Monero

Wat is Monero?

Monero is een digitale valuta die gebruikers en hun transacties een hoge mate van anonimiteit biedt. Net als Bitcoin is Monero een gedecentraliseerde peer-to-peer cryptocurrency, maar in tegenstelling tot Bitcoin wordt Monero gekenmerkt als een meer anonieme of privacygerichte digitale cash.

Monero begrijpen

Monero is opgericht als een grassroots-beweging zonder pre-mine en zonder VC-financiering, en werd in april 2014 gelanceerd als een vork van Bytecoin. Een vork treedt op wanneer een originele cryptocurrency in tweeën wordt gesplitst om een ​​andere versie te maken, wat mogelijk wordt gemaakt door de open source indelingen die in de meeste cryptocurrency-ontwerpen voorkomen. De meeste vorken zijn gevormd om tekortkomingen van de moedermunt aan te pakken en om betere alternatieven te creëren.

De populariteit van Monero in de cryptowereld is vooral gestegen vanwege de anonimiseringskarakteristiek. Alle gebruikers van cryptocurrency krijgen een openbaar adres of sleutel die uniek is voor elke gebruiker. Met Bitcoin laat de ontvanger van de munten de munten overbrengen naar zijn adres, dat hij moet onthullen aan de afzender. De afzender kan zien hoeveel Bitcoins de ontvanger heeft als hij eenmaal op de hoogte is van het openbare adres van de ontvanger van het fonds. Via de Bitcoin- blockchain worden alle munten die van de afzender naar de ontvanger worden overgedragen, geregistreerd en openbaar gemaakt.

Transacties met Monero geven de afzender echter geen vensterweergave van de bezittingen van de ontvanger, ook al kent de afzender het openbare adres van de ontvanger. Monero-transacties zijn niet koppelbaar en niet traceerbaar. Munten die naar een ontvanger worden verzonden, worden omgeleid via een adres dat willekeurig is gemaakt om specifiek voor die transactie te worden gebruikt.

Het Monero-grootboek registreert, in tegenstelling tot blockchain, niet de daadwerkelijke stealth-adressen van de afzender en ontvanger, en het eenmalig gemaakte adres dat wordt geregistreerd, is niet gekoppeld aan het daadwerkelijke adres van een van beide partijen. Daarom zou iemand die het ondoorzichtige grootboek van Monero onderzoekt, de adressen en personen die bij een eerdere of huidige transactie betrokken zijn, niet kunnen achterhalen.

Monero-functies

Monero heeft ook een functie genaamd de ringsignatuur, die de geldbronnen verdoezelt, zodat ze vrijwel onvindbaar zijn voor de partijen die bij de overdracht betrokken zijn. De ringsignatuur zorgt ervoor dat elke Monero-transactie tussen twee partijen wordt gegroepeerd met meerdere andere transacties die plaatsvinden tussen andere niet-gerelateerde partijen.

Dit betekent dat het geld van de ontvanger wordt vermengd met de transacties van andere Monero-gebruikers en willekeurig over de lijst met transacties wordt verplaatst, waardoor het exponentieel moeilijk wordt terug te voeren naar de bron of ontvanger. De ringsignatuur ontsleutelt ook het werkelijke bedrag dat bij een transactie betrokken is. Merk op dat de ringsignatuur verschilt van de techniek van mixing en coinjoin anonimisering die wordt gebruikt door andere cryptocurrencies die strijden om anonimiteit.

Ten slotte heeft Monero een aparte manier om transacties af te handelen door het overgeboekte bedrag op te splitsen in meerdere bedragen en elk opgesplitst bedrag als een afzonderlijke transactie te behandelen. Een gebruiker die bijvoorbeeld 200 XMR (de valuta-eenheid van Monero) aan een koper overmaakt, zou het bedrag opgesplitst krijgen in bijvoorbeeld 83 XMR, 69 XMR en 48 XMR, in totaal 200 XMR.

Elk van deze wordt afzonderlijk behandeld en voor elk van de gesplitste cijfers wordt een uniek eenmalig adres aangemaakt. Met de ringsignatuur wordt elk van deze gesplitste bedragen vermengd met andere transacties die natuurlijk ook zijn gesplitst, waardoor het buitengewoon moeilijk wordt om de exacte mix van 200 XMR die bij de ontvanger hoort te identificeren.