Operationele lease
Wat is een operationele lease?
Een operationele lease is een contract dat het gebruik van een verhouding tussen schuld en eigen vermogen laag blijft.
Belangrijkste leerpunten
- Een operationele lease is een contract dat het gebruik van een actief toestaat, maar geen eigendomsrechten op het actief overdraagt.
- GAAP-regels regelen de boekhouding voor operationele leases.
- Een nieuwe FASB-regel, van kracht op 15 december 2018, vereist dat alle leaseovereenkomsten – tenzij ze korter zijn dan 12 maanden – op de balans moeten worden opgenomen.
Inzicht in operationele leases
Om te worden geclassificeerd als een operationele lease, moet de lease voldoen aan bepaalde vereisten onder algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) die het vrijstellen van opname als een kapitale lease. Bedrijven moeten testen op vier criteria – “bright line” -tests – die bepalen of huurcontracten moeten worden geboekt als operationele of kapitale lease. Volgens de huidige GAAP-regels moeten bedrijven leaseovereenkomsten behandelen als kapitaalhuur als:
- Bij het einde van de huurovereenkomst vindt er een eigendomsoverdracht aan de huurder plaats;
- De huurovereenkomst bevat een voordelige koopoptie;
- De leaseperiode bedraagt meer dan 75% van de economische levensduur van het actief; of,
- De contante waarde (PV) van de leasebetalingen bedraagt meer dan 90% van de reële marktwaarde van het actief.
Als aan geen van deze voorwaarden is voldaan, moet de lease worden aangemerkt als een operationele lease. De Internal Revenue Service (IRS) kan een operationele lease herclassificeren als een kapitaallease om de leasebetalingen als aftrek te weigeren, waardoor het belastbare inkomen en de belastingverplichting van het bedrijf toenemen.
Activa die worden verhuurd op basis van operationele leasing omvatten doorgaans onroerend goed, vliegtuigen en apparatuur met een lange, nuttige levensduur, zoals voertuigen, kantoorapparatuur en branchespecifieke machines.
Volgens een nieuwe regel van de Financial Accounting Standards Board (FASB) die van kracht is op 15 december 2018, moeten beursgenoteerde bedrijven alle leaseovereenkomsten op de balans erkennen, tenzij ze korter zijn dan 12 maanden.
Speciale overwegingen
Met ingang van 15 december 2018 heeft FASB zijn regels voor leaseboekhouding herzien. Het belangrijkste is dat de standaard nu vereist dat alle huurovereenkomsten – behalve kortlopende huurovereenkomsten van minder dan een jaar – moeten worden geactiveerd. Andere wijzigingen zijn onder meer:
- Er is een verschil in de heldere lijntest die helpt om te bepalen of een leasingnemer al dan niet het recht heeft om het geïdentificeerde actief te controleren.
- Er is een nieuwe definitie van indirecte kosten die er waarschijnlijk toe zal leiden dat er minder indirecte kosten worden geactiveerd.
- Volgens de nieuwe regel moet de overdracht van het actief aan bepaalde vereisten voor opbrengstverantwoording voldoen om een sale of leaseback te laten plaatsvinden.
- De nieuwe regel vereist een aanzienlijk aantal nieuwe toelichtingen op de financiële overzichten, zowel kwantitatief als kwalitatief, voor beide partijen.
Operationele lease versus kapitaallease
US GAAP-boekhoudkundige behandelingen voor operationele en kapitale leases zijn verschillend en kunnen een aanzienlijke impact hebben op de belastingen van bedrijven. Een operationele lease wordt behandeld als huren; leasebetalingen worden beschouwd als bedrijfskosten. Activa die worden verhuurd, worden niet op de balans van de onderneming geboekt; ze worden als last opgenomen in de resultatenrekening. Ze hebben dus invloed op zowel het bedrijfsresultaat als het nettoresultaat. Andere kenmerken zijn onder meer:
- Eigendom: behouden door verhuurder tijdens en na de leaseperiode.
- Koopjeskoopoptie: mag geen koopjeskoopoptie bevatten.
- Looptijd: minder dan 75% van de geschatte economische levensduur van het actief.
- Contante waarde: de PV van leasebetalingen is minder dan 90% van de reële marktwaarde van het actief.
- Boekhouding: geen eigendomsrisico. Betalingen die worden beschouwd als bedrijfskosten; weergegeven in de winst- en verliesrekening (P&L) op de balans.
- Belasting: Huurder wordt beschouwd als verhuurder; leasebetaling behandeld als huurkosten.
- Risico’s / voordelen: alleen recht op gebruik. Risico’s / voordelen blijven bij de verhuurder. Huurder betaalt onderhoudskosten.