Misselling
Wat mis je?
Misselling is een verkooppraktijk waarbij een product of dienst opzettelijk verkeerd wordt voorgesteld of een klant wordt misleid over de geschiktheid ervan. Bij niet-verkopen kan het gaan om het opzettelijk weglaten van belangrijke informatie, het meedelen van misleidend advies of de verkoop van een ongeschikt product op basis van de door de klant geuite behoeften en voorkeuren. Mislukken is zowel nalatig als onethisch en kan leiden tot gerechtelijke stappen, boetes of professionele afkeuring voor degenen die zich ermee bezighouden. Het is door de voormalige Financial Services Authority van het Verenigd Koninkrijk gedefinieerd als “het niet leveren van eerlijke resultaten voor consumenten”.
Belangrijkste leerpunten
- Misselling verwijst naar de verkeerde voorstelling van de geschiktheid van een product of dienst.
- Mislukking kan leiden tot boetes en professionele afkeuring.
- Een voorbeeld van verkeerde verkoop doet zich voor bij levensverzekeringen waarbij polissen verkeerd worden voorgesteld als noodzakelijk om activa te beschermen.
Misselling uitgelegd
Misselling is een aanzienlijk probleem in de financiële dienstverlening en toezichthouders in de financiële sector. Makelaars, financiële adviseurs, bankvertegenwoordigers of andere verkopers van financiële producten of diensten die worden gecompenseerd op basis van commissies, kunnen aanzienlijke prikkels hebben om beleggingen of beleggingsproducten te verkopen op basis van hoeveel ze kunnen verdienen in plaats van wat geschikt is of wat een klant nodig heeft.. Bij verzekeringsproducten, annuïteiten, beleggingen, hypotheken en een verscheidenheid aan andere financiële producten kan het mislopen voorkomen. Een financieel verlies is niet noodzakelijkerwijs vereist om aan de definitie van verkeerd verkopen te voldoen; de verkoop van een ongeschikt product is voldoende.
Ontbrekende voorbeelden
Een bekend voorbeeld van verkeerd verkopen is te vinden in de levensverzekeringssector. Overweeg een investeerder die veel spaargeld en investeringen heeft, maar geen kinderen ten laste en een overleden echtgenoot. Deze belegger zou aantoonbaar weinig behoefte hebben aan een volledige levensverzekering of een lijfrente met een dure nabestaandenuitkering en daarom zou een verzekeringsverkoper die het product beschrijft als iets dat de belegger dringend nodig heeft om zijn activa of inkomstenstroom te beschermen in geval van overlijden, kunnen worden overwogen. een geval van verkeerde verkoop.
Als een financieel adviseur een risicovolle en complexe investering zou verkopen aan een oudere vrouw met een extreem conservatief risicoprofiel, zouden ze zich schuldig maken aan een verkeerde verkoop op basis van geschiktheid. Een dergelijke adviseur kan aansprakelijk worden gesteld, een boete krijgen of worden onderworpen aan handhavingsmaatregelen van een regelgevende instantie, waaronder mogelijk een schorsing of verlies van de vergunning.
Misselling: hoe het te bestrijden
Personen die denken dat ze het slachtoffer zijn geworden van een verkeerde verkoop, moeten snel hun ondersteunende informatie verzamelen, met name schriftelijk bewijs, en zo snel mogelijk een claim of klacht indienen. Financiële dienstverleners zullen een geformaliseerd intern klachtenproces hebben, wat in de meeste gevallen de eerste stop zou moeten zijn. Ze zijn verplicht om te reageren op alle vragen of claims. Als hun reactie onbevredigend is, kunnen sommige bedrijfstakken of rechtsgebieden voorzien in een onafhankelijke onderzoeker om een klacht te onderzoeken. Mogelijk bestaat er ook de mogelijkheid om contact op te nemen met de relevante autoriteiten of toezichthouders. Claims en compensatie kunnen beschikbaar zijn, zelfs als een bedrijf failliet is gegaan.