Netto renteverschil
Wat is het netto renteverschil?
Het netto renteverschil is het verschil tussen het gemiddelde rendement dat een financiële instelling uit leningen ontvangt – samen met andere renteaccumulerende activiteiten – en het gemiddelde tarief dat zij betaalt voor deposito’s en leningen. Het netto renteverschil is een belangrijke bepalende factor voor de winstgevendheid van een financiële instelling (of het ontbreken daarvan).
Belangrijkste leerpunten
- Het netto renteverschil is het verschil tussen het rentetarief dat een bank aan spaarders betaalt en het rentetarief dat zij ontvangt op leningen aan consumenten.
- Het netto renteverschil is essentieel voor de winstgevendheid van een bank.
- Het kan handig zijn om de nettorente als een winstmarge te beschouwen.
Inzicht in het netto renteverschil
Leningverstrekkende instellingen, zoals commerciële banken, ontvangen rente-inkomsten uit een aantal bronnen. Deposito’s (vaak kerndeposito’s genoemd ) zijn een primaire bron, meestal in de vorm van betaal- en spaarrekeningen of depositocertificaten (cd’s). Deze worden vaak tegen lage tarieven verkregen. Banken verkrijgen ook geld via eigen vermogen, groothandelsdeposito’s en schulduitgifte. Banken verstrekken een verscheidenheid aan leningen – zoals hypotheken op onroerend goed, hypotheekleningen, studieleningen, autoleningen en creditcardleningen – die tegen hogere rentetarieven worden aangeboden.
De primaire taak van een bank is het beheren van de spread tussen winstmarges.
Hoe groter de spreiding, des te winstgevender is de financiële instelling. Dit is echter slechts de basisvisie, en financiële instellingen werken aan creatieve klantenwerving, klantbehoud en -loyaliteit en belangrijkste investeringsstrategieën. Hun individuele strategieën helpen hen te concurreren en zich te onderscheiden van andere financiële instellingen.
De federale (“fed”) fondsenrente is een belangrijk onderdeel bij het bepalen van het netto renteverschil.
Berekening van het netto renteverschil
De meeste commerciële banken (zoals spaargelden en leningen ) genereren hun belangrijkste bron van winst via netto renteverschillen. Ze kunnen bijvoorbeeld spaarders 1,25% van hun geld crediteren, terwijl ze een hypotheek verstrekken aan een huizenkoper die 4,75% in rekening brengt. In dit geval zou het netto renteverschil 3,5% bedragen, minus eventuele vergoedingen of kosten die de bank maakt bij het uitvoeren van beide transacties.
Netto renteverschil en de Federal Funds Rate
Hoewel we niet zullen ingaan op de manier waarop de rente in de markt wordt bepaald, bepalen verschillende factoren de rente, waaronder het monetaire beleid van de Federal Reserve Bank en open-marktactiviteiten uiteindelijk het nettorenteverschil bepalen, speelt de federale (‘fed’) fondsenrente een grote rol bij het bepalen van het tarief waartegen een instelling onmiddellijke middelen uitleent. rentetarief is ‘het rentetarief waartegen bewaarinstellingen van de ene op de andere dag reservesaldi lenen aan andere bewaarinstellingen’.
Dit geldt voor de grootste, meest kredietwaardige instellingen, aangezien zij het vereiste bedrag aan reserve aanhouden. De fed-fundsrente is dus een basisrente, een rentetarief waarmee alle andere rentetarieven in de VS worden bepaald. De fed-fundsrente is een belangrijke indicator voor de gezondheid van de Amerikaanse economie.