Niet-marginale effecten

Wat zijn niet-marginale effecten?

Niet-marginale effecten mogen niet met marge worden gekocht bij een bepaalde makelaardij of financiële instelling. Ze moeten volledig worden gefinancierd met contanten van de belegger.

De meeste beursvennootschappen hebben interne lijsten van niet-marginale effecten, die beleggers online kunnen vinden of door contact op te nemen met hun instellingen. Deze lijsten zullen in de loop van de tijd worden aangepast om veranderingen in aandelenkoersen en volatiliteit weer te geven. Participaties in niet-marginale effecten dragen niet bij aan de koopkracht van de investeerder.

Hoe niet-marginale effecten werken

Het belangrijkste doel van het weghouden van bepaalde effecten bij margebeleggers is het beperken van risico’s en het beheersen van de administratieve kosten van buitensporige margestortingen op wat gewoonlijk volatiele aandelen zijn met onzekere kasstromen.

Voorbeelden van niet-marginale effecten zijn onder meer recente beursintroducties (IPO’s). Wanneer een nieuwscentrum meldt dat een bedrijf het allereerste aanbod doet om aandelen aan het publiek te verkopen, wordt dit een IPO genoemd. Over-the-counter bulletin board aandelen en penny-aandelen, die aandelen zijn die over het algemeen per aandeel worden verhandeld voor minder dan $ 5 en eigendom zijn van kleine bedrijven, zijn ook niet-marginale effecten bij besluit van de Federal Reserve Board. 

Andere effecten, zoals aandelen met aandelenkoersen die lager zijn dan $ 5, of die extreem volatiel zijn, kunnen naar goeddunken van de makelaar worden uitgesloten. Sommige effecten met een laag volume zijn ook niet marginaal.

Margineerbare versus niet-marginale effecten

Margineerbare effecten zijn effecten die als onderpand op een marginrekening kunnen worden geboekt. Het saldo van deze effecten kan meetellen voor de vereisten voor de initiële marge en onderhoudsmarge. Met marge-effecten kunt u tegen hen lenen. Niet-marginale effecten kunnen echter niet als onderpand worden verpand op een effectenmargerekening. 

De keerzijde van marginale effecten is dat het kan leiden tot de eerder genoemde margin calls, waaronder de onverwachte liquidatie van effecten. Margineerbare effecten kunnen het rendement versterken, maar het kan ook de verliezen verergeren. 

Voorbeeld van niet-marginale effecten

Charles Schwab stelt zijn margevereisten zo vast dat bepaalde effecten niet marginaal zijn. Schwab staat de meeste aandelen en ETF’s toe als marginale effecten, zolang de aandelenkoers $ 3 of hoger is. 

Ook zijn onderlinge fondsen toegestaan ​​als ze langer dan 30 dagen in bezit zijn, evenals bedrijfsobligaties, staatsobligaties, overheidsobligaties en staatsobligaties van beleggingskwaliteit. IPO’s boven een bepaald volatiliteitsniveau zijn niet marginaal. IPO’s zijn echter marginaal als ze één werkdag na de IPO op de secundaire beurs worden gekocht.

Speciale overwegingen

Niet-marginale effecten hebben een margevereiste van 100%. Maar voor bepaalde aandelen gelden speciale margevereisten. De aandelen met speciale margevereisten zijn marginaal, maar ze hebben een hogere margevereiste dan typische aandelen en het minimum dat vereist is door makelaars. 

Charles Schwab heeft bijvoorbeeld doorgaans een initiële onderhoudsmarge van 30% nodig. Voor bepaalde volatiele aandelen is de initiële onderhoudsmarge hoger. Deze voorraden zijn inclusief Advanced Micro Devices ( AMD ), die een speciale onderhoudsmarge van 40% heeft. Tesla ( TSLA ) heeft ondertussen een unieke onderhoudsmarge van 75%.