Wat is een oneven terugkoop?
Wat is een oneven terugkoop?
Een odd-lot terugkoop vindt plaats wanneer een bedrijf aanbiedt om aandelen van zijn aandelen terug te kopen van mensen die minder dan 100 aandelen bezitten. Beleggers kunnen op een aantal manieren eindigen met oneven aandelen, vaak via herinvesteringsplannen voor dividenden of een omgekeerde splitsing. Oneven kavels moeten niet worden verward met ronde kavels, dit zijn alle kavels die gelijkmatig kunnen worden verdeeld door 100, of gemengde kavels, die kavels zijn van meer dan 100 aandelen die niet gelijkmatig kunnen worden gedeeld door 100.
Belangrijkste leerpunten
- Oneven veel terugkopen worden gedaan door een bedrijf om aandelen terug te kopen van investeerders die 100 aandelen bezitten, zijn minder.
- Een rond lot wordt beschouwd als 100 aandelen, terwijl elk aantal aandelen dat daaronder in bezit is een vreemd lot is.
- Oneven-veel-terugkoop helpt het bedrijf door de noodzaak om kleine aandeelhoudersrekeningen te onderhouden, te elimineren, terwijl beleggers hun oneven lot kunnen verkopen zonder makelaarskosten te betalen.
Hoe een oneven terugkoop werkt
Een populaire methode die bedrijven gebruiken om aandelen terug te kopen, wordt een Nederlandse veiling genoemd. Aandeelhouders die geïnteresseerd zijn in deelname aan de veiling, geven een prijsvork aan waarbinnen ze bereid zijn hun aandelen terug te verkopen. Het bedrijf koopt de aandelen van de laagste biedingen terug, allemaal tegen dezelfde prijs. De prijs is de hoogste van de geaccepteerde aanbiedingen.
Dit type aanbod maakt het zowel voor het bedrijf (vanwege de lagere onderhoudskosten voor deze kleine aandeelhoudersrekeningen) als voor de aandeelhouders goedkoper (omdat ze geen makelaarskosten hoeven te betalen om hun aandelen te verkopen). Een terugkoop kan ook de koers-winstverhouding van een aandeel verhogen door het aantal uitstaande aandelen te verminderen.
De oneven partij-terugkoop is in de loop der jaren verminderd dankzij online handel.
Speciale overwegingen
Oneven-veel-terugkopen komen veel minder vaak voor dan vroeger, voornamelijk vanwege de buitengewone groei van online handelsplatforms. Door de concurrentie tussen deze platforms is de standaardprovisie verlaagd, zodat het voor een belegger niet langer onbetaalbaar is om oneven aantallen aandelen te verkopen. In het verleden moesten beleggers makelaarswoningen gebruiken om hun aandelen van de hand te doen, en de commissies waren hoger voor deze oneven, kleinere transacties.
Kleinere investeerders, die de neiging hebben om in oneven percelen te kopen, zijn de bron van ” odd-lot theory “, die er in feite van uitgaat dat kleine investeerders minder ervaren en gedreven zijn door emoties, in tegenstelling tot technische theorie en logica. De theorie gaat ervan uit dat deze kleine investeerders daarom altijd ongelijk hebben, dus traders zouden het tegenovergestelde moeten doen. De odd-lot-theorie was populair in de dagen voordat elektronische handelsplatforms de norm werden; het is sindsdien min of meer uit de gratie geraakt en wordt sinds de jaren tachtig niet meer serieus gebruikt om de markt te meten.