Beschikbaarheid van margeleningen
Wat is de beschikbaarheid van een marge-lening?
Beschikbaarheid van margeleningen beschrijft het bedrag op een margerekening dat momenteel beschikbaar is voor het kopen van effecten met marge of het bedrag dat beschikbaar is voor opname. Een margerekening stelt leningen ter beschikking aan de klant van een beursvennootschap met de effecten van de klant op zijn rekening als onderpand.
Hoe de beschikbaarheid van margeleningen werkt
De beschikbaarheid van een marge-lening vertelt een makelaarsklant hoeveel geld op zijn marge-rekening momenteel beschikbaar is voor het kopen van effecten op marge en hoeveel er beschikbaar is voor opname. Naarmate de waarde van de effecten op de rekening stijgt en daalt, verandert ook de hoeveelheid geld die beschikbaar komt voor uitlening, aangezien de effecten het voor de lening beschikbaar gestelde bedrag moeten dekken. Als de waardepapieren van de klant in waarde dalen, neemt ook de beschikbaarheid van margeleningen toe.
Beschikbaarheid van marginleningen kan in een aantal specifieke contexten worden gebruikt:
- Om het dollarbedrag weer te geven op een bestaande margerekening die momenteel beschikbaar is voor het kopen van effecten. Voor nieuwe accounts vertegenwoordigt dit de procentuele waarde van het huidige saldo dat beschikbaar is voor toekomstige marge-aankopen.
- Om het bedrag in dollars weer te geven dat beschikbaar is voor opname van een rekening met bestaande marginale posities die als onderpand worden gebruikt.
De beschikbaarheid van margeleningen zal dagelijks veranderen als de waarde van de margeschuld (inclusief gekochte effecten) verandert. Maar het weerspiegelt mogelijk niet lopende transacties die tussen de transactiedatum en de afwikkelingsdatum vallen.
Makelaarsbedrijven zijn verplicht een onderhoudsverplichting op te leggen aan margerekeningen, die een percentage is van de totale marktwaarde van de effecten die op marge zijn gekocht. Als het beschikbaarheidsbedrag van de marge-lening – in wezen het eigen vermogen op de rekening van een investeerder – lager is dan de onderhoudsmarge, kan de investeerder een margin-call verschuldigd zijn, wat een formeel verzoek is om een deel van de marginale effecten te verkopen of extra geld in account, meestal binnen drie dagen. De Federal Reserve Board, zelfregulerende organisaties (SRO’s) zoals de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) en de effectenbeurzen hebben regels voor margehandel, maar beursvennootschappen kunnen ook zelf strengere eisen stellen.
De beschikbaarheid van margeleningen stijgt en daalt met de waarde van de effecten op de margerekening van een investeerder. Als het eigen vermogen van de rekening te laag wordt, kan de belegger te maken krijgen met een margin call en moet hij effecten verkopen om het tekort te dekken.
Voorbeeld van beschikbaarheid van margeleningen
Stel dat Bert M. klant is bij Ernie’s Makelaardij. Bert heeft een margerekening met wat zekerheden erin. Deze effecten worden door Ernie’s Brokerage Firm als onderpand gehouden voor het geld dat Bert leent om effecten te kopen of van de rekening af te halen.
Het geld dat van de firma van Ernie wordt geleend om deze aanvullende effecten te kopen of voor een opname, wordt een margelening genoemd. Het beschikbare bedrag dat Bert op een bepaald moment kan opnemen, wordt de margeleningbeschikbaarheid genoemd en is gebaseerd op de huidige waarde van zijn in pand gegeven zekerheden.