Een geldmarktrekening is een rentedragende rekening bij een bank of kredietvereniging – niet te verwarren met een beleggingsfonds op de geldmarkt. Geldmarktrekeningen (MMA), ook wel geldmarktrekeningen (MMDA) genoemd, hebben een aantal functies die niet in andere soorten rekeningen voorkomen. De meeste geldmarktrekeningen betalen een hogere rente dan gewone spaarboekjes en bevatten vaak privileges voor het schrijven van cheques en pinpassen. Ze hebben ook beperkingen waardoor ze minder flexibel zijn dan een gewone lopende rekening. Ze zijn belangrijk voor het berekenen van de tastbare nettowaarde.
Belangrijkste leerpunten
Geldmarktrekeningen worden aangeboden door banken en kredietverenigingen.
Ze betalen over het algemeen hogere rentetarieven dan gewone spaarrekeningen en worden vaak geleverd met pinpassen en beperkte chequebevoegdheden.
Veel banken bieden ook hoogrentende of hoogrentende betaalrekeningen aan, die mogelijk betere tarieven betalen dan geldmarktrekeningen, maar meer beperkingen opleggen.
Inzicht in de geldmarktrekening
Geldmarktrekeningen worden aangeboden bij traditionele en online banken en bij kredietverenigingen. Ze hebben zowel voor- als nadelen in vergelijking met andere soorten accounts. Hun voordelen zijn onder meer hogere rentetarieven, verzekeringsbescherming en privileges voor het schrijven van cheques en bankpassen. Banken en kredietverenigingen eisen doorgaans dat klanten een bepaald bedrag storten om een rekening te openen en hun rekeningsaldo boven een bepaald niveau te houden. Velen zullen maandelijkse vergoedingen opleggen als het saldo onder het minimum daalt.
Geldmarktdeposito’s bieden ookfederale verzekeringsbescherming. Geldmarktfondsen doen dat over het algemeen niet. Geldmarktrekeningen bij een bank zijn verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), een onafhankelijke instantie van de federale overheid. De FDIC dekt bepaalde soorten rekeningen, waaronder MMA’s, tot $ 250.000 per deposant per bank. Als de deposant andere verzekerbare rekeningen bij dezelfde bank heeft (cheque, spaargeld, depositocertificaat), tellen ze allemaal mee voor de verzekeringslimiet van $ 250.000.
Gezamenlijke rekeningen zijn verzekerd voor $ 500.000. Voor credit union-rekeningen biedt de National Credit Union Administration (NCUA) een vergelijkbare verzekeringsdekking ($ 250.000 per lid per credit union en $ 500.000 voor gezamenlijke rekeningen). Voor spaarders die meer dan $ 250.000 willen verzekeren, is de gemakkelijkste manier om dat te bereiken het openen van rekeningen bij meer dan één bank of kredietvereniging.
Mogelijke nadelen zijn onder meer beperkte transacties, vergoedingen en minimale balansvereisten. Hier is een overzicht:
Voordelen
Hogere rentetarieven
Verzekering bescherming
Checkwriting privileges
Betaalpassen
Nadelen
Beperkte transacties
Vergoedingen
Minimale balansvereiste
Geldmarktrekeningen versus spaarrekeningen
Een van de voordelen van geldmarktrekeningen is dat ze hogere rentetarieven bieden dan spaarrekeningen. In juli 2020 bedroeg hun gemiddelde rentepercentage bijvoorbeeld 0,08%, terwijl de gemiddelde spaarrekening 0,06% betaalde. De hoogste rente op de geldmarktrekening was 1,50%, terwijl de hoogste rente op de spaarrekening 1,15% bedroeg.
Wanneer de algemene rentetarieven hoger zijn, zoals in de jaren tachtig, negentig en een groot deel van de jaren 2000, zal de kloof tussen de twee soorten rekeningen groter zijn. Geldmarktrekeningen kunnen hogere rentetarieven bieden omdat ze mogen beleggen in depositocertificaten (cd’s), overheidseffecten en handelspapier, wat spaarrekeningen niet kunnen.
De rentetarieven op geldmarktrekeningen zijn variabel, dus ze stijgen of dalen met de inflatie. Hoe die rente wordt samengesteld – bijvoorbeeld jaarlijks, maandelijks of dagelijks – kan een aanzienlijke invloed hebben op het rendement van de deposant, vooral als hij een hoog saldo op zijn rekening houdt.
In tegenstelling tot spaarrekeningen bieden veel geldmarktrekeningen enkele privileges voor het schrijven van cheques en bieden ze ook een debetkaart bij de rekening, net als een gewone lopende rekening.
De scheidslijnen tussen hoogrentende spaarrekeningen en geldmarktrekeningen worden steeds vager, en misschien wilt u zowel geldmarktrekeningen als spaarrekeningen vergelijken om er zeker van te zijn dat u het beste product voor u kiest.
Geldmarkt versus het controleren van rekeningen
Een mogelijk nadeel van geldmarktrekeningen, vergeleken met betaalrekeningen, is datFederal Reserve Regulation D spaarders beperkt tot een totaal van zes overboekingen en elektronische betalingen per maand. De betrokken soorten overschrijvingen zijn: vooraf geautoriseerde overschrijvingen (inclusief bescherming tegen rood staan), telefonische overschrijvingen, elektronische overschrijvingen, cheques of pinbetalingen aan derden, ACH-transacties en bankoverschrijvingen. Depositors die de limieten overschrijden, kunnen een boete krijgen. Als ze doorgaan, moet de bank hun overschrijvingsrechten intrekken, ze naar een reguliere controle verplaatsen of de rekening sluiten.
Spaarders kunnen echter een onbeperkt aantal overschrijvingen persoonlijk (bij de bank), per post, per koerier of bij een geldautomaat doen. Ze kunnen ook zoveel stortingen doen als ze willen.
Geldmarktrekeningen versus beleggingsfondsen
In tegenstelling tot de verschillende bank- en credit union-rekeningen die hierboven zijn beschreven, zijn geldmarktfondsen, aangeboden door beursvennootschappen en beleggingsmaatschappijen, niet FDIC- of NCUA-verzekerd. (Banken kunnen ook onderlinge fondsen aanbieden, maar die zijn ook niet verzekerd.) Omdat ze echter beleggen in veilige kortetermijninstrumenten zoals cd’s, overheidspapier en commercial paper, worden ze als een zeer laag risico beschouwd.
Zowel geldmarktrekeningen als geldmarktfondsen bieden snelle toegang tot het geld van de inlegger. Geldmarktrekeningen hebben de eerder genoemde door de overheid opgelegde beperking van zes transacties per maand, die geldmarktfondsen niet hebben. De bedrijven die ze aanbieden, kunnen echter limieten stellen aan hoe vaak deposanten aandelen kunnen terugkopen of eisen dat cheques die ze uitschrijven voor een bepaald bedrag zijn. Het rendement op onderlinge fondsen op de geldmarkt is doorgaans hoger dan op geldmarktrekeningen.
In de onderstaande tabel worden enkele van de gemeenschappelijke kenmerken van geldmarktrekeningen en andere soorten spaarrekeningen vergeleken. Omdat rentetarieven en andere voorzieningen van financiële instelling tot financiële instelling kunnen verschillen, is het de moeite waard om rond te shoppen.
Bron: Investopedia
Een korte geschiedenis van geldmarktrekeningen
Tot het begin van de jaren tachtig stelde de federale overheid een plafond of limiet in voor het bedrag aan rente dat banken en kredietverenigingen klanten op hun spaarrekeningen konden aanbieden. Veel instellingen deelden kleine apparaten uit (zoals broodroosters en wafelijzers), samen met andere prikkels, om deposito’s aan te trekken, omdat ze op het gebied van rentetarieven niet konden concurreren met onderlinge geldmarktfondsen.
Geldmarktbeleggingsfondsen, geïntroduceerd in de jaren zeventig, worden verkocht door makelaars en beleggingsfondsen. Onder druk van de banksector passeerde het Congres de Garn-St. Germain Depository Institutions Act in 1982, waardoor banken en kredietverenigingen geldmarktrekeningen konden aanbieden die een “geldmarktrente” betaalden, die hoger was dan de vorige afgetopte rente.
Alternatieven voor geldmarktrekeningen
Banken en kredietverenigingen bieden vele soorten rekeningen aan, sommige met kenmerken waardoor ze concurrerend kunnen zijn met, of beter kunnen presteren dan, geldmarktrekeningen.
Passbook-spaarrekeningen
In tegenstelling tot geldmarktrekeningen, hebben reguliere spaarrekeningen doorgaans geen initiële storting of minimumsaldo-eisen. Ze betalen ook rente, hoewel meestal niet zoveel als een geldmarktrekening. Net als geldmarktrekeningen zijn spaarboekjes op bankboekjes FDIC- of NCUA-verzekerd. Beiden beperken ook de deposanten tot zes overboekingen per maand, met bepaalde uitzonderingen.
Spaarrekeningen met hoog rendement
Veel banken en kredietverenigingen bieden ook hoogrentende spaarrekeningen aan en, afhankelijk van de instelling, kan de rente beter zijn dan op hun geldmarktrekeningen. Hoogrentende spaarrekeningen zijn ook FDIC- of NCUA-verzekerd. Een mogelijk nadeel ten opzichte van geldmarktrekeningen is dat ze mogelijk meer regels hebben, zoals het eisen van directe stortingen.
Regelmatig controleren van rekeningen
Betaalrekeningen hebben een groot voordeel ten opzichte van hun neven op de geldmarkt: onbeperkte transacties, inclusief cheques, geldopnames, overboekingen, enzovoort. Ze zijn ook FDIC- of NCUA-verzekerd.3 Hun grootste nadeel is dat ze een zeer lage (vaak nul) rente betalen.
Hoogrentende / hoogrentende controlerekeningen
Net als hoogrentende spaarrekeningen bieden deze rekeningen rentetarieven die vergelijkbaar zijn met en soms hoger zijn dan die van geldmarktrekeningen. Ze delen ook de voornaamste zwakte van de hoogrentende spaarrekeningen, namelijk dat ze wellicht ingewikkelder vereisten hebben, zoals een minimumaantal debetverrichtingen per maand. Vaak leggen ze ook een plafond op – bijvoorbeeld $ 5.000 – waarboven de hoge rente niet van toepassing is. In andere opzichten is controle met een hoog rendement vergelijkbaar met regelmatige controle, met onbeperkte cheques, een bankpas, toegang tot geldautomaten en FDIC- of NCUA-verzekering.3
Beloningen die rekening controleren
Dit type betaalrekening kan een aanmeldingsbonus en andere beloningen bieden, zoals hoge opbrengsten, terugbetalingen van geldautomaten, airline miles of cashback. Het belangrijkste nadeel is vergelijkbaar met high-yieldcontrole: hoge vergoedingen tenzij de deposant voldoet aan alle regels, die per instelling verschillen. Anders beloont u controlefuncties zoals een gewone betaalrekening, inclusief FDIC- of NCUA-verzekering.3
Stortingsbewijzen
Een depositocertificaat (CD) is als een spaarrekening met een vaste looptijd, zoals drie, zes, negen of twaalf maanden, of meerdere jaren tot tien jaar. een hogere rente krijgen dan bij een gewone spaarrekening. Als ze hun geld (of een deel ervan) echter vroegtijdig opnemen, betalen ze een boete, meestal in de vorm van gemiste rente. Sommige cd’s (bekend als liquide cd’s) bestraffen spaarders niet voor vroege opnames, maar betalen een lagere rente. Cd’s zijn FDIC- of NCUA-verzekerd, maar bieden doorgaans geen voorziening om cheques uit te schrijven, geld op te nemen met een bankpas of toe te voegen aan het saldo na de eerste aankoop.3
Veel Gestelde Vragen
Zijn geldmarktrekeningen (MMA’s) veilig?
Geldmarktrekeningen bij een bank zijn verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), een onafhankelijke instantie van de federale overheid. De FDIC dekt bepaalde soorten rekeningen, waaronder MMA’s, tot $ 250.000 per deposant per bank. Als de deposant andere verzekerbare rekeningen bij dezelfde bank heeft (cheque, spaargeld, depositocertificaat), tellen ze allemaal mee voor de verzekeringslimiet van $ 250.000. Voor spaarders die meer dan $ 250.000 willen verzekeren, is de eenvoudigste manier om dat te bereiken het openen van rekeningen bij meer dan één bank of kredietvereniging. Gezamenlijke rekeningen zijn verzekerd voor $ 500.000.
Wat zijn de voordelen van geldmarktrekeningen?
MMA’s bieden veel voordelen, waaronder hogere rentetarieven, verzekeringsbescherming en privileges voor het schrijven van cheques en bankpassen. De aantrekkingskracht van hogere rentetarieven dan spaarrekeningen is een van de belangrijkste attracties van MMA’s. Ze kunnen hogere rentetarieven bieden omdat ze mogen beleggen in depositocertificaten (cd’s), overheidspapier en handelspapier, wat op spaarrekeningen niet kan. MMA’s bieden ook gemakkelijke toegang tot fondsen en de flexibiliteit bij het overboeken van fondsen tussen meerdere rekeningen bij dezelfde instelling. Bovendien bieden veel geldmarktrekeningen, in tegenstelling tot spaarrekeningen, enkele privileges voor het schrijven van cheques en bieden ze ook een debetkaart bij de rekening, net zoals een gewone lopende rekening.
Wat zijn de nadelen van MMA’s?
Mogelijke nadelen zijn onder meer beperkte transacties, vergoedingen, opnamebeperkingen en minimale balansvereisten. Federale regelgeving beperkt MMA-spaarders tot een totaal van zes overboekingen en elektronische betalingen per maand. Banken en kredietverenigingen eisen doorgaans dat klanten een bepaald bedrag storten om een rekening te openen en hun rekeningsaldo boven een bepaald niveau te houden. Velen zullen maandelijkse vergoedingen opleggen als het saldo onder het minimum daalt. Hoewel sommige MMA’s aantrekkelijke tarieven bieden, zullen de meeste niet kunnen concurreren met andere alternatieven met een hogere opbrengst. Banken en kredietverenigingen bieden vele soorten rekeningen aan, sommige met kenmerken waardoor ze concurrerend kunnen zijn met, of beter kunnen presteren dan, geldmarktrekeningen.