Nadelen van netto contante waarde (NPV) voor investeringen
Hoewel berekeningen van de netto contante waarde (NPV) nuttig zijn bij het evalueren van investeringsmogelijkheden, is het proces zeker niet perfect. NPV is een nuttig uitgangspunt, maar het is geen definitieve maatstaf waarop een belegger moet vertrouwen voor alle investeringsbeslissingen, aangezien er enkele nadelen zijn aan het gebruik van de NPV-berekening.
Belangrijkste leerpunten
- Netto contante waarde (NPV) is een berekening waarbij een toekomstige stroom van kasstromen wordt meegenomen en deze worden teruggeschroefd tot op de dag van vandaag.
- De NPV-berekening helpt investeerders te beslissen hoeveel ze vandaag bereid zouden zijn te betalen voor een stroom aan cashflows in de toekomst.
- Een nadeel van het gebruik van NPV is dat het een uitdaging kan zijn om nauwkeurig tot een disconteringsvoet te komen die de werkelijke risicopremie van de investering weergeeft.
- Een ander nadeel van het gebruik van NPV is dat een bedrijf te hoge of te lage kapitaalkosten kan kiezen, waardoor het bedrijf een winstgevende kans mist of een investering doet die niet de moeite waard is.
Netto contante waarde (NCW)
De netto contante waarde (NPV) probeert de winstgevendheid van een bepaalde investering te beoordelen op basis van het feit dat een dollar in de toekomst niet hetzelfde waard is als een dollar vandaag. Door inflatie verliest geld in de loop van de tijd waarde. Een dollar vandaag kan echter worden geïnvesteerd en een rendement behalen, waardoor de toekomstige waarde ervan mogelijk hoger is dan een dollar die op hetzelfde punt in de toekomst wordt ontvangen.
NPV streeft ernaar de contante waarde te bepalen van toekomstige kasstromen van een investering boven de initiële kostprijs van de investering. Het disconteringsvoetelement van de NPV-formule verdisconteert de toekomstige kasstromen tot de huidige waarde. Als het aftrekken van de initiële kosten van de investering van de som van de huidige kasstromen positief is, dan is de investering de moeite waard.
Een investeerder kan bijvoorbeeld vandaag of over een jaar $ 100 ontvangen. De meeste investeerders zouden vandaag niet bereid zijn om de ontvangst van $ 100 uit te stellen. Maar wat als een belegger ervoor zou kunnen kiezen om vandaag $ 100 of $ 105 in één jaar te ontvangen? Het rendement van 5% (RoR) voor het wachten op een jaar kan voor een investeerder de moeite waard zijn, tenzij er een andere investering was die in dezelfde periode een tarief van meer dan 5% zou kunnen opleveren.
Als een belegger wist dat hij het komende jaar 8% zou kunnen verdienen met een relatief veilige investering, zou hij ervoor kiezen om vandaag $ 100 te ontvangen en niet de $ 105 in een jaar, met een rendement van 5%. In dit geval is de 8% de discontovoet.
Een alternatief voor de netto contante waarde (NPV) is de terugverdientijd of terugbetalingsmethode, die verwijst naar de hoeveelheid tijd die de investeerder nodig heeft om het break-evenpunt te bereiken en zijn initiële investeringskosten terug te verdienen. Aantrekkelijkere beleggingen hebben doorgaans een kortere terugverdientijd.
Nadelen van netto contante waarde (NPV)
Een kortingstarief selecteren
Hoe weet een belegger welke discontovoet hij moet gebruiken? Het nauwkeurig koppelen van een percentage aan een investering om de risicopremie ervan weer te geven, is geen exacte wetenschap. Als de investering veilig is met een laag risico op verlies, kan 5% een redelijke discontovoet zijn. Maar wat als de investering voldoende risico met zich meebrengt om een discontovoet van 10% te rechtvaardigen? Omdat NPV-berekeningen de selectie van een disconteringsvoet vereisen, kunnen ze onbetrouwbaar zijn als het verkeerde tarief wordt geselecteerd.
Wat de zaken nog ingewikkelder maakt, is de mogelijkheid dat de investering niet gedurende de hele tijdshorizon hetzelfde risiconiveau zal hebben.
In ons voorbeeld van een vijfjarige investering, hoe moet een investeerder de NPV berekenen als de investering een hoog risico op verlies had voor het eerste jaar, maar een relatief laag risico voor de laatste vier jaar? De belegger zou voor elke periode verschillende disconteringsvoeten kunnen toepassen, maar dit zou het model nog complexer maken en zou het koppelen van vijf disconteringsvoeten vereisen.
Bepaling van de kapitaalkosten en cashflows
De kapitaalkosten zijn het vereiste rendement dat een investering de moeite waard maakt. Het helpt bepalen of het rendement op de investering het risico waard is. Wanneer een bedrijf besluit om al dan niet een investering te doen, moet het passende kapitaalkosten vaststellen. Als het te hoog mikt, kan het bepalen dat een investering het risico niet waard is en een gemiste kans heeft. Omgekeerd, als de kapitaalkosten te laag zijn, kan het investeringsbeslissingen nemen die niet de moeite waard zijn.
Wanneer een investering geen gegarandeerd rendement heeft, kan het moeilijk zijn om de kasstromen van die investering te bepalen. Dit kan soms het geval zijn voor bedrijven die investeren in nieuwe apparatuur of beslissingen nemen op basis van bedrijfsuitbreiding. Een bedrijf kan een schatting maken van het soort kasstromen dat deze investeringsbeslissingen kunnen hebben, maar er is een kans dat ze er met een aanzienlijk percentage van kunnen aflopen.
Investeringsgrootte
Een hogere NPV betekent niet noodzakelijk een betere investering. Als er twee investeringen of projecten moeten worden beslist, en één project is groter van omvang, dan zal de NPV voor dat project hoger zijn, aangezien NPV wordt gerapporteerd in dollars en een grotere uitgave zal resulteren in een groter aantal. Het is belangrijk om het rendement van een investering procentueel te beoordelen om een nauwkeurig beeld te krijgen van welke investering een beter rendement oplevert.