringsverdrag waarbij een verzekeraar polissen en de verliesreserves afstaat om deze aan een herverzekeraar te betalen.
- LPT’s stellen verzekeraars in staat om passiva van hun balans te halen en zo te versterken, en om risico’s over te dragen.
- Herverzekeraars krijgen de kans om beleggingsinkomsten te genereren uit de overgedragen reserves, vaak met een aanzienlijke winst.
Inzicht in Loss Portfolio Transfers (LPT)
Verzekeraars gebruiken overdrachten van verliesportefeuilles om verplichtingen van hun balans te verwijderen, waarbij de meest voorkomende redenen zijn om het risico van een moedermaatschappij naar een captive over te dragen of om een bedrijfsactiviteit te verlaten. De verplichtingen kunnen al bestaan, zoals claims die zijn verwerkt maar nog niet betaald, of kunnen binnenkort verschijnen, zoals gemaakte maar niet gerapporteerde (IBNR) claims.
De verzekeraar, ook wel cedent genoemd, verkoopt in feite de polissen aan de herverzekeraar. Bij het bepalen van het door de herverzekeraar betaalde bedrag wordt rekening gehouden met de tijdswaarde van geld, en dus ontvangt de verzekeraar minder dan het dollarbedrag dan van de reserves – en het totale uiteindelijke bedrag dat zou kunnen worden uitbetaald.
Wanneer een verzekeraar echter gebruikmaakt van een overdracht van een verliesportefeuille, draagt hij ook het timingrisico en het investeringsrisico over. Dit laatste brengt het risico met zich mee dat de herverzekeraar minder beleggingsinkomsten zal genereren wanneer verliezen uit claims sneller dan verwacht worden betaald. Als de herverzekeraar insolvent wordt of zijn verplichtingen niet kan nakomen, blijft de verzekeraar verantwoordelijk voor betalingen aan zijn polishouders.
LPT-herverzekeraars nemen vaak de controle over de afhandeling van claims over, omdat de winst die ze kunnen maken grotendeels wordt bepaald door hun vermogen om claims voor minder dan de boekwaarde af te bouwen. Als een LPT-herverzekeraar bereid is verliesreserves op te nemen voor minder dan de boekwaarde, stelt dit de cederende entiteit in staat om bij aanvang van de dekking onmiddellijk winst te maken. Dit betekent dat het cederende bedrijf door het aangaan van een LPT enige mogelijkheid heeft om zijn kapitaalmiddelen te vergroten en zijn wettelijk vereiste kapitaalvereiste te verminderen.
De overgedragen passiva in een LPT kunnen tot een enkele bedrijfstak, een territorium, een polishouder of een ongevallenjaar behoren.
Voorbeeld van een verliesportefeuilleoverdracht (LPT)
Stel bijvoorbeeld dat een verzekeringsmaatschappij reserves heeft aangelegd om verplichtingen te dekken uit het beloningsbeleid van de werknemers dat zij heeft onderschreven. De contante waarde van die reserves is $ 5 miljoen. Momenteel dekt de $ 5 miljoen waarschijnlijk alle verliezen die het kan lijden, maar de verzekeraar kan uiteindelijk claims hebben die de reserves overstijgen. Het gaat dus een verliesportefeuilleoverdracht aan met een herverzekeraar, die de reserves overneemt. De herverzekeraar is nu verantwoordelijk voor het betalen van claims. Maar het kan de reserves gebruiken om een hoger rendement te genereren dan de claims die het mogelijk moet betalen.
Waarom verzekeraars verliesportefeuilletransfers (LPT) gebruiken
Verzekeraars gebruiken verliesportefeuilleoverdrachten om onmiddellijk geld te verdienen met eventuele reserves die zij hebben aangelegd om claims uit te betalen. Dit kan een aanzienlijk voordeel zijn als de verzekeraar te veel heeft gereserveerd, wat kan gebeuren als zijn actuariële modellen ertoe hebben geleid dat hij premies en reserves heeft vastgesteld voor toekomstige verliezen die uiteindelijk groter zijn dan zijn verlieservaring.
Herverzekeraars nemen graag overdracht van verliesportefeuilles over, omdat ze geen verzekeringstechnisch risico op zich nemen en de reserves kunnen gebruiken om een beleggingsinkomen te genereren dat groter is dan de verliezen die ze verplicht zijn te betalen.