Kennisgeving indienen
Wat is het indienen van een kennisgeving?
Het indienen van een kennisgeving verwijst naar alle informatieve documenten die een beleggingsadviseur die is geregistreerd bij de Securities Exchange Commission, mogelijk moet indienen bij de effectenautoriteiten van de staat. Meldingsvereisten treden in werking wanneer een SEC-geregistreerde beleggingsadviseur diensten aanbiedt aan staatsklanten, zoals staatspensioenfondsen of andere entiteiten.
Meldingsaanvragen moeten altijd kopieën bevatten van ADV-formulieren, dit zijn documenten die de investeringsstijl, het beheerd vermogen en sleutelfunctionarissen van een adviesbureau beschrijven. Deze archiveringsmaatregelen beschermen de consumenten door hen een nauwkeurig en transparant beeld te geven van de adviseurs die ze wellicht vertrouwen voor het beheer van hun beleggingsvermogen.
Belangrijkste leerpunten
- Het indienen van een kennisgeving verwijst naar een document dat SEC-geregistreerde adviseurs moeten indienen bij de effectenautoriteiten van de staat.
- Meldingsaanvragen bevatten altijd ADV-formulieren, die de investeringsstijl, het belangrijkste personeel en het beheerde vermogen van een adviesbureau schetsen.
- Meldingsaanvragen hebben tot doel het toezicht op staatseffecten te laten lijken op federale effectenrapportage-activiteiten.
- Het belangrijkste doel van het indienen van kennisgevingen is om beter geïnformeerde consumenten te creëren en effectenfraude te verminderen.
Kennisgeving indienen
Meldingsaanvragen kenden een stijging in frequentie, nadat het Congres de National Securities Markets Improvement Act van 1996 (NSMIA) had aangenomen. Deze wetgeving, die tot stand is gekomen als onderdeel van een poging om de Investment Company Act van 1940 en de Investment Advisers Act van 1940 te wijzigen, heeft de relatieve rol van de staat en de federale overheid bij het reguleren van investeringsadviseurs en broker-dealers ingrijpend gewijzigd.
Bij het creëren van dit nieuwe raamwerk eiste het Congres van staten dat ze zich aan hun vereisten voor het bijhouden van gegevens en financiële regelgeving moesten houden, zodat ze meer lijken op de federale vereisten voor het bijhouden van gegevens. Simpel gezegd: NSMIA heeft tot doel de functies van de staat en de federale effectenregulering te verenigen.
Paradoxaal genoeg verkleinde NSMIA tegelijkertijd de reikwijdte van de regulering van staatseffecten van bepaalde effecten die bekend staan als ‘gedekte effecten’, wat de volgende soorten investeringen met zich meebrengt:
- De onderliggende effecten waarin onderlinge fondsen en andere geregistreerde investeringsmaatschappijen beleggen.
- Nationaal verhandelde effecten, zoals die genoteerd aan de New York Stock Exchange.
- Effecten die in aanmerking komen om via Nasdaq te worden verhandeld.
Door de overheidsfunctionarissen voor effecten te controleren, kunnen consumenten bepalen of de beleggingsadviseurs die ze overwegen in te huren, al dan niet een kennisgeving moeten indienen.
Componenten die zijn opgenomen in een kennisgevingsdossier
Een ADV-formulier specificeert de beleggingsstijl, het beheerde vermogen en de sleutelfunctionarissen van een adviesbureau. Het ADV-formulier bestaat uit twee hoofdonderdelen. Het eerste onderdeel geeft details over de opleiding en het bedrijfsleven van een adviseur en eventuele strafmaatregelen die tegen hen in de afgelopen tien jaar zijn aangespannen. De tweede component omvat de servicekosten en investeringsstrategieën van de adviseur.
Bij het doorlichten van potentiële adviseurs is het van essentieel belang dat consumenten het ADV-formulier van een adviseur analyseren voordat ze zijn of haar vermogen vastleggen.
Vereisten voor elektronische archivering
Alle in de SEC geregistreerde beleggingsadviseurs zijn verplicht om een eerste elektronische aanvraag in te dienen bij de Investment Adviser Registration Depository (IARD), waar ze informatie over hun respectieve regelgevende status moeten bekendmaken aan de overheidsinstanties, inclusief het melden van aanvragen of overheidsregistraties die momenteel van kracht zijn.
De vergoedingen die adviseurs moeten betalen om zich bij IARD te registreren, zijn afhankelijk van de hoeveelheid gereguleerde activa die ze onder beheer hebben. Adviseurs kunnen de elektronische indiening van ADV-formulieren gebruiken om kennisgevingsaanvragen te doen voor andere staten waar ze zaken doen, en elke staat kan zijn eigen reeks vergoedingen in rekening brengen voor elke individuele kennisgeving.