Negatief verbond
Wat is een negatief verbond?
Een negatief convenant is een obligatieconvenant die bepaalde activiteiten verhindert, tenzij daarmee overeengekomen door de obligatiehouders. Negatieve convenanten worden rechtstreeks in de trustovereenkomst geschreven die de obligatie-uitgifte creëert, zijn juridisch bindend voor de emittent en bestaan om de belangen van de obligatiehouders te beschermen.
Negatieve convenanten worden ook wel restrictieve convenanten genoemd.
Inzicht in negatieve verbonden
Een negatief convenant is een overeenkomst die een bedrijf beperkt om bepaalde acties te ondernemen. Beschouw een negatief verbond als een belofte om iets niet te doen. Een convenant dat is aangegaan met een beursgenoteerd bedrijf, kan bijvoorbeeld het bedrag aan dividenden beperken dat het bedrijf aan zijn aandeelhouders kan uitkeren. Het zou ook een limiet kunnen stellen aan de salarissen van leidinggevenden. Een negatief convenant is terug te vinden in arbeidsovereenkomsten en fusies en overnames (M&A) contracten. Deze convenanten zijn echter bijna altijd te vinden in lening- of obligatiedocumenten.
Wanneer een obligatie wordt uitgegeven, worden de kenmerken van de obligatie opgenomen in een document dat bekend staat als de obligatie-akte of trustcontract. De trustovereenkomst benadrukt de verantwoordelijkheden van een emittent en staat onder toezicht van een trustee om de belangen van beleggers te beschermen. De trustovereenkomst bepaalt ook eventuele negatieve convenanten waaraan de uitgevende instelling zich moet houden. Het negatieve convenant kan bijvoorbeeld het vermogen van het bedrijf om extra schulden uit te geven, beperken. In het bijzonder kan de lener worden verplicht om een stand te houden debt-equity ratio van niet meer dan 1. De leenovereenkomst of leercontract waarin de negatieve verbond verschijnt zal ook gedetailleerde formules, die al dan niet voldoen aan de Generally Accepted Accounting Principles ( GAAP), te gebruiken om de ratio’s en limieten van negatieve convenanten te berekenen.
Veelvoorkomende beperkingen die via negatieve convenanten aan leners worden opgelegd, zijn onder meer het voorkomen dat een emittent van een obligatie meer schuld uitgeeft totdat een of meer series obligaties zijn vervallen. Ook kan een lenende onderneming worden beperkt in het betalen van dividenden over een bepaald bedrag aan aandeelhouders om het wanbetalingsrisico voor obligatiehouders niet te vergroten, aangezien hoe meer geld aan aandeelhouders wordt betaald, hoe minder middelen er beschikbaar zullen zijn om rente- en hoofdsombetalingsverplichtingen aan kredietverstrekkers te voldoen..
Over het algemeen geldt dat hoe meer negatieve convenanten er zijn bij een obligatie-uitgifte, hoe lager de rente op de schuld zal zijn, aangezien de restrictieve convenanten de obligaties veiliger maken in de ogen van beleggers.
Een negatief convenant staat in contrast met een positief convenant, een clausule in een leningsovereenkomst die vereist dat het bedrijf bepaalde acties onderneemt. Een positief convenant kan bijvoorbeeld van de uitgevende instelling verlangen dat deze periodiek auditrapporten openbaar maakt aan crediteuren of dat hij zijn activa afdoende verzekert. Hoewel positieve of bevestigende convenanten de activiteiten van een bedrijf niet beperken, beperken negatieve convenanten de activiteiten van een bedrijf materieel.