Netto Realiseerbare Waarde (NRV)
Wat is de opbrengstwaarde?
De netto realiseerbare waarde (NRV) is de waarde van een actief dat kan worden gerealiseerd bij de verkoop van het actief, verminderd met een redelijke schatting van de kosten die samenhangen met de uiteindelijke verkoop of vervreemding van het actief. NRV is een veelgebruikte methode om de waarde van een activum te evalueren voor voorraadboekhouding. NRV is een waarderingsmethode die wordt gebruikt in zowel algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) als in International Financial Reporting Standards (IFRS).1
Inzicht in netto realiseerbare waarde (NRV)
GAAP vereist dat Certified Public Accountants (CPA’s) het principe van conservatisme toepassen op hun boekhoudkundige werk. Bij veel zakelijke transacties is oordeelsvorming of discretie mogelijk bij het kiezen van een boekhoudmethode. Het conservatisme-principe vereist dat accountants bij alle transacties de meer conservatieve benadering kiezen. Een conservatieve benadering houdt in dat de accountant de boekhoudmethode moet gebruiken die minder winst genereert en de waarde van activa niet overdrijft.
De netto realiseerbare waarde (NRV) is een conservatieve methode voor het waarderen van activa, omdat hiermee het werkelijke bedrag wordt geschat dat de verkoper na aftrek van kosten zou ontvangen als het actief zou worden verkocht. Twee van de grootste activa die een bedrijf op een balans kan zetten, zijn debiteuren en inventaris. NRV wordt gebruikt om beide soorten activa te waarderen.
Voorbeelden van toepassingen voor netto-opbrengstwaarde
Debiteuren
Een debiteurensaldo wordt omgezet in contanten wanneer klanten hun openstaande facturen betalen, maar het saldo moet naar beneden worden bijgesteld voor klanten die niet betalen. NRV voor debiteuren wordt berekend als het volledige debiteurensaldo verminderd met een voorziening voor dubieuze rekeningen, dit is het dollarbedrag aan facturen dat het bedrijf schat als dubieuze debiteuren.
Voorraad
GAAP-regels vereisten voorheen dat accountants de methode van de lagere kosten of de markt (LCM) moesten gebruiken om de voorraad op de balans te waarderen. Als de marktprijs van de voorraad onder de historische kostprijs daalde, vereiste het conservatisme-principe dat accountants de marktprijs moesten gebruiken om de voorraad te waarderen. De marktprijs werd gedefinieerd als de laagste van de vervangingswaarde of NRV.
De Financial Accounting Standards Board (FASB), de onafhankelijke organisatie die GAAP-standaarden vaststelt, heeft onlangs een update van hun code uitgegeven die de voorraadboekhoudingsvereisten voor bedrijven wijzigt, op voorwaarde dat ze geen last-in-first-out (LIFO) of retail gebruiken methoden. Bedrijven moeten nu de lagere kosten- of NRV-methode gebruiken, die meer in overeenstemming is met de IFRS-regels. In wezen is de term “markt” vervangen door “netto realiseerbare waarde”.
Wanneer een bedrijf voorraad koopt, kan het extra kosten met zich meebrengen om de goederen op te slaan of voor verkoop gereed te maken. De kosten die verband houden met het opslaan van voorraad, worden de boekwaarde van de voorraad genoemd. Stel dat een winkelier bijvoorbeeld grote dure meubelen koopt als inventaris, en dat het bedrijf een vitrine moet bouwen en een aannemer moet inhuren om de meubels voorzichtig naar het huis van de koper te verplaatsen. Deze extra kosten worden van de verkoopprijs afgetrokken om de NRV te berekenen.
Kostenberekening
NRV wordt ook gebruikt om kosten te verantwoorden wanneer twee producten samen worden geproduceerd in een gezamenlijk kostensysteem totdat de producten een afsplitsingspunt bereiken. Elk product wordt vervolgens afzonderlijk geproduceerd na het afsplitsingspunt en NRV wordt gebruikt om eerdere gezamenlijke kosten aan elk van de producten toe te rekenen. Hierdoor kunnen managers de totale kosten berekenen en aan elk product afzonderlijk een verkoopprijs toewijzen.