Option-Adjusted Spread (OAS)
Wat is Option-Adjusted Spread (OAS)?
De optie-aangepaste spread (OAS) is de meting van de spread van een vastrentende waarde en het risicovrije rendement, dat vervolgens wordt aangepast om rekening te houden met een ingebedde optie. Doorgaans gebruikt een analist de rente op staatsobligaties voor de risicovrije rente. De spread wordt toegevoegd aan de koers van het vastrentende effect om de risicovrije obligatiekoers gelijk te maken aan de obligatie.
Belangrijkste leerpunten
- De optie-gecorrigeerde spread (OAS) meet het verschil in rendement tussen een obligatie met een embedded optie, zoals een MBS of callables, en het rendement op staatsobligaties.
- Embedded opties zijn voorzieningen die bij sommige vastrentende waarden zijn opgenomen en die de belegger of de uitgevende instelling in staat stellen om specifieke acties te ondernemen, zoals het terugbellen van de uitgifte.
- Met behulp van historische gegevens en volatiliteitsmodellering bekijkt OAS hoe de ingebedde optie van een obligatie de toekomstige kasstromen en daarmee de totale waarde van de obligatie kan veranderen.
Inzicht in Option-Adjusted Spread (OAS)
De voor opties gecorrigeerde spread helpt beleggers de kasstromen van vastrentende waarden te vergelijken met referentierentes, terwijl ingebedde opties ook worden gewaardeerd tegen de algemene marktvolatiliteit. Door het effect afzonderlijk te analyseren in een obligatie en de embedded optie, kunnen analisten bepalen of de investering de moeite waard is tegen een bepaalde prijs. De OAS-methode is nauwkeuriger dan simpelweg het rendement van een obligatie tot de vervaldatum vergelijken met een benchmark.
De optie-gecorrigeerde spread houdt rekening met historische gegevens als de variabiliteit van rentetarieven en tarieven voor vervroegde aflossing. De berekeningen van deze factoren zijn complex omdat ze proberen toekomstige veranderingen in de rentetarieven, het vervroegde aflossingsgedrag van hypotheeknemers en de kans op vervroegde aflossing te modelleren. Meer geavanceerde statistische modelleringsmethoden zoals Monte Carlo-analyse worden vaak gebruikt om de waarschijnlijkheden van vooruitbetaling te voorspellen.
Opties en volatiliteit
Het rendement tot de vervaldatum van een obligatie (YTM) is het rendement op een benchmarkeffect, dat een schatkistpapier kan zijn met een vergelijkbare looptijd plus een premie of spread boven de risicovrije rente om beleggers te compenseren voor het extra risico.
De analyse wordt ingewikkelder wanneer een obligatie ingebedde opties heeft. Dit zijn call-opties, die de emittent het recht geven om de obligatie vóór de vervaldatum af te lossen tegen een vooraf ingestelde prijs, en put-opties waarmee de houder de obligatie op bepaalde data terug kan verkopen aan het bedrijf. De OAS past de spread aan om rekening te houden met de mogelijk veranderende kasstromen.
De OAS houdt rekening met twee soorten volatiliteit waarmee vastrentende beleggingen met ingebouwde opties worden geconfronteerd: veranderende rentetarieven, die van invloed zijn op alle obligaties, en het risico op vervroegde aflossing. Het nadeel van deze benadering is dat schattingen zijn gebaseerd op historische gegevens, maar worden gebruikt in een toekomstgericht model. Vooruitbetalingen worden bijvoorbeeld doorgaans geschat op basis van historische gegevens en houden geen rekening met economische verschuivingen of andere veranderingen die zich in de toekomst kunnen voordoen.
OAS versus Z-Spread
De OAS moet niet worden verward met een Z-spread. De Z-spread is de constante spread die de prijs van de obligatie gelijk maakt aan de contante waarde van de cashflow langs elk punt van de schatkistcurve. Het omvat echter niet de waarde van de embedded opties, wat een grote impact kan hebben op de contante waarde. De Z-spread wordt ook wel de statische spread genoemd vanwege de consistente eigenschap.
De OAS past de Z-spread effectief aan om de waarde van de embedded optie op te nemen. Het is daarom een dynamisch prijsmodel dat sterk afhankelijk is van het gebruikte model. Het maakt ook de vergelijking mogelijk met behulp van de marktrente en de mogelijkheid dat de obligatie vervroegd wordt afgeroepen – het zogenaamde vooruitbetalingsrisico.
Voorbeeld: door hypotheek gedekte effecten
Als voorbeeld, mortgage-backed securities (MBS) vaak opties zijn ingebed als gevolg van het risico van vervroegde aflossing in verband met de onderliggende hypotheken. Als zodanig kan de embedded optie een aanzienlijke impact hebben op de toekomstige kasstromen en de contante waarde van de MBS. OAS is daarom bijzonder nuttig bij de waardering van door hypotheek gedekte waardepapieren. In die zin is het risico van vervroegde aflossing het risico dat de eigenaar van het onroerend goed de waarde van de hypotheek terugbetaalt voordat deze verschuldigd is. Dit risico neemt toe naarmate de rentetarieven dalen. Een grotere OAS betekent een hoger rendement voor grotere risico’s.