Marginale geldschieter

Wat is een marginale geldschieter?

Een marginale geldverstrekker is een geldverstrekker (zoals een bank) die alleen een lening verstrekt tegen of boven een bepaald rentetarief. Anders gezegd: het is een geldverstrekker die bereid is om een ​​lening te verstrekken tegen de huidige rente, maar niet langer dezelfde lening wil aangaan tegen een lagere rente.

Marginale kredietverstrekkers begrijpen

Op de vrije markt voor lenen en uitlenen dienen banken en andere financiële instellingen als kredietverstrekkers in de vorm van leningen aan bedrijven en particulieren. De rente op de markt voor verschillende soorten leningen en voor verschillende kredietrisico’s wordt, net als elke andere markt, bepaald door vraag en aanbod. Als er bijvoorbeeld een sterke stijging van de vraag naar woningen is, kunnen veel meer mensen geïnteresseerd zijn in het verkrijgen van een hypotheek, waardoor de rentetarieven op hypotheken kunnen stijgen.

Een marginale kredietverstrekker is iemand die bereid is deel te nemen aan het verstrekken van leningen op een bepaalde kredietmarkt tegen het heersende rentepeil (of hoger); ze zijn echter niet bereid leningen te verstrekken tegen een rentetarief dat lager is dan de marktrente – zelfs niet als iemand anders dat zou kunnen. Ze zijn bereid om “aan de marge” te lenen, maar niet onder die marge.

Voorkom verwarring over de marge

Een marginale kredietverstrekker moet niet worden verward met een marge-uitlener, een makelaardij die geld leent aan beleggers die met geleend geld willen handelen met onderpand dat ze al bezitten. Margehandel is riskant omdat het investeringsverliezen kan vergroten.

Een marginale kredietverstrekker mag ook niet worden verward met marginale kredietverlening, dat wil zeggen de zeer korte liquiditeit die aan banken wordt verstrekt via de marginale kredietfaciliteit van de Europese Centrale Bank tegen de presentatie van voldoende beleenbare activa. Het is het equivalent van het Discount Window van de Federal Reserve in de Verenigde Staten. De rente op deze leningen wordt de marginale beleningsrente genoemd en is een van de drie rentetarieven die de ECB elke zes weken vaststelt als onderdeel van haar monetair beleid. De twee andere rentetarieven zijn het rentetarief op de depositofaciliteit, de rentebanken die banken ontvangen voor het ’s nachts storten van geld bij de centrale bank, en het MRO-tarief, dat overeenkomt met de kosten van een week lenen bij de centrale bank.