Vaste activa
Wat zijn vaste activa?
Vaste activa zijn langetermijninvesteringen van een bedrijf waarvan de volledige waarde niet binnen het boekjaar zal worden gerealiseerd. Ze zijn doorgaans zeer illiquide, wat betekent dat deze activa niet gemakkelijk in contanten kunnen worden omgezet. Voorbeelden van niet-courante activa zijn onder meer investeringen, intellectueel eigendom, onroerend goed en apparatuur. Vaste activa verschijnen op de balans van een bedrijf.
Belangrijkste leerpunten
- Vaste activa zijn langetermijninvesteringen van een bedrijf die niet gemakkelijk in contanten kunnen worden omgezet of die naar verwachting niet binnen een boekjaar contant zullen worden.
- Ook bekend als langetermijnactiva, worden hun kosten toegewezen aan het aantal jaren dat het actief wordt gebruikt en verschijnen ze op de balans van een bedrijf.
- Vaste activa vallen onder drie hoofdcategorieën: materiële activa, immateriële activa en natuurlijke hulpbronnen.
- Voorbeelden van niet-courante activa zijn onder meer investeringen, intellectueel eigendom, onroerend goed en apparatuur.
Inzicht in vaste activa
De activa van een bedrijf zijn onderverdeeld in twee categorieën: vaste en vlottende activa, die op de balans van een bedrijf verschijnen. Vaste activa, ook wel langetermijnactiva genoemd, worden geactiveerd in plaats van als last opgenomen. Dit betekent dat het bedrijf de kosten van het actief toerekent over het aantal jaren dat het actief in gebruik zal zijn in plaats van de volledige kosten toe te rekenen aan het boekjaar waarin het actief is gekocht. Afhankelijk van het type activum kan het worden afgeschreven, afgeschreven of uitgeput.
Het activagedeelte van de balans is gesegmenteerd volgens het type activum. Het leidende deel is “vlottende activa”, dit zijn activa op korte termijn die in contanten kunnen worden omgezet binnen één jaar of één operationele cyclus. Vlottende activa omvatten items zoals contanten, debiteuren en inventaris. Vaste activa worden op de balans altijd ingedeeld onder een van de volgende rubrieken:
- Investeringen
- Materiële vaste activa
- Immateriële activa
- Overige activa
Materiële vaste activa – die ook vaste activa kunnen worden genoemd -omvatten land, gebouwen en machines (inclusief voertuigen).
Investeringen worden alleen als eenmalige beleggingen geclassificeerd als niet verwacht wordt dat ze binnen de volgende 12 maanden na balansdatum in onbeperkte liquide middelen zullen veranderen.
Vaste activa vallen onder drie hoofdcategorieën: materiële activa, immateriële activa en natuurlijke hulpbronnen. Vaste activa, of het nu gaat om materiële, niet-materiële of natuurlijke hulpbronnen, zullen de onderneming meer dan een jaar ten goede komen. Zeverschillen van vlottende activa, die gemakkelijk binnen een jaar kunnen worden verkocht, gebruikt of uitgeput via standaard bedrijfsactiviteiten, zoals voorraad en debiteuren.
- Materiële activa: Materiële activa zijn doorgaans fysieke activa of eigendommen die eigendom zijn van een bedrijf, zoals onroerend goed en uitrusting. Ze zijn het belangrijkste type activa dat bedrijven gebruiken om hun producten en diensten te produceren.
- Immateriële activa: immateriële activa zijn goederen die niet fysiek aanwezig zijn. Hoewel ze kunnen worden gecreëerd, zoals een octrooi, kunnen immateriële activa ook ontstaan door de verkoop of aankoop van bedrijfsonderdelen.
- Natuurlijke hulpbronnen: natuurlijke hulpbronnen zijn activa die van de aarde komen. Voorbeelden van natuurlijke hulpbronnen zijn onder meer fossiele brandstoffen en hout.
Voorbeelden van vaste activa
Voorbeelden van vaste activa zijn onder meer vaste activa zoals eigendommen en apparatuur. Langetermijninvesteringen zoals obligaties of onroerend goed, of investeringen in andere bedrijven zijn ook veel voorkomende vaste activa. Handelsmerken, klantenlijsten en debij een fusie of overname verworven goodwill worden allemaal beschouwd als immateriële activa op lange termijn.
Het is niet ongebruikelijk voor kapitaalintensieve bedrijfstakken dat een groot deel van hun activabasis bestaat uit niet-courante activa. Een voorbeeld van zo’n bedrijf is een olieraffinaderij. Omgekeerd kunnen servicebedrijven minimaal tot geen gebruik van vaste activa nodig hebben. Hoewel een hoog aandeel vaste activa en vlottende activa kan wijzen op een slechte liquiditeit, kan dit ook gewoon een functie zijn van de bedrijfstak van het desbetreffende bedrijf.
Andere vaste activa omvatten de afkoopwaarde van levensverzekeringen. Een fonds voor het afnemen van obligaties dat is opgericht voor de toekomstige aflossing van schulden, wordt geclassificeerd als een niet-courant actief. Sommige uitgestelde winstbelastingen en niet-afgeschreven uitgiftekosten van obligaties zijn eveneens vaste activa.
Vooruitbetaalde activa kunnen worden geclassificeerd als vaste activa als het toekomstige voordeel niet binnen een jaar zal worden ontvangen. Als bijvoorbeeld de huur wordt vooruitbetaald voor de komende 24 maanden, wordt 12 maanden als een vlottend actief beschouwd, aangezien het voordeel binnen het jaar zal worden gebruikt. De overige 12 maanden worden als eenmalige maanden beschouwd, aangezien de uitkering pas het volgende jaar zal worden ontvangen.
Veel Gestelde Vragen
Wat zijn de verschillende soorten vaste activa?
Vaste activa vallen onder drie hoofdcategorieën: materiële activa, immateriële activa en natuurlijke hulpbronnen. Materiële activa zijn doorgaans fysieke activa of eigendommen van een bedrijf, zoals onroerend goed en uitrusting. Immateriële activa zijn goederen die niet fysiek aanwezig zijn, zoals patenten. Natuurlijke hulpbronnen zijn activa die van de aarde komen, zoals fossiele brandstoffen en hout.
Hoe worden vaste activa verantwoord?
Vaste activa worden geactiveerd in plaats van als last opgenomen. Dit betekent dat het bedrijf de kosten van het actief toerekent over het aantal jaren dat het actief in gebruik zal zijn in plaats van de volledige kosten toe te rekenen aan het boekjaar waarin het actief is gekocht. Afhankelijk van het type activum kan het worden afgeschreven, afgeschreven of uitgeput. Ze verschijnen op de balans van een bedrijf onder investering; materiële vaste activa (PP&E); immateriële activa; of andere activa.
Wat is het verschil tussen huidige en vaste activa?
Vlottende activa worden als kortetermijnactiva beschouwd omdat ze over het algemeen in het boekjaar van een bedrijf in contanten kunnen worden omgezet en omdat het de middelen zijn die een bedrijf nodig heeft om zijn dagelijkse activiteiten uit te voeren. Meestal worden ze op de balans gerapporteerd tegen hun huidige of marktprijs. Vaste activa kunnen worden beschouwd als investeringen die nodig zijn voor de langetermijnbehoeften van een bedrijf waarvan de volledige waarde niet binnen het boekjaar zal worden gerealiseerd. Ze zijn doorgaans zeer illiquide, wat betekent dat deze activa niet gemakkelijk in contanten kunnen worden omgezet en voor boekhoudkundige doeleinden worden geactiveerd.